Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dlaczego ludzie muszą być tak samotni? Jaki to ma sens? Na tym świecie żyją miliony ludzi; każdy z nich tęskni, szuka spełnienia u innych, a jednak się izoluje. Dlaczego? Czy Ziemia powstała tylko po to, by pielęgnować ludzką samotność?

Dlaczego ludzie muszą być tak samotni? Jaki to ma sens? Na tym świecie żyją miliony ludzi; każdy z nich tęskni, szuka spełnienia u innych, a jednak się izoluje. Dlaczego? Czy Ziemia powstała tylko po to, by pielęgnować ludzką samotność?

Lecz uśmiecham się, bo w teczce niosę książki, po których się spodziewam, że wieczorem dowiem się z nich o samym sobie czegoś, czego jeszcze nie wiem.

Lecz uśmiecham się, bo w teczce niosę książki, po których się spodziewam, że wieczorem dowiem się z nich o samym sobie czegoś, czego jeszcze nie wiem.

Dobre rzeczy utrudniają wybór,złe rzeczy nie pozostawiają wyboru.

Dobre rzeczy utrudniają wybór,złe rzeczy nie pozostawiają wyboru.

- Przepraszam - wymamrotał nagle - dlaczego ja właściwie płaczę, skoro mam wino?

- Przepraszam - wymamrotał nagle - dlaczego ja właściwie płaczę, skoro mam wino?

A może po prostu ty najbardziej lubisz wypowiadać ładne zdania i smutno przy tym wyglądać, więc podporządkowujesz temu wszystko w swoim życiu?

A może po prostu ty najbardziej lubisz wypowiadać ładne zdania i smutno przy tym wyglądać, więc podporządkowujesz temu wszystko w swoim życiu?

A więc to tak wygląda nasze życie. Nieważne, jak ogromna i straszna była strata, jak ważna rzecz, którą nam skradziono - wyrwano wprost z rąk - nawet jeżeli nas to całkowicie zmieniło, jeżeli pozostała z nas tylko wierzchnia warstwa skóry, nadal żyjemy tak samo - w milczeniu. Coraz bardziej zbliżamy się do kresu czasu, żegnamy z życiem, które zostaje w tyle za nami. Powtarzamy, często dość pomysłowo, niekończące się codzienne czynności. Za nami jest już tylko uczucie niezmierzonej pustki.

A więc to tak wygląda nasze życie. Nieważne, jak ogromna i straszna była strata, jak ważna rzecz, którą nam skradziono - wyrwano wprost z rąk - nawet jeżeli nas to całkowicie zmieniło, jeżeli pozostała z nas tylko wierzchnia warstwa skóry, nadal żyjemy tak samo - w milczeniu. Coraz bardziej zbliżamy się do kresu czasu, żegnamy z życiem, które zostaje w tyle za nami. Powtarzamy,...

nauczona długim doświadczeniem wiem, co robić, gdy opuszcza mnie kolejna osoba, a źle sobie radzę, gdy ktoś chce ze mną zostać albo próbuje mnie zatrzymać

nauczona długim doświadczeniem wiem, co robić, gdy opuszcza mnie kolejna osoba, a źle sobie radzę, gdy ktoś chce ze mną zostać albo próbuje mnie zatrzymać

Nie ma czegoś takiego jak intuicja " - powtarzam sobie w myślach -Intuicja to po prostu przejaw osobowości paranoidalnej .

Nie ma czegoś takiego jak intuicja " - powtarzam sobie w myślach -Intuicja to po prostu przejaw osobowości paranoidalnej .

Jak się nie jest kochanym, człowiek obrasta tłuszczem.

Jak się nie jest kochanym, człowiek obrasta tłuszczem.

