Kariera Nikodema Dyzmy

Bardzo ciekawa postać głównego bohatera. Świetne szydwrstwo ludzi zamożnych

Bardzo ciekawa postać głównego bohatera. Świetne szydwrstwo ludzi zamożnych

audiobook/książka 7,5/10

Za dzieciaka, wiele lat temu, przeczytałem pod ławką na lekcji wersję papierową. Zapamiętałem ją jako przyjemną, szybką lekturkę. Wiele lat później, po filmach, przedstawieniach itd. moje zdanie się nie zmieniło. Świetnie napisana. Z humorem i zwadą. Specyficzny język dla epoki. Wyraźni bohaterowie i bardzo prosta akcja. Polecam serdecznie. Bo choć to nic specjalnego to warto przeczytać i znać oryginał, który wielokrotnie przerabiają.

10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia — nie wiem, jak skończyłem;

audiobook/książka 7,5/10

Za dzieciaka, wiele lat temu, przeczytałem pod ławką na lekcji wersję papierową. Zapamiętałem ją jako przyjemną, szybką lekturkę. Wiele lat później, po filmach, przedstawieniach itd. moje zdanie się nie zmieniło. Świetnie napisana. Z humorem i zwadą. Specyficzny język dla epoki. Wyraźni bohaterowie i bardzo prosta akcja. Polecam serdecznie. Bo choć...

Przyznam że na początku byłam sceptycznie nastawiona do lektury tej książki. Nikodem Dyzma z człowieka który był na dnie społecznej hierarchii stał się znanym szanowanym ekonomistą a wszystko za sprawą znalezionego na ulicy listu. Klasyka polskiej literatury.polecam

Przyznam że na początku byłam sceptycznie nastawiona do lektury tej książki. Nikodem Dyzma z człowieka który był na dnie społecznej hierarchii stał się znanym szanowanym ekonomistą a wszystko za sprawą znalezionego na ulicy listu. Klasyka polskiej literatury.polecam

W powszechnej świadomości Nikodem Dyzma jest szwarc-charakterem, jednostką moralnie upodloną, budzącą najgłębszy wstręt i niepohamowane obrzydzenie. To przykład karierowicza dochodzącego do zaszczytów bez skrupułów, ale też potrzebnych ku temu – wydawałoby się – kompetencji. W trakcie lektury czytelnik musi jednak do wniosku, że zło dokonywane przez tytułowego bohatera blednie zupełnie wobec ignorancji i zepsucia tych, którzy mu na nie pozwalają. Ten bałwochwalczy zachwyt nad rzekomą „autentycznością” Dyzmy, to rzekome nowatorstwo i przełamywanie przez niego norm, będące w rzeczywistości zwykłym barbarzyństwem! Zachowanie tak zwanych sfer wyższych wzbudza skojarzenia ze sposobem przedstawienia niektórych bohaterów Dostojewskiego (chociażby Dymitra Karamazowa),ale również z bohaterami dzieł późniejszych, przykładowo z Arturem z „Tanga” Mrożka. Spętane konwencjami elity, zatraciwszy sens towarzyskich konwenansów, poszukują powrotu do rządów jakichś sił pierwotnych i brutalnych. Grubiaństwo skierowane wobec wpływowego urzędnika Terkowskiego spotyka się z poklaskiem jego politycznych przeciwników. Kobiety wyczekują zawodowego złodzieja, rozbójnika, wreszcie bohatera powieści Jacka Londona (tutaj należy wskazać kazus Mańki i Niny). Wymiar uniwersalny powieści nie przeszkadza jednak w dokonywaniu diagnoz bieżących. Pod płaszczykiem opisu rządów parlamentarnych rozwija się krytyka piłsudczykowskiego stylu rządzenia, w którym wszelka metoda jest odrzucana na rzecz słusznościowego paździerza. Wspaniała książka i ważna tym dla mnie tym bardziej, że niestety nawet w kulturze politycznej Polski ostatnich lat widzę jej odbicie.

W powszechnej świadomości Nikodem Dyzma jest szwarc-charakterem, jednostką moralnie upodloną, budzącą najgłębszy wstręt i niepohamowane obrzydzenie. To przykład karierowicza dochodzącego do zaszczytów bez skrupułów, ale też potrzebnych ku temu – wydawałoby się – kompetencji. W trakcie lektury czytelnik musi jednak do wniosku, że zło dokonywane przez tytułowego bohatera...

Bardzo dobry audiobook w wykonaniu Pana Marcina Nowakowskiego!

Bardzo dobry audiobook w wykonaniu Pana Marcina Nowakowskiego!

