Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna z książek Musso, która przypadła mi do gustu. Pochłonęłam ją w kilkanaście godzin. Dzięki niej, losom głównego bohatera, znów odżyła we mnie chęć napisania książki. ;)

Kolejna z książek Musso, która przypadła mi do gustu. Pochłonęłam ją w kilkanaście godzin. Dzięki niej, losom głównego bohatera, znów odżyła we mnie chęć napisania książki. ;)

Dziwna, dziwna, dziwna. Przymiotnik idealnie opisujący moje wrażenia po tej lekturze. Katolicyzm przeplatany z New Age, okultyzmem, poszukiwaniem jakiegoś absolutu. Książka religijno-ideologiczna? Na pewno przeciętny czytelnik nie jest w stanie zrozumieć treści, o ile można z niej wyciągnąć jakikolwiek sens. Nie neguję tej pozycji, jednak wydaje mi się, że Coelho to pisarz nie dla każdego. Jakieś dobre 4 lata temu sięgnęłam po "Alchemika". Opisywane tam wydarzenia były bardziej prawdopodobne niż te, które miały miejsce w "Walkiriach". Możliwe, że ta książka ma w sobie coś. Kiedyś lubiłam czytać horoskopy, znaczenia imion, próbowałam wróżenia z kart. Nie zmierzało to jednak do zatopienia się w jakiś tajemniczych praktykach. Z drugiej strony zaś doświadczenia na obozach ewangelizacyjnych. Ta książka w połączeniu z własnymi doświadczeniami i obserwacjami mówi mi, że są na świecie rzeczy, których nie jesteśmy w stanie wyjaśnić, są jakieś religie, wierzenia i siły, coś co zawsze będzie obecne w naszym życiu, a czego nie zawsze będziemy mogli zrozumieć czy zaakceptować, a tylko nieliczni będą próbowali zgłębiać swoją wiedzę w tym temacie.

Książka dziwna. Niekoniecznie głupia.

Dziwna, dziwna, dziwna. Przymiotnik idealnie opisujący moje wrażenia po tej lekturze. Katolicyzm przeplatany z New Age, okultyzmem, poszukiwaniem jakiegoś absolutu. Książka religijno-ideologiczna? Na pewno przeciętny czytelnik nie jest w stanie zrozumieć treści, o ile można z niej wyciągnąć jakikolwiek sens. Nie neguję tej pozycji, jednak wydaje mi się, że Coelho to pisarz...

Spodobała mi się. Po "Walkiriach" nie miałam ochoty na dalsze spotkania z Coelho, ale skoro już miałam w domu inne dwie książki, zaryzykowałam. Opowieść o Bridzie wciągnęła mnie. Czytało się dość szybko, choć moment zasypiania w trakcie lektury mnie nie ominął (może to tylko ze zmęczenia). Końcówkę czytałam mniej wnikliwie.
Ocena? Chyba nie odważę się postawić żadnej gwiazdki jak na razie. Coelho i jego "religijne" refleksje raz nas pochłaniają, innym razem totalnie nas nużą czy wręcz irytują.

Spodobała mi się. Po "Walkiriach" nie miałam ochoty na dalsze spotkania z Coelho, ale skoro już miałam w domu inne dwie książki, zaryzykowałam. Opowieść o Bridzie wciągnęła mnie. Czytało się dość szybko, choć moment zasypiania w trakcie lektury mnie nie ominął (może to tylko ze zmęczenia). Końcówkę czytałam mniej wnikliwie.
Ocena? Chyba nie odważę się postawić żadnej...