Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam takie książki, cudowna :)

Uwielbiam takie książki, cudowna :)

Oj, jakie to szczęście, że mogłam delektować się tak wspaniałą literaturą. Piękna! Nie mogę się doczekać kiedy dostanę drugi tom. POLECAM !!!

Oj, jakie to szczęście, że mogłam delektować się tak wspaniałą literaturą. Piękna! Nie mogę się doczekać kiedy dostanę drugi tom. POLECAM !!!

Lekka, bardzo fajna książeczka. Bardzo przyjemnie się czytało.

Lekka, bardzo fajna książeczka. Bardzo przyjemnie się czytało.

Długo omijałam książki tej autorki, co okazało się absolutnym błędem. Książka świetna, super się czytało. Poruszane są tu ważne problemy, co czyni ją bardzo ciekawą pozycją. Rasizm, eugenika w latach trzydziestych XX wieku, nieuleczalne choroby, śmierć bliskiej osoby, morderstwo to tylko niektóre ważne kwestie tutaj poruszane. No i oczywiście duchy, które czynią tę książkę magiczną, nieprawdopodobną i wywołują dreszczyk emocji. Świetna książka!

Długo omijałam książki tej autorki, co okazało się absolutnym błędem. Książka świetna, super się czytało. Poruszane są tu ważne problemy, co czyni ją bardzo ciekawą pozycją. Rasizm, eugenika w latach trzydziestych XX wieku, nieuleczalne choroby, śmierć bliskiej osoby, morderstwo to tylko niektóre ważne kwestie tutaj poruszane. No i oczywiście duchy, które czynią tę książkę...

Ładnie wydany przewodnik ścieżką kariery Janusza Gajosa. Zbyt mało, jak dla mnie, faktów z życia prywatnego aktora. Ciekawa zapewne dla fanów Pana Gajosa jak również dla fanów polskiej kinematografii.

Ładnie wydany przewodnik ścieżką kariery Janusza Gajosa. Zbyt mało, jak dla mnie, faktów z życia prywatnego aktora. Ciekawa zapewne dla fanów Pana Gajosa jak również dla fanów polskiej kinematografii.

Sentymentalna podróż autora na ten wschód bliższy – do pewnej pgr-owskiej miejscowości, w której mieszkali jego dziadkowie. I na ten wschód dalszy – w głąb Rosji. Nostalgiczna podróż, którą warto odbyć z autorem.

Sentymentalna podróż autora na ten wschód bliższy – do pewnej pgr-owskiej miejscowości, w której mieszkali jego dziadkowie. I na ten wschód dalszy – w głąb Rosji. Nostalgiczna podróż, którą warto odbyć z autorem.

Wiem tylko tyle, że drugi raz po nią nie sięgnę. Nie dlatego, że nie warto czytać, ale dlatego, że nie chcę mieć w głowie tych strasznych obrazów. Chwała jednak Panu Wojciechowi i też innym reportażystom za pokazywanie rzeczywistości, której świat wolałby nie widzieć, ale o której musi wiedzieć i wstydzić się. Powinnyśmy się wstydzić tego, że w XXI wieku pozwalamy na to aby dzieci mieszkały na cmentarzach i każdego dnia musiały walczyć o schronienie, przetrwanie, przeżycie, a niedola i nieszczęścia ludzkie pokazywane są jako atrakcja turystyczna.

Wiem tylko tyle, że drugi raz po nią nie sięgnę. Nie dlatego, że nie warto czytać, ale dlatego, że nie chcę mieć w głowie tych strasznych obrazów. Chwała jednak Panu Wojciechowi i też innym reportażystom za pokazywanie rzeczywistości, której świat wolałby nie widzieć, ale o której musi wiedzieć i wstydzić się. Powinnyśmy się wstydzić tego, że w XXI wieku pozwalamy na to aby...

Kolejna książka z serii o Harym. Czytałam do tej pory "Człowiek nietoperz" i "Pierwszy śnieg". Trochę niepokolei :) Nie przeszkadza mi to jednak w odbiorze i zamierzam kontynuować serię. Czerwone gardło – bardzo dobra, wielowątkowa opowieść, czasem nie wiedziałam kto jest kim ale super, podobała mi się bardzo i oczywiście polecam.

Kolejna książka z serii o Harym. Czytałam do tej pory "Człowiek nietoperz" i "Pierwszy śnieg". Trochę niepokolei :) Nie przeszkadza mi to jednak w odbiorze i zamierzam kontynuować serię. Czerwone gardło – bardzo dobra, wielowątkowa opowieść, czasem nie wiedziałam kto jest kim ale super, podobała mi się bardzo i oczywiście polecam.

Pięknie wydana pozycja o Annie Jantar z ogromną ilością zdjęć, wycinków z gazet no i oczywiście wspomnień przyjaciół, rodziny, ludzi, którzy ją znali. Dla fanów piosenkarki i nie tylko. Można się tu i uśmiechnąć i łezkę uronić.

Pięknie wydana pozycja o Annie Jantar z ogromną ilością zdjęć, wycinków z gazet no i oczywiście wspomnień przyjaciół, rodziny, ludzi, którzy ją znali. Dla fanów piosenkarki i nie tylko. Można się tu i uśmiechnąć i łezkę uronić.

Zapewne dobra, jednak nie dla mnie. Trzyma w napięciu do granic możliwości i wytrzymałości. Nie na moje nerwy.

Zapewne dobra, jednak nie dla mnie. Trzyma w napięciu do granic możliwości i wytrzymałości. Nie na moje nerwy.

