-
Artykuły
„Johnny Panika i Biblia Snów“: 32 opowiadania Sylvii Plath w końcu w polskim przekładzieLubimyCzytać3 -
Artykuły
Pustkę wypełnić opowieścią. Maciej Sieńczyk i „Spotkanie po latach”Konrad Wrzesiński1 -
Artykuły
„Shrek 5”, nowy „Egzorcysta”, powrót Avengersów, a także ekranizacje Kinga, Dahla i Hernana DiazaKonrad Wrzesiński5 -
Artykuły
„Wyluzuj, kobieto“ Katarzyny Grocholi: zadaj autorce pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać37
Biblioteczka
2022-04-21
Tego nie daje się czytać! Amerykanin - dumny bohater z licencją na zabijanie. Arab - nie-człowiek; wróg , którego należy zdusić jak robaka i z bożym błogosławieństwem. A to wszystko w imię miłości do Ameryki.
Obrzydliwe.
Tego nie daje się czytać! Amerykanin - dumny bohater z licencją na zabijanie. Arab - nie-człowiek; wróg , którego należy zdusić jak robaka i z bożym błogosławieństwem. A to wszystko w imię miłości do Ameryki.
Obrzydliwe.
2021-10-24
Raczej bardzo pobieżny przewodnik dla terapeutów i osób pozostających w niezbyt bliskiej relacji z aspergerowcem. Dla mnie to zbyt mało konkretnych treści. Tak naprawdę dla terapeutów to zdecydowanie zbyt powierzchowne potraktowanie tematu, zaś reklamowany na okładce "świat z perspektywy pacjenta" do bólu ogólnikowy. Właściwie, to nawet brak takiego spojrzenia.
Raczej bardzo pobieżny przewodnik dla terapeutów i osób pozostających w niezbyt bliskiej relacji z aspergerowcem. Dla mnie to zbyt mało konkretnych treści. Tak naprawdę dla terapeutów to zdecydowanie zbyt powierzchowne potraktowanie tematu, zaś reklamowany na okładce "świat z perspektywy pacjenta" do bólu ogólnikowy. Właściwie, to nawet brak takiego spojrzenia.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2018-09-19
2020-12-13
2020-10-30
2020-11-02
Nie do przebrnięcia, mimo najszczerszych chęci. Nudne, płaskie opowiastki.
Nie do przebrnięcia, mimo najszczerszych chęci. Nudne, płaskie opowiastki.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2019-08-11
Postanowiłam nie kończyć.
Mordęga w czytaniu z powodu koszmarnego języka. Rozumiem, że autor chciał go użyć jako zabieg; dla podkreślenia pewnych znaczeń - ale przesadził.
Męczące są też metafizyczne rozważania, mimo, że Dukaj wyraźnie nawiązuje do Dostojewskiego. Niestety nie potrafi mu dorównać.
Szkoda tylko ciekawego pomysłu na fabułę.
Postanowiłam nie kończyć.
Mordęga w czytaniu z powodu koszmarnego języka. Rozumiem, że autor chciał go użyć jako zabieg; dla podkreślenia pewnych znaczeń - ale przesadził.
Męczące są też metafizyczne rozważania, mimo, że Dukaj wyraźnie nawiązuje do Dostojewskiego. Niestety nie potrafi mu dorównać.
Szkoda tylko ciekawego pomysłu na fabułę.
Wyjątkowo nieudana
Wyjątkowo nieudana
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to