Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie do opisania. Genialna.

Nie do opisania. Genialna.

Na pewno sięgnę jeszcze po tę książkę po wysłuchaniu wszystkich płyt tego zespołu. Zapoznam się ze wszystkimi opisanymi utworami i podejdę do niej trochę inaczej. Książka, powiem szczerze bardzo mi się podobała. Nie wiem jak inne z tego wydawnictwa, ale zgadzam się z tym, że skupia się głównie na autorze piosenek. Jest pisana porządnie, bez przedłużania, chętnie sięgnę jeszcze po książkę o Dave'ie Gahanie.

Na pewno sięgnę jeszcze po tę książkę po wysłuchaniu wszystkich płyt tego zespołu. Zapoznam się ze wszystkimi opisanymi utworami i podejdę do niej trochę inaczej. Książka, powiem szczerze bardzo mi się podobała. Nie wiem jak inne z tego wydawnictwa, ale zgadzam się z tym, że skupia się głównie na autorze piosenek. Jest pisana porządnie, bez przedłużania, chętnie sięgnę...

"I kolejna część przeczytana"- przyszło mi na myśl jako pierwsze po przeczytaniu "Bitwy o...", gdy tylko uśmiech zagościł na mojej twarzy po zamknięciu książki. Nie będę się rozczulać, to jedno z moich ulubionych pism powiedziałabym, ale po przemyśleniu... Które autostwa Flanagana takie nie jest? Genialnie opracował całą serie i nie mogę się doczekać aż sięgnę po następną część! :)

"I kolejna część przeczytana"- przyszło mi na myśl jako pierwsze po przeczytaniu "Bitwy o...", gdy tylko uśmiech zagościł na mojej twarzy po zamknięciu książki. Nie będę się rozczulać, to jedno z moich ulubionych pism powiedziałabym, ale po przemyśleniu... Które autostwa Flanagana takie nie jest? Genialnie opracował całą serie i nie mogę się doczekać aż sięgnę po następną...

Dziwne, bo samą książkę znalazłam na fotograficznej stronce tumblr, który stanowczo zbyt często przeglądam. Moja pierwsza myśl to 'fajna okładka' (wydanie amerykańskie). Może i nie powinnam tak myśleć kierując się zasadą 'nie oceniaj książki po okładce' zaczęłam jednak czytać o niej opinie. Prawdą jest to, że czytając ją miałam w myślach dawniej czytanego 'Buszującego w zbożu', którego czytało mi się bardzo dobrze. Zresztą od dawna szukałam książki w takim stylu.
Jednak więcej o książce...
Czytałam już jedną książkę tego autora i przyznaję, że 'Gwiazd naszych wina' może wydawać się o wiele bardziej interesująca. Jednak 'Szukając Alaski' również czyta się bardzo dobrze. Książka nie dłuży się, można też myśleć nad logiką bohatera. Świetny debiut i myślę, że przeczytam więcej książek Greena.

Dziwne, bo samą książkę znalazłam na fotograficznej stronce tumblr, który stanowczo zbyt często przeglądam. Moja pierwsza myśl to 'fajna okładka' (wydanie amerykańskie). Może i nie powinnam tak myśleć kierując się zasadą 'nie oceniaj książki po okładce' zaczęłam jednak czytać o niej opinie. Prawdą jest to, że czytając ją miałam w myślach dawniej czytanego 'Buszującego w...