Opinie użytkownika
Podobnie jak w przypadku np. "Niespodziewanego gościa" jest to sztuka teatralna Agathy Christie, która dopiero później została wydana w literackiej formie. Warto to zaznaczyć, nie wiadomo bowiem, czy za jej jakość należy winić samą Christie, czy Charlesa Osborne’a. Coś, co pewnie dobrze sprawdzało się na deskach teatru, już gorzej wypada jako książka. Gdy pojawiają się...
więcej Pokaż mimo toNiewątpliwą zaletą tej książki jest to, że trudno się od niej oderwać. Christie korzysta tu ze swojego ulubionego schematu, a więc mamy najpierw przedstawienie postaci, następnie tytułowe morderstwo, zamknięty krąg podejrzanych, zeznania po kolei każdego z nich i obowiązkowe wyjaśnienie sprawy przed zgromadzeniem wszystkich bohaterów. Miałem zatem wrażenie deja vu. Tym...
więcej Pokaż mimo toWydaje się, że właśnie w tej książce Adam Kay najbardziej otworzył się przed czytelnikami. Wciąż sprawnie żongluje arsenałem ciętej ironii, jednak kiedy trzeba zostawia je na bok, i pozwala zbliżyć się do bolesnych rozdziałów swojego życia. Nie będę zdradzał dramatycznych wyznań z drugiej połowy książki, powiem tylko, że miałem dwa fragmenty, które wyjątkowo trudno się...
więcej Pokaż mimo toDruga z sherlockowych powieści. W stosunku do "Studium w szkarłacie" poszerza portret psychologiczny detektywa, ukazuje go jako człowieka skorego do uzależnień - zarówno umysłowych w postaci rozwiązywania zagadek, jak i od nałogu kokainowego, co adaptacje często pomijają. Zostaje tu zaserwowany także wątek miłosny Watsona, choć został potraktowany po macoszemu, nie...
więcej Pokaż mimo toSprawne przeszczepienie scenariusza teatralnej sztuki na opowiadanie. Po lekturze bez trudu można zrozumieć, skąd tak wielkie zainteresowanie spektaklami, które rekordowo długo nie schodzą z afisza. Oto mamy ulubione dla autorki miejsce wydarzeń, czyli zamkniętą przestrzeń, wąskie grono podejrzanych, i kolejne zbrodnie. Tym razem trup nie ściele się gęsto, bo i nie byłoby...
więcej Pokaż mimo toZacznę od tego, że po kilku świetnych kryminałach Christie ten jawi mi się jako przeciętny. Trzon fabuły nie jest zbyt ciekawy, zakończenia można dosyć łatwo się domyślić, a początkowa bohaterka - prawdopodobnie alter ego samej autorki - nie wzbudza ani sympatii, ani zainteresowania. Nieco lepiej zaczyna się dziać, gdy do akcji wkracza Hercules Poirot, ponownie (podobnie...
więcej Pokaż mimo toBardzo dobrze mi się czytało tę książkę, szybko chwyta czytelnika w swą sieć intrygi. Wyraźnie też służy jej jedność miejsca, wielkie domostwo sprawdza się jako tło kryminału, z czego nie tak dawno temu skorzystali twórcy "Na noże", prawdopodobnie wcześniej zapoznając się z książką Christie. Miłą odmianą był też brak typowych dla autorki bohaterów, tym razem nie uświadczymy...
więcej Pokaż mimo toJedna z najsłynniejszych książek Agathy Christie, jedyna, która figuruje na liście 100 książek XX wieku według „Le Monde”. Intryga nie należy do przesadnie rozbudowanych, jednak w zupełności wystarczyła, by dostatecznie pogmatwać śledztwom i zaskoczyć czytelnika wymyślnym twistem. Głównie za sprawą tak zaskakującego zakończenia nieprędko da się ten kryminał zapomnieć.
