-
Artykuły
James Joyce na Bloomsday, czyli 7 faktów na temat pisarza, który odmienił literaturęKonrad Wrzesiński9 -
Artykuły
Śladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant10 -
Artykuły
Czytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać460 -
Artykuły
Znamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant15
Biblioteczka
2023-11-17
2024-04-08
Agatha Christe nie bez powodu nazywana jest królową kryminałów... Koncept na książke i jego poprowadzenie bezdyskusyjnie wybitne. Historia każdej z 10 postaci została przedstawiona w sposób wiarygodny. Tak samo każda ze śmierci, mimo że cały głowny wątek balansował na granicy absurdu. A zakończenie - no cóż. To moja druga przeczytana książka autorki i drugi raz zakończenie było tak fantastyczne, że wyłączyło mnie z realnego świata na dłuższy moment. Bardzo polecam!!
Agatha Christe nie bez powodu nazywana jest królową kryminałów... Koncept na książke i jego poprowadzenie bezdyskusyjnie wybitne. Historia każdej z 10 postaci została przedstawiona w sposób wiarygodny. Tak samo każda ze śmierci, mimo że cały głowny wątek balansował na granicy absurdu. A zakończenie - no cóż. To moja druga przeczytana książka autorki i drugi raz zakończenie...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2024-01-11
Na początku nieco nużąca i zagmatwana przez duża ilość pojawiających się postaci, ale akcja bardzo szybko się rozwinęła i przepadłam. Śledztwo było niezwykle intrygujące, a występujące w pewnym momencie co kilka stron zwroty akcji zaskakujące. Przez ostatnie kilka rozdziałów byłam zaangażowana na tyle, że każdy w bibliotece mógł z pewnością po mojej mimice stwierdzić, że zakończenie jest świetne! :) To była moja pierwsza książka Agathy Christie, ale z pewnością sięgnę po więcej!
Na początku nieco nużąca i zagmatwana przez duża ilość pojawiających się postaci, ale akcja bardzo szybko się rozwinęła i przepadłam. Śledztwo było niezwykle intrygujące, a występujące w pewnym momencie co kilka stron zwroty akcji zaskakujące. Przez ostatnie kilka rozdziałów byłam zaangażowana na tyle, że każdy w bibliotece mógł z pewnością po mojej mimice stwierdzić, że...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2023-02-25
Niebanalna i niezwykle przyjemna w odbiorze książka. Podobały mi się relacje między bohaterami oraz zakończenie, które pięknie odpowiada na pytanie "Czy Miłosz rzeczywiście jest niewinny"? :)
Niebanalna i niezwykle przyjemna w odbiorze książka. Podobały mi się relacje między bohaterami oraz zakończenie, które pięknie odpowiada na pytanie "Czy Miłosz rzeczywiście jest niewinny"? :)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2023-03-26
Mimo, iż nie gustuje w kryminałach moją uwagę przyciągnął tytuł. Jako wielka miłośniczka zwierząt wszelkiego rodzaju z niecierpliwością oczekiwałam na pojawienie się Koko w książce. Mimo, że sama powieść jest dość banalna, to obecność i wkład kota w historię jest bezdyskusyjnie wyjątkowa. Polecam miłośnikom kotów!
Mimo, iż nie gustuje w kryminałach moją uwagę przyciągnął tytuł. Jako wielka miłośniczka zwierząt wszelkiego rodzaju z niecierpliwością oczekiwałam na pojawienie się Koko w książce. Mimo, że sama powieść jest dość banalna, to obecność i wkład kota w historię jest bezdyskusyjnie wyjątkowa. Polecam miłośnikom kotów!
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2023-07-01
Mam wrażenie, że ten tom czytało mi się lepiej niż poprzedni. Sama sprawa krymialna była dość błacha, ale nie ujmuje to w żaden sposób przyjemności z czytania. Akcja szybko się rozwinęła, Koko zamiast czytać wspak, jadł wełne, co jest o wiele bardziej prawdopodobnym kocim zachowaniem. Zrobiłam mały reaserch i dowiedziałam się, że koty faktycznie mogą jeść wełne, jeśli zostały za wcześnie oddzielone od matki, gdyż przypomina im to uczucie ssania mleka matki. Co więcej, niektóre rasy, w tym Koty Syjamskie(!!) mają do tego większą tendencje genetyczną.
