Kariera Nikodema Dyzmy

Ponadczasowa (choć wymierzona w konkretny rząd) opowieść o chamie, który winduje się na szczyt władzy i czuje się tam jak między kamratami z przestępczej ferajny. Ilu dzisiaj widzimy w telewizorach takich dyzmowatych ministrów, wiceministrów, ekspertów, specjalistów, doradców plotących kompletne brednie, a fetowanych jak Mojżesz wytyczający drogę przez Morze Czerwone.

Ponadczasowa (choć wymierzona w konkretny rząd) opowieść o chamie, który winduje się na szczyt władzy i czuje się tam jak między kamratami z przestępczej ferajny. Ilu dzisiaj widzimy w telewizorach takich dyzmowatych ministrów, wiceministrów, ekspertów, specjalistów, doradców plotących kompletne brednie, a fetowanych jak Mojżesz wytyczający drogę przez Morze Czerwone.

Pokaż mimo to

Zaczynając miałem nadzieję, że bedzie różnić się od serialu. Super książka, super serial, super pan Wilhelmi :)

Zaczynając miałem nadzieję, że bedzie różnić się od serialu. Super książka, super serial, super pan Wilhelmi :)

Pokaż mimo to

Wspaniała satyra na nowobogackich. Zawsze bawi i uczy. Przeczytałem po oglądnięciu serialu. Dla mnie Dyzma będzie miał twarz Pana Wilhelmie go.

Wspaniała satyra na nowobogackich. Zawsze bawi i uczy. Przeczytałem po oglądnięciu serialu. Dla mnie Dyzma będzie miał twarz Pana Wilhelmie go.

Pokaż mimo to

Przeczytałem po raz kolejny i nic się nie zmieniło. Nadal jest to kawał dobrej prozy. Nie ma tu rozbudowanych opisów - większość to akcja i dialogi, więc można zarzucić brak tzw. "pogłębienia postaci", ale autor potrafi kilkom zdaniami stworzyć portret bohatera, na który inni musieliby poświęcić kilka stron.
Niestety książkę czytałem po serialu, więc na jej odbiór mocno nakłada się wizja filmowa - a szkoda. Bo interpretacja Wilhemiego, choć genialna, nie jest jedyną możliwą.

Przeczytałem po raz kolejny i nic się nie zmieniło. Nadal jest to kawał dobrej prozy. Nie ma tu rozbudowanych opisów - większość to akcja i dialogi, więc można zarzucić brak tzw. "pogłębienia postaci", ale autor potrafi kilkom zdaniami stworzyć portret bohatera, na który inni musieliby poświęcić kilka stron.
Niestety książkę czytałem po serialu, więc na jej odbiór mocno...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacyjnie podpatrzona rzeczywistość, która powtarza się regularnie w historii. Świetna lektura.

Rewelacyjnie podpatrzona rzeczywistość, która powtarza się regularnie w historii. Świetna lektura.

Pokaż mimo to

Już jako młody chłopak oglądałem genialny serial, wtedy jeszcze nie miałem pojęcia, że to na podstawie książki.
Po wielu, wielu, WIELU latach, postanowiłem w końcu przeczytać oryginał. Dlaczego tak późno, pytam siebie?
Jakże się cieszę, że w końcu to zrobiłem! Książka jest po prostu genialna! Nic to, że wiedziałem, co się wydarzy, bo serial znam niemal na pamięć, bawiłem się świetnie! Autor stworzył coś niezwykłego, na dodatek śmiem twierdzić, że ta powieść nie straciła na aktualności, wciąż potrafimy tworzyć takich Dyzmów, oni się sami nie tworzą, my ich tworzymy. Oczywiście dzisiaj Nikodem nie mógłby ukryć swojej przeszłości, bo zaraz by go Internet zweryfikował :-)
Nie będę się tu rozpisywał, polecam każdemu.
PS
Czy tylko ja w trakcie lektury, podczas czytania dialogów, słyszałem głosy: Romana Wilhelmiego, Jerzego Bończaka, Bronisława Pawlika, Wojciecha Pokory czy Leonarda Pietraszaka :-)? Swoją drogą Wilhelmi tą rolą po prostu pozamiatał, był znakomity. Cały czas go widziałem, czytając powieść. Wielki aktor, niezapomniany…

