Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To więcej niż dobre, takie bardziej krwawe, ale zabawniejsze „Wodnikowe Wzgórze” (choć te wciąż oceniam wyżej). Świat dzielnych myszy, partyzanckich ryjówek, Sztygarkreta, Parchokłaka i innych wciągnął mnie bez reszty. Nie jest to powieść infantylna jakby się wydawało, nie pozbawiona wad, ale czyta się ją bardzo przyjemnie. Dobra odskocznia od literatury „cięższego kalibru”. I znakomita robota tłumacza, który zachował i przysposobił większość żartów językowych w brawurowym stylu. Przykładem ryjówki, które tłumaczą, że ich nazwa pochodzi od darcia na siebie ryja. Gorąco polecam.

To więcej niż dobre, takie bardziej krwawe, ale zabawniejsze „Wodnikowe Wzgórze” (choć te wciąż oceniam wyżej). Świat dzielnych myszy, partyzanckich ryjówek, Sztygarkreta, Parchokłaka i innych wciągnął mnie bez reszty. Nie jest to powieść infantylna jakby się wydawało, nie pozbawiona wad, ...

Rozwiń

Zwiń