Takie o, czytadełko. Do przeczytania i zapomnienia. Ani nie oryginalne, ani ambitne, ale przyjemne opowiadania.

Takie o, czytadełko. Do przeczytania i zapomnienia. Ani nie oryginalne, ani ambitne, ale przyjemne opowiadania.

Przyznam, że spodziewałam się nieco więcej po tej książce. Czułam, że mogą to być zwykle obyczajowe historyjki z tłem miłosnym, ale jednak myślałam, że bardziej chwycą mnie za serce albo dadzą do myślenia. Dostałam jedynie zwykłe, codzienne historyjki o nieszczęśliwej miłości i ludzkich przypadkach, a takie sama znam.

Przyznam, że spodziewałam się nieco więcej po tej książce. Czułam, że mogą to być zwykle obyczajowe historyjki z tłem miłosnym, ale jednak myślałam, że bardziej chwycą mnie za serce albo dadzą do myślenia. Dostałam jedynie zwykłe, codzienne historyjki o nieszczęśliwej miłości i ludzkich przypadkach, a takie sama znam.

Krótkie, różnorodne, mądre, do refleksji. Łatwo znaleźć chwilę by zapoznać się z kolejnym opowiadaniem.

Krótkie, różnorodne, mądre, do refleksji. Łatwo znaleźć chwilę by zapoznać się z kolejnym opowiadaniem.

,,Jesteśmy samotni, ale czy naprawdę musimy być wobec siebie obojętni. Zauważ mnie, gdy mijamy się w tłumie."

Niedawno zaczęłam czytać książkę Anny Gavaldy ,,Chciałbym, żeby ktoś gdzieś na mnie czekał". Książka ta jest moim zdaniem ciekawa, ale i też w pewnien sposób dziwna. Zaciekawiła mnie ona ze względu na Francję, która jest moim ulubionym państwem, a akcja się właśnie tam rozgrywa.

Książka ta pokazuje zbiór dwunastu opowiadań, w których bohaterowie opisywani przez pisarkę są bardzo dokładnie opisani. Każde opowiadanie jest opisywane z kilku godzin, dni, miesięcy, lat, jednak wydarzenia bardzo się odbijają na losach postaci.

Ja osobiście lubię czytać ciąg wydarzeń jednej osoby, ale książka sama w sobie nie jest do końca taka zła, więc zachęcam do wyrobienia własnej opinii.

,,Jesteśmy samotni, ale czy naprawdę musimy być wobec siebie obojętni. Zauważ mnie, gdy mijamy się w tłumie."

Niedawno zaczęłam czytać książkę Anny Gavaldy ,,Chciałbym, żeby ktoś gdzieś na mnie czekał". Książka ta jest moim zdaniem ciekawa, ale i też w pewnien sposób dziwna. Zaciekawiła mnie ona ze względu na Francję, która jest moim ulubionym państwem, a akcja się właśnie...

Maleńka, króciutka ale ale To ale najważniejsze - opowiadania o rzeczach ważnych i niełatwych. Kto obecnie będzie tak odważny by powiedzieć - nie che byc sam, chciałbym by ktoś na mnie czekał .. Zapraszam do lektury po nieco refleksji

Maleńka, króciutka ale ale To ale najważniejsze - opowiadania o rzeczach ważnych i niełatwych. Kto obecnie będzie tak odważny by powiedzieć - nie che byc sam, chciałbym by ktoś na mnie czekał .. Zapraszam do lektury po nieco refleksji

Nie przepadam za opowiadaniami, ale te są świetne

Nie przepadam za opowiadaniami, ale te są świetne

Styl przypomina mi Murakamiego. Tęsknota za miłością, samotność, niespełnione uczucie z przeszłości, o którym nie da się zapomnieć...

Styl przypomina mi Murakamiego. Tęsknota za miłością, samotność, niespełnione uczucie z przeszłości, o którym nie da się zapomnieć...

Mieszane uczucia towarzyszą czytaniu tej książki. Zbiór opowiadań czasem przeraża, innym razem śmieszy, to znów wzrusza i smuci. Trudne i nietypowe przypadki, życie pokazane z różnej strony.

Mieszane uczucia towarzyszą czytaniu tej książki. Zbiór opowiadań czasem przeraża, innym razem śmieszy, to znów wzrusza i smuci. Trudne i nietypowe przypadki, życie pokazane z różnej strony.

Ksiazke umiesciłam na półkach "do przemyśleń", bo opowiadania, choc przez chwile, ale do tego zmuszają.
Napisane nietypowym językiem. Zdania oszczędne, myśli jakby wyrwane z kontekstu. Chwilami, sposób narracji i przedstawienie treści, przypomina mi filmy Woody Allena. Galeria różnorodnych postaci, i tych zwyczajnych, jak sąsiad z domu obok i bardziej wymyślonych.
Sytuacje, niby wzięte z życia, ale wiadomo, nie każdemu mogą sie przydarzyć. Warto więc i z tego powodu je poznać. Dowiedziec się, co by było gdyby. Czytamy opowieśc o dramacie kobiety w ciąży, ale i życiowej niespodziance niepewnego swojej wartości młodego meżczyzny. Jest o tym, jak czasem drobiazg przeszkadza nam w zachowaniu drugiego człowieka, ale czy taki szczegół powinien przesądzac o naszym zyciu, to juz sami oceńmy. Opowiadanie o męzczyznie, który nieświadomie przyczynia się do tragedii wielu osób, daje do zrozumienia, że sumienie istnieje. Na szczęscie.
Znajdziemy tez sceny z lekka abstrakcyjne jak i komiczne. Bo jak nazwać epilog, w którym bohaterka siedzi w biurze wydawcy, nie mogąc podnieśc się z krzesła. A powodem jest blokada psychiczna? Scena wynoszenia jej przez dwóch mężczyzn, jest i surrelistyczna i troche mnie rozśmieszyła, biorąc pod uwagę powód szoku. CHyba właśnie epilog zaskoczył mnie najbardziej.

Ksiazke umiesciłam na półkach "do przemyśleń", bo opowiadania, choc przez chwile, ale do tego zmuszają.
Napisane nietypowym językiem. Zdania oszczędne, myśli jakby wyrwane z kontekstu. Chwilami, sposób narracji i przedstawienie treści, przypomina mi filmy Woody Allena. Galeria różnorodnych postaci, i tych zwyczajnych, jak sąsiad z domu obok i bardziej...

Książka słaba. Wogule mnie nie poruszyła, flaki z olejem. NIE POLECAM!!!!!!!!!!!

Książka słaba. Wogule mnie nie poruszyła, flaki z olejem. NIE POLECAM!!!!!!!!!!!