Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W moim odczuciu pozycja obowiązkowa dla każdego rodzica. Mimo protego języka i na pierwszy rzut oka błahej fabuły, książka ta zwraca uwagę na szereg problemów z jakimi mogą borykać się dzieci, czy też nastolatki. Historia opowiadana jest zarówno z perspektywy matki jak i córki co jeszcze bardziej daje do myślenia, podkreśla odmienne punkty widzenia dotyczące tych samych sytuacji, pokazuje do czego to może zaprowadzić. Książka smutna i tragiczna, ale bezapelacyjnie warta uwagi.

W moim odczuciu pozycja obowiązkowa dla każdego rodzica. Mimo protego języka i na pierwszy rzut oka błahej fabuły, książka ta zwraca uwagę na szereg problemów z jakimi mogą borykać się dzieci, czy też nastolatki. Historia opowiadana jest zarówno z perspektywy matki jak i córki co jeszcze bardziej daje do myślenia, podkreśla odmienne punkty widzenia dotyczące tych samych...

Bardzo, bardzo dobra. Od pierwszych stron wciągnąłem się w tę jakże interesującą fabułę. Sam pomysł "niewidzialności" tytułowej bohaterki przypadł mi do gustu i z ciekawością śledziłem zmagania Addie ze swoją klątwą i jej próby wyszukiwania luk w jej działaniu. Mimo swojej dość dużej objętości pozycja ta mnie absolutnie nie zmęczyła i aż jestem ciekaw jak potoczyły (a może dalej toczą się?) losy Addie LaRue.

Bardzo, bardzo dobra. Od pierwszych stron wciągnąłem się w tę jakże interesującą fabułę. Sam pomysł "niewidzialności" tytułowej bohaterki przypadł mi do gustu i z ciekawością śledziłem zmagania Addie ze swoją klątwą i jej próby wyszukiwania luk w jej działaniu. Mimo swojej dość dużej objętości pozycja ta mnie absolutnie nie zmęczyła i aż jestem ciekaw jak potoczyły (a może...

De facto moja ocena to 7,5. Jest to pierwsza styczność z twórczością Lema i z tym gatunkiem. Pozycja na pewno bardzo intrygująca, dająca do myślenia i jakże aktualna nawet dziś. Dla mnie ciekawym odkryciem i wnioskiem jaki wyciągam z tej książki jest to, że jakakolwiek obca cywilizacja, jeśli takowa istnieje, wcale nie musi posiadać cech i podobieństw do gatunku ludzkiego. Ludzie poszukują tego co już znają, co rozumieją, a Solaris jest dobrym przykładem na to, że mogą być zjawiska ludzkim umysłem nieobejmowalne. Książka wciąga czytelnika w atmosferę panującą na stacji, można poczuć ten klimat, emocje bohaterów. Opisy oceanu i historii solarystyki mogą wydawać się nużące, ale w gruncie rzeczy ciekawe i stanowią dobre tło dla złożoności problemu poszukiwania kontaktu. Czuję się zachęcony do sięgnięcia po kolejną pozycję pana Stanisława.

De facto moja ocena to 7,5. Jest to pierwsza styczność z twórczością Lema i z tym gatunkiem. Pozycja na pewno bardzo intrygująca, dająca do myślenia i jakże aktualna nawet dziś. Dla mnie ciekawym odkryciem i wnioskiem jaki wyciągam z tej książki jest to, że jakakolwiek obca cywilizacja, jeśli takowa istnieje, wcale nie musi posiadać cech i podobieństw do gatunku ludzkiego....

Świetna, aż szkoda, że taka krótka. Najpierw kilkakrotnie widziałem film, który należy bezapelacyjnie do moich ulubionych. W moim odczuciu film okazał się wierną adaptacją. Czytając, wyobrażałem sobie właśnie sceny z filmu.

Świetna, aż szkoda, że taka krótka. Najpierw kilkakrotnie widziałem film, który należy bezapelacyjnie do moich ulubionych. W moim odczuciu film okazał się wierną adaptacją. Czytając, wyobrażałem sobie właśnie sceny z filmu.

Bardzo ciekawie przestawione losy Elizabeth Zott. Czytając, można przenieść się do USA z lat 60tych ubiegłego wieku, gdzie niska pozycja kobiety w społeczeństwie była uznawana za normę. Dzięki swobodnej narracji, sporej ilości humoru odbiór tej pozycji jest bardzo przyjemny. To przede wszystkim opowieść o prozie życia, miłości, smutku, stracie i oczywiście o chemii. Choć historia momentami może wydawać się przekoloryzowana, to jest zdecydowanie warta polecenia, nie tylko kobietom.

Bardzo ciekawie przestawione losy Elizabeth Zott. Czytając, można przenieść się do USA z lat 60tych ubiegłego wieku, gdzie niska pozycja kobiety w społeczeństwie była uznawana za normę. Dzięki swobodnej narracji, sporej ilości humoru odbiór tej pozycji jest bardzo przyjemny. To przede wszystkim opowieść o prozie życia, miłości, smutku, stracie i oczywiście o chemii. Choć...