Są to wywiady przeprowadzone w pół roku po katastrofie samolotu w Smoleńsku. Wywiady z rodzinami ofiar, z ludźmi, którzy byli Tam i oczekiwali przylotu, z ludźmi, którzy mieli lecieć lecz w ostatniej chwili coś, ktoś i nie polecieli. Wywiady z ludźmi polityki z różnych opcji i bardzo widoczne różnice w ocenie sytuacji. Ciekawa.

Są to wywiady przeprowadzone w pół roku po katastrofie samolotu w Smoleńsku. Wywiady z rodzinami ofiar, z ludźmi, którzy byli Tam i oczekiwali przylotu, z ludźmi, którzy mieli lecieć lecz w ostatniej chwili coś, ktoś i nie polecieli. Wywiady z ludźmi polityki z różnych opcji i bardzo widoczne różnice w ocenie sytuacji. Ciekawa.

Piękna powieść, od której nie mogłam się oderwać. Tylko zakończenie nie satysfakcjonuje mnie zupełnie. Życzyłabym sobie dalszego ciągu.

Piękna powieść, od której nie mogłam się oderwać. Tylko zakończenie nie satysfakcjonuje mnie zupełnie. Życzyłabym sobie dalszego ciągu.

Czytanie tej książki miałoby może większy sens po obejrzeniu filmu. Super okładka i to jest chyba największy plus tej książki.

Czytanie tej książki miałoby może większy sens po obejrzeniu filmu. Super okładka i to jest chyba największy plus tej książki.

Jest to pierwszy tom z jakiejś trzy - tomowej serii. Chyba jednak niekoniecznie będę chciała kontynuować.

Jest to pierwszy tom z jakiejś trzy - tomowej serii. Chyba jednak niekoniecznie będę chciała kontynuować.

Kolejna książka Pani Moniki napisana w podobnym tonie co Towarzyszka panienka i reprezentująca ten sam styl pisarski. Na uwagę zasługują tutaj dwa wywiady, które przeprowadza córka ze swoim ojcem i z matką. Zadaje pytanie o koneksje rodzinne, o uczucia. Ucieka od polityki, chociaż gdzieś tam w tle też się musi gdzieś przybłąkać i ten temat.

Kolejna książka Pani Moniki napisana w podobnym tonie co Towarzyszka panienka i reprezentująca ten sam styl pisarski. Na uwagę zasługują tutaj dwa wywiady, które przeprowadza córka ze swoim ojcem i z matką. Zadaje pytanie o koneksje rodzinne, o uczucia. Ucieka od polityki, chociaż gdzieś tam w tle też się musi gdzieś przybłąkać i ten temat.

Świetna. Kto czytał – wie, kto nie czytał – polecam.

Świetna. Kto czytał – wie, kto nie czytał – polecam.

Bardzo ciekawa książka, powstała z prowadzony zapisków na luźnych karteczkach przez włoskiego artystę – malarza zesłanego do obozu koncentracyjnego do Gusen. Zapiski kierowane były do żony autora i są to głównie przemyślenia filozoficzne. Niesamowite jest, jak człowiek potrafił wyjść swoimi myślami poza te okropieństwa obozowe, snuć rozważania o pięknie muzyki, rozwodzić się nad poezją, nad pieknem przyrody. Jest to poruszające świadectwo wewnętrznej siły i woli przetrwania.

Bardzo ciekawa książka, powstała z prowadzony zapisków na luźnych karteczkach przez włoskiego artystę – malarza zesłanego do obozu koncentracyjnego do Gusen. Zapiski kierowane były do żony autora i są to głównie przemyślenia filozoficzne. Niesamowite jest, jak człowiek potrafił wyjść swoimi myślami poza te okropieństwa obozowe, snuć rozważania o pięknie muzyki, rozwodzić...

Uwielbiam. Bardzo dobra. Polecam.

Uwielbiam. Bardzo dobra. Polecam.

Świetna książka, aż żal, że muszę ją oddać, bo niestety, pożyczona... a chciałoby się sięgać do niektórych fragmentów co jakiś czas... Nie mogę się doczekać, kiedy wpadnie w moje ręce kolejna książka Pani Moniki, której to osobowość bardzo przypadła mi do "gustu". Odbieram autorkę jako ciepłą, niezwykle skromną i wrażliwą kobietę. Pani Moniko, czekam na więcej.

Świetna książka, aż żal, że muszę ją oddać, bo niestety, pożyczona... a chciałoby się sięgać do niektórych fragmentów co jakiś czas... Nie mogę się doczekać, kiedy wpadnie w moje ręce kolejna książka Pani Moniki, której to osobowość bardzo przypadła mi do "gustu". Odbieram autorkę jako ciepłą, niezwykle skromną i wrażliwą kobietę. Pani Moniko, czekam na więcej.

Pierwszy raz miałam przyjemność czytać prozę G. Musso i trafiłam na świetną pozycję. Książkę wprost pochłonęłam, nie można było się od niej oderwać. Wartka akcja, zaskakująca, nieoczekiwana. Super!!!Wciągająca, fajnie opowiedziana, nietuzinkowa historia.

Pierwszy raz miałam przyjemność czytać prozę G. Musso i trafiłam na świetną pozycję. Książkę wprost pochłonęłam, nie można było się od niej oderwać. Wartka akcja, zaskakująca, nieoczekiwana. Super!!!Wciągająca, fajnie opowiedziana, nietuzinkowa historia.