Dobrze napisana książka, wartka interesującą, ale
Poza wątkiem związku Kasi i Niny wszystko, słowo w słowo, gest w gest, myśl w myśl znajduje się w filmie.
Jeżeli więc oglądałeś film to ze spokojem możesz chwycić inną książkę

Dobrze napisana książka, wartka interesującą, ale
Poza wątkiem związku Kasi i Niny wszystko, słowo w słowo, gest w gest, myśl w myśl znajduje się w filmie.
Jeżeli więc oglądałeś film to ze spokojem możesz chwycić inną książkę

Powieść T. Dołęgi - Mostowicza powstała na początku lat 30 tych XX wieku i można odnaleźć w niej wiele aluzji do tamtej epoki. Jest jednak nie tyle krytyką rządów sanacyjnych, co rządów, którym daleko do merytokracji. Jest również polemiką z książką Kaden-Bandrowskiego “Generał Barcz”, wyrażającą wolę przewodzenia państwu przez silną osobowość. I taka osobowość dzięki przypadkowemu zbiegowi okoliczności pojawia się, wzbudzając z każdym tygodniem coraz bardziej powszechny zachwyt. Uwodząc bez reszty każdego, do tego stopnia, że gdy wydaje się upadek Dyzmy nieuchronny, upada prawda, bowiem nikt w nią nie wierzy.

Źródłem jego sukcesu jest powściągliwość wynikająca z niewiedzy, a interpretowana jako skłonność do rozważania każdej sprawy; wulgarność i prostactwo postrzegane jako zdolność do nazywania rzeczy po imieniu i dążenie do szybkiego podejmowania decyzji. Sprzyja mu również kolesiostwo, nepotyzm, degrengolada moralna, cynizm, obłuda. Patrząc w ten sposób na tą historię, otrzymujemy ponadczasowe arcydzieło krytycznie opisujące rzeczywistość, do której możemy odnieść świat Polski pułkowników, jak i III RP, nie mówiąc już o PRLu.

Dyzma, tak jak Dulska, stał się symbolem, który niemal natychmiast wszedł do dyskursu publicznego jako symbol karierowicza, otoczonego poplecznikami, klakierami, dla których użyteczność ojczyzny dla prywatnych interesów jest jedyną wartością. Państwo, administracja, system prawny nic nie ma znaczenia, jeśli nie można przerobić ich na własną modłę. Nikodem Dyzma świetnie się w tym odnajduje. Brakuje mu kultury, nie rozumie słów, nie zna języków, ale świetnie zna się na charakterze ludzi i potrafi ich we właściwy sposób rozgrywać. Jego magnetyzm uwodzi wszystkich.

Doskonała powieść, napisana lekkim, humorystycznym stylem, ale nie pozbawiona gorzkiej ironii. Ciągle warto czytać i na nowo odkrywać jej aktualność.

Powieść T. Dołęgi - Mostowicza powstała na początku lat 30 tych XX wieku i można odnaleźć w niej wiele aluzji do tamtej epoki. Jest jednak nie tyle krytyką rządów sanacyjnych, co rządów, którym daleko do merytokracji. Jest również polemiką z książką Kaden-Bandrowskiego “Generał Barcz”, wyrażającą wolę przewodzenia państwu przez silną osobowość. I taka osobowość dzięki...

Beletrystyczna próba odbrązowienia II RP, co więcej, o tyle rzetelna, że pisana przecież w latach trzydziestych XX wieku.
Lekkie pióro autora, brak zbędnych rozdziałów i nieco humorystyczny ton powieści (w której nie brak jednak mroczniejszych tonów) sprawiają, że Karierę Nikodema Dyzmy czyta się dobrze po dziś dzień. Przeraża jedynie uniwersalność pewnych archetypów postaci, a zwłaszcza głównego bohatera...

Beletrystyczna próba odbrązowienia II RP, co więcej, o tyle rzetelna, że pisana przecież w latach trzydziestych XX wieku.
Lekkie pióro autora, brak zbędnych rozdziałów i nieco humorystyczny ton powieści (w której nie brak jednak mroczniejszych tonów) sprawiają, że Karierę Nikodema Dyzmy czyta się dobrze po dziś dzień. Przeraża jedynie uniwersalność pewnych archetypów...

Czemu to nie jest lektura? Czemu ja dopiero po 30tce trafiam na taką książkę? Czemu Nikodem Dyzma jest tak magnetyczny?

Czemu to nie jest lektura? Czemu ja dopiero po 30tce trafiam na taką książkę? Czemu Nikodem Dyzma jest tak magnetyczny?

Brawo. Doskonała książka chociaż cienka i niepozorna.

Brawo. Doskonała książka chociaż cienka i niepozorna.