Sięgnąłem po "Przepaść" ze względu na sentyment do Forsta. W moim odczuciu seria powinna się skończyć na 3. tomie, jednak autor daje komisarzowi okazje na kolejne przygody. Forsta, w szczególności po tym tomie, utożsamiam z postacią niezniszczalną, która zawsze spada na cztery łapy. W jego życiu zdarzyło się już tyle niesamowitych i niebezpiecznych zdarzeń, że przy starciu z kolejnym zagrożeniem czytelnik może być spokojny, że i tym razem Forst wyjdzie cało z opresji. Sam początek książki, jak i wątek dopplegangera bardzo ciekawy. Jednak potem to już klasyczny pomieszanie z poplątaniem, którego, w moim odczuciu, efekt wyszedł przeciętny. Pewnie sięgnę po następny tom, ale również tylko z sentymentu do serii.

Sięgnąłem po "Przepaść" ze względu na sentyment do Forsta. W moim odczuciu seria powinna się skończyć na 3. tomie, jednak autor daje komisarzowi okazje na kolejne przygody. Forsta, w szczególności po tym tomie, utożsamiam z postacią niezniszczalną, która zawsze spada na cztery łapy. W jego życiu zdarzyło się już tyle niesamowitych i niebezpiecznych zdarzeń, że przy starciu...

W moim odczuciu najsłabsza część serii o Gerardzie Edlingu. Tak naprawdę to sięgnąłem po Kabalistę tylko ze względu na kontynuację serii. Mam jednak nadzieję, że mimo to już będzie ostatecznie zakończenie serii, bo szczerze mówiąc to perturbacje behawiorysty zaczęły mnie nużyć.

W moim odczuciu najsłabsza część serii o Gerardzie Edlingu. Tak naprawdę to sięgnąłem po Kabalistę tylko ze względu na kontynuację serii. Mam jednak nadzieję, że mimo to już będzie ostatecznie zakończenie serii, bo szczerze mówiąc to perturbacje behawiorysty zaczęły mnie nużyć.

Jakie konsekwencje niesie ze sobą wykluczenie społeczne? Czy przyroda może wykształtować człowieka i jego charakter? Czym jest samotność i odmienność? Odpowiedzi na te jak i inne, równie trudne pytania znajdziemy w historii życia jakie Kya wiodła na mokradłach. Z pewnością warto pochylić się nad tą pozycją, poznać życie dziewczyny z bagien, jej zmagań, osiągnięć i miłości.

Jakie konsekwencje niesie ze sobą wykluczenie społeczne? Czy przyroda może wykształtować człowieka i jego charakter? Czym jest samotność i odmienność? Odpowiedzi na te jak i inne, równie trudne pytania znajdziemy w historii życia jakie Kya wiodła na mokradłach. Z pewnością warto pochylić się nad tą pozycją, poznać życie dziewczyny z bagien, jej zmagań, osiągnięć i miłości.

Bez wątpienia warto sięgnąć po tę pozycję. Mimo, że fabułę bardzo dobrze znałem, z wielokrotnie oglądanej ekranizacji, to i tak książka ta wywołała u mnie silne emocje i czytałem ją z wielkim zaciekawieniem. Zakończenie, odmienne od wersji filmowej, było bez wątpienia wzruszające. Polecam!

Bez wątpienia warto sięgnąć po tę pozycję. Mimo, że fabułę bardzo dobrze znałem, z wielokrotnie oglądanej ekranizacji, to i tak książka ta wywołała u mnie silne emocje i czytałem ją z wielkim zaciekawieniem. Zakończenie, odmienne od wersji filmowej, było bez wątpienia wzruszające. Polecam!

To chyba najniżej oceniona przeze mnie książka. Bardzo się rozczarowałem. Pierwsze strony mnie zachęciły, pokazały ciekawie pomysł na świat, a właściwie na dwa światy i rządzące nimi prawa. Jednak potem było już tylko gorzej. Od połowy chciałem już rzucić lekturę, ale jeszcze dawałem szansę, niepotrzebnie. Niesamowita nijakość i miałkość bohaterów, wyzutych z emocji i przemyśleń, sprawiła, że nie interesowały mnie ich dalsze losy, nie czekałem na dalszy rozwój wypadków. Żadnemu z bohaterów również nie kibicowałem, byli mi totalnie obojętni. Opisane historie irytowały mnie często swoją naiwnością, a przedmiotowe traktowanie kobiet w pewnym momencie zaczęło wywoływać poczucie niesmaku. Świat Inco kojarzył mi się z karykaturalnym połączeniem Roku 1984 Orwella z filmem Seksmisja J. Machulskiego. Z kolei świat Floris kompletnie do mnie przemówił i mnie nie zainteresował. Z pewnością nie sięgnę po tom 2.

To chyba najniżej oceniona przeze mnie książka. Bardzo się rozczarowałem. Pierwsze strony mnie zachęciły, pokazały ciekawie pomysł na świat, a właściwie na dwa światy i rządzące nimi prawa. Jednak potem było już tylko gorzej. Od połowy chciałem już rzucić lekturę, ale jeszcze dawałem szansę, niepotrzebnie. Niesamowita nijakość i miałkość bohaterów, wyzutych z emocji i...