Naprawdę świetny lekki kryminał! Jedyny w swoim rodzaju. Napewno sięgnę po kolejne tomy.
Mam wrażenie, że ten tom czytało mi się lepiej niż poprzedni. Sama sprawa krymialna była dość błacha, ale nie ujmuje to w żaden sposób przyjemności z czytania. Akcja szybko się rozwinęła, Koko zamiast czytać wspak, jadł wełne, co jest o wiele bardziej prawdopodobnym kocim zachowaniem. Zrobiłam mały reaserch i dowiedziałam się, że koty faktycznie mogą jeść wełne, jeśli...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2023-05-09
Nie czytałam wielu kryminałów, więc z pewnością moja opinia nie jest ekspertska, ale książka naprawdę mi się podobała.
Autorka stworzyła realistyczne, dość złożone i zrozumiałe dla czytelnika postacie. Świetnie oddała klimat miejsc akcji oraz wykazała naprawdę sporą i wartościową dla książki wiedze w dziedzinach prawa związanych z przestępstwami. Mimo przeskoków w czasie nie miałam problemów z odnalezieniem się w powieści. Zakończenie również przypadło mi do gustu :). Z pewnością polecam fanom kryminałów!
Nie czytałam wielu kryminałów, więc z pewnością moja opinia nie jest ekspertska, ale książka naprawdę mi się podobała.
Autorka stworzyła realistyczne, dość złożone i zrozumiałe dla czytelnika postacie. Świetnie oddała klimat miejsc akcji oraz wykazała naprawdę sporą i wartościową dla książki wiedze w dziedzinach prawa związanych z przestępstwami. Mimo przeskoków w czasie...
2023-06-13
Dawno nic nie wciągnęło mnie tak jak komiks "Czarne Nenufary". Przeczytałam jednym tchem co jakiś czas tylko wracając kilka stron i analizując co się wydarzyło. Świetne postacie, niebanalna historia, urzekająca kreska i piękne zakończenie!! Napewno w najbliższym czasie sięgnę po książke, na której podstawie powstało to arcydzieło. Polecam!!
Dawno nic nie wciągnęło mnie tak jak komiks "Czarne Nenufary". Przeczytałam jednym tchem co jakiś czas tylko wracając kilka stron i analizując co się wydarzyło. Świetne postacie, niebanalna historia, urzekająca kreska i piękne zakończenie!! Napewno w najbliższym czasie sięgnę po książke, na której podstawie powstało to arcydzieło. Polecam!!
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
"Pachnidło" zrobiło na mnie naprawdę ogromne wrażenie. Zaczynając od stylu pisarskiego autora, piękne porównania, opisy i niezliczone epitety opisujące zapach, sprawiające, że naprawdę można "poczuć" opisywane miejsca. Przez kreowanie wielowymiarowych bohaterów, konkretnie Grenouille - obrzydliwego, głupawego mordercy, który jednak wyróżnia się niezwykłą wrażliwością i geniuszem w swojej pasji. Po refleksje na temat roli zapachów w życiu człowieka, tego, jak za ich pomocą możemy być manipulowani i manipulować - całkiem nieświadomie. No i brutalne zakończenie oraz znaczenie i zrozumienie przez antagoniste miłości... Dodatkowej wartości dodaje książce kontekst epoki, mianowicie fakt, iż stworzenie nieco karytaturalnej postaci Jana Batysty Grenouille i jego historii było swoistą krytyką filozofii oświecenia. Napewno ta książka zostanie ze mną na dłużej...
"Pachnidło" zrobiło na mnie naprawdę ogromne wrażenie. Zaczynając od stylu pisarskiego autora, piękne porównania, opisy i niezliczone epitety opisujące zapach, sprawiające, że naprawdę można "poczuć" opisywane miejsca. Przez kreowanie wielowymiarowych bohaterów, konkretnie Grenouille - obrzydliwego, głupawego mordercy, który jednak wyróżnia się niezwykłą wrażliwością i...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to