Już jako młody chłopak oglądałem genialny serial, wtedy jeszcze nie miałem pojęcia, że to na podstawie książki.
Po wielu, wielu, WIELU latach, postanowiłem w końcu przeczytać oryginał. Dlaczego tak późno, pytam siebie?
Jakże się cieszę, że w końcu to zrobiłem! Książka jest po prostu genialna! Nic to, że wiedziałem, co się wydarzy, bo serial znam niemal na pamięć, bawiłem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polski klasyk, który powinien być lekturą szkolną w liceum, jeśli jeszcze nią nie jest. To po pierwsze idealna kapsuła czasu, która pokazuje kawałek życia w międzywojennej Polsce, a przede wszystkim Warszawie - kiedy ludzie dla rozrywki chodzili na francuskie zapasy do cyrku, opryszki do wynajęcia nie były niczym niezwykłym, a prostytutki musiały rejestrować swoją działalność.
Po drugie jest to książka z ponadczasowym morałem i jak wszyscy wiedzą wprowadziła określenie "Dyzma" do języka potocznego. Szkoda tylko, że niewiele osób zna samą książkową postać, bo może to określenie nabrałoby zupełnie innego znaczenia. Jest to historia o człowieku, który osiąga większy sukces, niż na to zasługuje, ale moim zdaniem kluczowe jest to, że społeczeństwo mu na to pozwala. Niektórzy faktycznie są po prostu naiwni i cenią go tylko dlatego, że wszyscy zdają się go cenić. Inni mają swój interes w kreowaniu takiej postaci. Jeszcze inni nie chcą dopuścić do siebie myśli, że mogli się pomylić co do człowieka lub mylą opryskliwość i arogancję z siłą charakteru. Nawet ci, którzy potrafią przejrzeć głównego bohatera, popełniają błąd, bo sami proszą się o bycie uznanymi za wariatów. Nikt w tej lekturze nie prezentuje postawy godnej do naśladowania, ale pozwalają spojrzeć z boku na błędy, które wszyscy popełniamy, a warto byłoby ich unikać.
Warto zapoznać się z tą książką, aby pooddychać trochę międzywojenną Warszawą i zrozumieć, że Dyzma to coś więcej, niż niekompetentny dureń, który zaszedł za wysoko.

Polski klasyk, który powinien być lekturą szkolną w liceum, jeśli jeszcze nią nie jest. To po pierwsze idealna kapsuła czasu, która pokazuje kawałek życia w międzywojennej Polsce, a przede wszystkim Warszawie - kiedy ludzie dla rozrywki chodzili na francuskie zapasy do cyrku, opryszki do wynajęcia nie były niczym niezwykłym, a prostytutki musiały rejestrować swoją...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Upływ czasu jaki minął od wydania tej książki tylko podkreśla jej wielkość. Książka po prostu fenomenalna.

Upływ czasu jaki minął od wydania tej książki tylko podkreśla jej wielkość. Książka po prostu fenomenalna.

Pokaż mimo to

Jest wiele leprzych I madrzejszych książek od "Kariery...", ale właśnie te wybrałabym na długą podróż pociągiem! Wciągająca, lekka, rozweselajaca. Brakuje takiej literatury, nieobciazonej wielkością czy niesamowitoscia.

Jest wiele leprzych I madrzejszych książek od "Kariery...", ale właśnie te wybrałabym na długą podróż pociągiem! Wciągająca, lekka, rozweselajaca. Brakuje takiej literatury, nieobciazonej wielkością czy niesamowitoscia.

Pokaż mimo to

Pierwszorzędny portret przedwojnia. A pomysł z Pekinem nadzwyczajny! Dawno się tak nie uśmiałam.

Pierwszorzędny portret przedwojnia. A pomysł z Pekinem nadzwyczajny! Dawno się tak nie uśmiałam.

Pokaż mimo to