Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu "Parku morderców" byłam sceptycznie nastawiona do tego autora i nie miałam zamiaru sięgać po jakąkolwiek jego książkę.Kiedy jednak przeczytałam streszczenie powieści "Cela" i przy tym opinie ,które jej schlebiały,postanowiłam dać Winner'owi jeszcze jedną,ostatnią szansę.

Co byście zrobili gdybyście, mając 11 lat,znaleźli w komórce,obok swojego domu uwięzioną dziewczynkę ?
Właśnie takiego odkrycia dokonuje jedenastoletni Sammy.Kiedy wraca ,by w jakiś sposób pomóc dziewczynce,okazuje się,że już jej tam nie ma.Od tej pory chłopca dręczą ciągłe wizje i pytania,na które nie potrafi znaleźć odpowiedzi.Na dodatek ukrywa prawdę,bo nie wie komu z rodziny może zaufać.Podejrzanym wydaje się być jego ojciec,ale Sammy ma także starszego brata. . .

Świetna książka.Jedna z lepszych,jakie ostatnio udało mi się przeczytać.Ogromnym plusem jest to,że poznajemy wydarzenia z punktu widzenia przestraszonego dziecka,co jeszcze bardziej komplikuje sprawę i sprawia że czytelnikowi jest trudno odkryć prawdę.Przeczytałam tę książkę w ciągu jednego dnia,ani przez chwilę się nie wynudziłam.Świetny klimat,super zakończenie,dobry pomysł na fabułę i genialne wykonanie.Czekam na kolejną książkę autora,mam nadzieję,że będzie na podobnym poziomie jak ta,nie jak "Park. . ."
Polecam gorąco :)

Po przeczytaniu "Parku morderców" byłam sceptycznie nastawiona do tego autora i nie miałam zamiaru sięgać po jakąkolwiek jego książkę.Kiedy jednak przeczytałam streszczenie powieści "Cela" i przy tym opinie ,które jej schlebiały,postanowiłam dać Winner'owi jeszcze jedną,ostatnią szansę.

Co byście zrobili gdybyście, mając 11 lat,znaleźli w komórce,obok swojego domu...

"W przyszłości,gdy zabraknie tych,którzy z własnego doświadczenia mogliby opowiadać,jak było w Auschwitz,będą jeszcze istniały biblioteki i archiwa[. . .] "

Nie wiem co mogłabym napisać o tej książce,chyba tylko to ,że jest to historia kobiet poddanych okrutnym eksperymentom w Auschwitz.Autor opisuje to,czego doświadczały tam kobiety,wplata ich osobiste wypowiedzi, "przedstawia"czytelnikowi katów, a także dalsze dzieje ofiar.

"Istnieje bowiem milcząca większość,która nie przeżyła:kobiety z bloku 10.,których w tej książce nie wymieniono,gdyż nieznane są nawet ich nazwiska,[. . .]przed ewakuacją obozu zostały zagazowane albo zmarły z chorób i wycieńczenia."

Książkę polecam.Im wszystkim, jesteśmy winni to,by pamiętać.

"W przyszłości,gdy zabraknie tych,którzy z własnego doświadczenia mogliby opowiadać,jak było w Auschwitz,będą jeszcze istniały biblioteki i archiwa[. . .] "

Nie wiem co mogłabym napisać o tej książce,chyba tylko to ,że jest to historia kobiet poddanych okrutnym eksperymentom w Auschwitz.Autor opisuje to,czego doświadczały tam kobiety,wplata ich osobiste wypowiedzi,...

Książka należy do nieco "lżejszych" pozycji dotyczących życia w obozie koncentracyjnym.Autorka opisuje swoje dzieciństwo,to co przeżyła będąc ofiarą Mengele ,jak przetrwała,a także co działo się z nią i jej siostrą po wyzwoleniu obozu.Spokojnie mogą sięgnąć po nią osoby,które nie przepadają za drastycznymi opisami.
Po przeczytaniu tej pozycji zastanawiałam się nad jednym :czy byłabym w stanie wybaczyć oprawcy ?Na razie nie znalazłam na to pytanie odpowiedzi.
Polecam.

Książka należy do nieco "lżejszych" pozycji dotyczących życia w obozie koncentracyjnym.Autorka opisuje swoje dzieciństwo,to co przeżyła będąc ofiarą Mengele ,jak przetrwała,a także co działo się z nią i jej siostrą po wyzwoleniu obozu.Spokojnie mogą sięgnąć po nią osoby,które nie przepadają za drastycznymi opisami.
Po przeczytaniu tej pozycji zastanawiałam się nad jednym...

Jak do tej pory najlepsza czesc z przeczytanych przeze mnie. Super :)

Jak do tej pory najlepsza czesc z przeczytanych przeze mnie. Super :)

Troche przynudnawa przez wieksza czesc, pod koniec sie rozkreca, ale bez rewelacji.Polecam mimo to:)

Troche przynudnawa przez wieksza czesc, pod koniec sie rozkreca, ale bez rewelacji.Polecam mimo to:)