Historie miłosne

Książka jak rozsypane puzzle. Dużo opowieści, prawie wszystkie przerywane w trakcie narracji i czasami dokończone, a czasami już nie. I nie wiadomo co dalej. Jak się człowiek wciągnie po dwóch stronach czytania, to nagle się urywa ! I kolejna na pół strony - tak krótka, że nawet nie zdąży zaciekawić. Może nie zrozumiałam idei, ale mi się źle czytało.

Książka jak rozsypane puzzle. Dużo opowieści, prawie wszystkie przerywane w trakcie narracji i czasami dokończone, a czasami już nie. I nie wiadomo co dalej. Jak się człowiek wciągnie po dwóch stronach czytania, to nagle się urywa ! I kolejna na pół strony - tak krótka, że nawet nie zdąży zaciekawić. Może nie zrozumiałam idei, ale mi się źle czytało.

Męczyłam się okropnie podczas czytania, a że mam zwyczaj kończyć książki, które zaczęłam, więc trochę trwało zanim ją przeczytałam. Miały być piękne i wrażliwe opowieści o miłości. To co otrzymałam mogę określić jedynie jako chaos. Nie podobała mi się ta lektura.

Męczyłam się okropnie podczas czytania, a że mam zwyczaj kończyć książki, które zaczęłam, więc trochę trwało zanim ją przeczytałam. Miały być piękne i wrażliwe opowieści o miłości. To co otrzymałam mogę określić jedynie jako chaos. Nie podobała mi się ta lektura.

Historie miłosne, czyli serial brazylijski po polsku. Zadziwiające jak w tak małej książeczce (149 stron) można zmieścić tyle wątków. Mówię tyle, bo trudno je zliczyć a do tego jeszcze tak skomplikować je. Jeśli mam być szczera gdyby nie notka wydawnicza nie wiem czy potrafiłabym powiedzieć, jaki jest sens pisania takiej książki. Po przeczytaniu tej książki mam tylko jedną myśl, „ Jeśli robisz coś to rób to dobrze, niech to będzie jedna rzecz, ale dobrze”. Tutaj autorka chciała zrobić masę rzeczy byle jak. Potrzeba ogromnego skupienia by pojąć wszystkie wątki i powiązania, które autorka chciała pokazać. Nie wiem nawet czy pisała to celowo. Mam wrażenie, ze napisała pierwszą lepszą myśl i oddała do druku bez korekty. Pani Anna Nasiłowska dodatkowo wprowadza mętlik wstawkami swojej biografii miłosnej. Kupując książkę liczyłam na zabawne spostrzeżenia autorki, zaskakujące myśli na temat relacji międzyludzkich. Nie doszukałam się żadnej z tych rzeczy. Uśmiech na twarzy pojawił się tylko na wzmiankę o miłościach córki, ale to już raczej nie zasługa pani Anny. Na ciekawe spostrzeżenia też nie ma, co liczyć... Miałam wrażenie, że autorka kopiuje znane frazesy i opinie psychologów wkładając je w postawi odpowiednich zdań w usta swoich bohaterów.
Wielkie nadzieje i jedno wielkie rozczarowanie.

Historie miłosne, czyli serial brazylijski po polsku. Zadziwiające jak w tak małej książeczce (149 stron) można zmieścić tyle wątków. Mówię tyle, bo trudno je zliczyć a do tego jeszcze tak skomplikować je. Jeśli mam być szczera gdyby nie notka wydawnicza nie wiem czy potrafiłabym powiedzieć, jaki jest sens pisania takiej książki. Po przeczytaniu tej książki mam tylko jedną...

Kpina z miłości, która, jak sądzę, wbrew oczekiwaniom autorki nie znajdzie się na półce z książkami dla snobów.

Kpina z miłości, która, jak sądzę, wbrew oczekiwaniom autorki nie znajdzie się na półce z książkami dla snobów.

hmmm...przeczytałam, odkładam, zapominam... ciężko się czytało...

hmmm...przeczytałam, odkładam, zapominam... ciężko się czytało...

Męcząca. Historie miłosne, o których się zapomina po skończeniu książki.

Męcząca. Historie miłosne, o których się zapomina po skończeniu książki.

Ciężko się czyta...

Ciężko się czyta...

Książka napisana bez żadnego ładu i składu. Dużo bezsensownych opowieści, poprzerywanych w trakcie narracji, niedokończonych, niedopracowanych, chaotycznych. Miała to być przyjemna lektura, a okazała się torturą.

Książka napisana bez żadnego ładu i składu. Dużo bezsensownych opowieści, poprzerywanych w trakcie narracji, niedokończonych, niedopracowanych, chaotycznych. Miała to być przyjemna lektura, a okazała się torturą.

Historie mnie nie porwały,miłości nie poczułam żadnym ze zmysłów. Nużące.
W pewnym momencie dotarło do mnie że chyba pomyliłam Nasiłowską z Nurowską,której książki zawsze na mnie oddziałują i zostawiają niezatarty ślad po przeczytaniu.

Historie mnie nie porwały,miłości nie poczułam żadnym ze zmysłów. Nużące.
W pewnym momencie dotarło do mnie że chyba pomyliłam Nasiłowską z Nurowską,której książki zawsze na mnie oddziałują i zostawiają niezatarty ślad po przeczytaniu.

nie dotarłam do końca... chaotyczna i nieskładna

nie dotarłam do końca... chaotyczna i nieskładna