Lubił Polskę. Mimo zewnętrznej siermiężności, a niekiedy wręcz biedy, mimo polskiego "jakoś to będzie", polskiego niezorganizowania, polskich politycznych absurdów, polskich dróg, polskich kierowców, polskiego ortodoksyjnego katolicyzmu na granicy zacofania i dewocji, mimo polskiego antysemityzmu, mimo narodowego zarozumialnstwa prowadzącego często do ksenofobii czy wręcz rasizmu, mimo polskiej homofobii, mimo sarmackiej czupurności, wrodzonego pesymizmu, niezdecydowania bliskiego anarchii, szytego grubymi nićmi cwaniactwa na żenującym poziomie żuli pod budki z piwem, polskiej Polaka do Polaka nienawiści, polskiej kąśliwości, mściwej, plującej jadem, ślepej i głuchej kłótliwości, aby na końcu i tak "na moim proszem szanownego pana kurwa jego mać stanęło, no nie?" - pomimo tego wszystkiego Polskę lubił i od jakiegoś czasu był jej częścią.

Lubił Polskę. Mimo zewnętrznej siermiężności, a niekiedy wręcz biedy, mimo polskiego "jakoś to będzie", polskiego niezorganizowania, polskich politycznych absurdów, polskich dróg, polskich kierowców, polskiego ortodoksyjnego katolicyzmu na granicy zacofania i dewocji, mimo polskiego antysemityzmu, mimo narodowego zarozumialnstwa prowadzącego często do ksenofobii czy wręcz rasiz...

I myślisz: przyjmę wszystko, co się zdarzy. Wszystko jest lepsze niż ten niepokój, niech się wreszcie skończy, dobrze czy źle. Niech się dzieje, co chce. Z tej iluzji wypływa życie. I boli.

I myślisz: przyjmę wszystko, co się zdarzy. Wszystko jest lepsze niż ten niepokój, niech się wreszcie skończy, dobrze czy źle. Niech się dzieje, co chce. Z tej iluzji wypływa życie. I boli.

Z jakiś powodów nigdy nie jest tak, jak sobie wyobrażę wcześniej. Dzieje się w ten sposób dlatego, myślę, że w świecie jest za dużo zmiennych, dużo więcej, niż zdoła pomieścić moja wyobraźnia. (...) Możliwe jest też, że wyobraźnia wyczerpuje w jakiś sposób rzeczywistość - to, co wyobrażone, nie może się już wydarzyć. I na odwrót - zdarzają się tylko rzeczy niewyobrażone. Mogłoby to znaczyć, że wyobraźnia i rzeczywistość czerpią z tego samego źródła, z poczekalni rzeczywistości.

Z jakiś powodów nigdy nie jest tak, jak sobie wyobrażę wcześniej. Dzieje się w ten sposób dlatego, myślę, że w świecie jest za dużo zmiennych, dużo więcej, niż zdoła pomieścić moja wyobraźnia. (...) Możliwe jest też, że wyobraźnia wyczerpuje w jakiś sposób rzeczywistość - to, co wyobrażone, nie może się już wydarzyć. I na odwrót - zdarzają się tylko rzeczy niewyobrażone. Mogłob...

Jak się człowiekowi zupełnie odechciewa żyć, to czekolada ma jeszcze lepszy smak niż normalnie.

Jak się człowiekowi zupełnie odechciewa żyć, to czekolada ma jeszcze lepszy smak niż normalnie.

Niezależnie od tego, jak będziesz uważna, odniesiesz wrażenie, że coś przegapiłaś, jakoś podskórnie poczujesz, że coś zostało przeoczone. Poczujesz żal, że umknęły chwile, którym należało poświęcić więcej uwagi. Cóż, przyzwyczaj się do tego uczucia. Kiedyś tak spojrzysz na całe swoje życie.

Niezależnie od tego, jak będziesz uważna, odniesiesz wrażenie, że coś przegapiłaś, jakoś podskórnie poczujesz, że coś zostało przeoczone. Poczujesz żal, że umknęły chwile, którym należało poświęcić więcej uwagi. Cóż, przyzwyczaj się do tego uczucia. Kiedyś tak spojrzysz na całe swoje życie.