Opinie użytkownika
Bardzo dobry kryminał. W III tomie rozwiązane zostały wszystkie wątki. Jeśli tak się "robi" politykę w Posce, to jest to przerażające.
Pokaż mimo toMożna polegać - jak zwykle - na tym duecie autorów. Z niecierpliwością będę czekać na kolejną pozycję.
Pokaż mimo toCiężki temat. Książka rewelacyjna. Pierwszy raz sięgnęłam po tego autora. Na pewno poszukam kolejnych.
Pokaż mimo to
Bardzo polecam.
Teraz wiedziałabym, o co zapytać moją babcię. Niestety już jej nie ma.
Jeżeli wybierasz się na Wyspy Owcze - polecam, jako uzupełnienie informacji z przewodników.
Mnóstwo faktów, podanych żartobliwie, z przychylnością.
Trochę misz-masz, ale nie nudny!
Będę śledziła książki tych autorów.
Nudna.
Na kilku ostatnich stronach autor nagle rozwiązuje wszystkie wątki, w innej niż dotychczas konwencji: też się znudził?
I właściwie, to nie wiem o czymjest ta książka.
Eberhardzie Mock'u wróć!
Dobrze się czyta, choć to książka "nierówna". Na początku wątek kryminalny prowadzony jest z tematyką proekologiczną, która dominuje w części głównej: robi się trochę nudno.
Akcja sensacyjna przyspiesza pod koniec, tak jakby autorce kończył się już czas.
Czy to naprawdę nadal "Millennium"? Według mnie: nie. Mają te same nazwiska, co u Larssona, autorka nawiązuje do...
Kolejna (po "Białe. Zimna wyspa Spitsbergen") książka Ilony Wiśniewskiej. Dla tych, którzy są chcą uzupełnić wiedzę o zimnej północy. Spojrzenie od "wewnątrz", obrazki codzienności, trudne warunki życia, okrutne (z naszej perspektywy) zachowania.
Dla zainteresowanych tematem polecam także książkę jej męża Birgera Amundsena "Harald. Czterdzieści lat na...
Trochę rozwlekła, w przeciwieństwie do lakonicznego zakończenia.
Można sięgnąć w zimowe wieczory.
Po jej przeczytaniu ponownie sięgnęłam po "Pasażera". Pewne rzeczy, na które wcześniej (w "Pasażerze") nie zwróciłam uwagi, pozwoliły na zrozumienie wielu wątków.
Do pewnych tematów będę musiała wrócić.
Trochę nudnawa. wcześniejsze książki autorki były ciekawsze. Ale czytało się przyjemnie.
Pokaż mimo to