Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakbyście mnie zapytali o autorów najlepszych reportaży to bez zastanowienia jako jednego z pierwszych wymieniłabym Jacka Hołuba, dlatego tak niecierpliwie oczekiwałam tej książki.

Pan Jacek Hołub w swoich książkach podejmuje bardzo trudne społecznie tematy, ale robi to bardzo umiejętnie.

Tym razem akurat mogliśmy poznać historię kilku rodzin, które żyją na co dzień z osobą ze spektrum autyzmu. Powinniśmy mówić więcej na ten temat, żeby społeczeństwo było świadome, nie spisywało takich osób na straty.

Autor przytacza tu przerażające historie, ale też wywołujące uśmiech, tym samym pokazując, że istnieją różne odmiany i stopnie autyzmu i nie powinniśmy wrzucać wszystkich do jednego worka.
W książce wypowiadały się zarówno osoby w spektrum, jak i ich rodzice, rodzina i eksperci, co dało nam możliwość poznać temat z kilku perspektyw. Jednak po odłożeniu książki miałam wrażenie, że czegoś mi w tym wszystkim zabrakło, miałam poczucie, że nie wszystko zostało napisane. Życie wielu osób z tym zaburzeniem nie jest tak kolorowe jak w książce i nie każdy tak dobrze umie sobie z tym poradzić.

Uwielbiam reportaże Pana Jacka Hołuba za to, że nie narzuca on swojego zdania. Spisuje historie ludzi, nie dodaje nic od siebie i pozwala czytelnikowi wyrobić sobie swój własny osąd i spojrzenie na daną sprawę.

Z wielką niecierpliwością wyczekuję kolejnej świetnej książki, opisującej życie takim jakie jest, a Wam polecam "Wszystko mam bardziej.", bo to ważna książka, która otwiera oczy na kilka spraw.

⭐ Moja ocena: 8.5/10

Jakbyście mnie zapytali o autorów najlepszych reportaży to bez zastanowienia jako jednego z pierwszych wymieniłabym Jacka Hołuba, dlatego tak niecierpliwie oczekiwałam tej książki.

Pan Jacek Hołub w swoich książkach podejmuje bardzo trudne społecznie tematy, ale robi to bardzo umiejętnie.

Tym razem akurat mogliśmy poznać historię kilku rodzin, które żyją na co dzień z...