Pokaż mimo toZdecydowanie wolę Christie w dłuższych formach. Ten zbiór opowiadań sprawdza się jako bardzo niezobowiązująca rozrywka, gdzie niekiedy stosunkowo łatwo jest odgadnąć, kto stoi za danym przestępstwem. Zwłaszcza miało to miejsce w ostatnim opowiadaniu, choć może to kwestia tego, że po tylu historiach da się już wydedukować sposób myślenia autorki. W przeciwieństwie do innych...
więcej Pokaż mimo toStanowi porządną przystawkę przed Władcą Pierścieni. Zabawna, napisana z polotem, dzięki czemu bardzo lekko się ją pochłania. Z początku drażnił mnie narrator gawędziarz, wielokrotnie zwracający się bezpośrednio do czytelników ("Zapewne pamiętacie..."), jednak z czasem przywykłem do tego stylu narracyjnego.
Pokaż mimo toKrótka książka, rozszerzająca uniwersum słynnego anime, którą w dzieciństwie przeczytałem, gdy została dodana jako prezent do tygodnika Kaczor Donald. Wspominam ze sporym sentymentem!
Pokaż mimo toPo przeczytaniu tej książki bardzo wzrósł mój szacunek do Spielberga, który mając tak przeciętny fundament, wybudował na nim swoje arcydzieło. Rzadki przykład, aby film okazał się lepszy od materiału źródłowego, tu jednak mamy z nim do czynienia. Książka ma bardzo nierówne tempo, skupia się w dużej mierze na żonie Brody'ego i jej małżeńskim skoku w bok, zamiast...
więcej Pokaż mimo toLegendarna książka, która zapoczątkowała cykl o najsłynniejszym detektywie, a przy tym też i moje pierwsze literackie spotkanie z Sherlockiem. Przystępując do czytania nie byłem świadomy, że jest ona podzielona na dwie części - zarówno strukturalnie, jak i tonalnie. W pierwszej otrzymałem to, czego się spodziewałem, szybkie zawiązanie akcji, połączenie losów Holmesa z...
więcej Pokaż mimo toObawiałem się, że książka będzie zbiorem ochłapów, dziennikowych wpisów Kay'a, które nie były wystarczająco ciekawy, by załapać się do pierwszej książki. Na szczęście moje obawy szybko się rozwiały. Mimo że sam autor przyznaje, że jeśli "Będzie bolało" potraktować jako płytę, to "Świąteczny dyżur" należałoby uznać za epkę, to nadal jest to godna przeczytania epka. Znalazło...
więcej Pokaż mimo toPodobało mi się, że Agatha Christie zaproponowała czytelnikom urozmaicenie w konstrukcji powieści. Tym razem śledztwo dotyczy sprawy sprzed lat, grono podejrzanych ogranicza się tylko do pięciu tytułowych bohaterów, od początku mamy praktycznie gwarancję, że jedno z nich jest zabójcą. Wczytując się w zeznania mamy więc przekonanie, że jedna postać przeinacza prawdę, by się...
więcej Pokaż mimo toOj, czuć tu teatralny rodowód, bo tak naprawdę to sztuka przełożona na powieść. Przyjemnie się czytało, mamy tu odwrócenie typowego dla kryminału porządku. Teoretycznie od samego początku wiemy kto zabił i jaki miał motyw, jednak oczywiście Christie przygotowała kilka zwrotów akcji. Mimo że szybko domyśliłem się tożsamości sprawcy zbrodni, to udało się tak zakręcić intrygą,...
więcej Pokaż mimo toMoże trochę odbierać przyjemność z czytania zbyt duża liczba bohaterów. Niektórzy są na tyle podobni do siebie, że nieraz myliło mi się, o kim właśnie czytam. Niemniej intryga bardzo wciągająca, z zaskakującym zwrotem akcji, choć na tyle wymyślnym, że raczej nie udałoby się samemu na niego wpaść.
Pokaż mimo to