Autor dzienników, Jerzy Konrad Maciejewski, pod koniec listopada 1918 roku wstąpił jako ochotnik do tworzącego się Wojska Polskiego. Został podoficerem 19. Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa – recenzowana książka jest zresztą pierwszą publikowaną relacją żołnierza tego oddziału. Brał on udział w walkach z Ukraińcami, a w 1920 roku w wojnie polsko-bolszewickiej. Później był dziennikarzem i publicystą, a podczas II wojny światowej służył w 2. Dywizji Strzelców Pieszych. Po 1945 roku, ze względu na swój udział w wojnie polsko-bolszewickiej, wiele jego tekstów, w tym recenzowane przeze mnie dzienniki nie mogły zostać opublikowane w komunistycznej Polsce.

Ramy chronologiczne książki obejmują lata 1895-1921. Warto zaznaczyć, że autor zaczął pisać na bieżąco swój dziennik dopiero w 1915 roku. Tak więc wcześniejsze zapiski mają charakter pamiętnikarski. Maciejewski rozpoczyna od zarysowania historii swojej rodziny. Szczególnie ciekawe są jego spostrzeżenia dotyczące życia codziennego w Mariupolu, na Ukrainie, gdzie przebywał do śmierci swojego ojca w 1913 roku. Kierując się podtytułem książki, można pomyśleć, że autor brał udział w walkach podczas I wojny światowej – mamy wszak w ręce dzienniki frontowe z lat 1914-1920. Jednak nic bardziej mylnego. W latach 1913-1918 mieszkał on wraz z matką i rodzeństwem w Warszawie Autor był w tym czasie jedynie obserwatorem rozgrywających się wydarzeń. Jego uwagę zaprzątały w tym czasie takie sprawy jak zdobycie pożywienia, nielegalny handel czy gra w karty na pieniądze. Mało frontowe, ale nie mniej interesujące.

Zdecydowanie najciekawsza i zarazem najobszerniejsza część książki dotyczy losów wojennych Maciejewskiego podczas wojny polsko-bolszewickiej. Zapiski, które często były pisane na kolanie, w przerwach między walkami, są niezwykle szczere – wręcz brutalne. Maciejewski nie koloryzuje swych opisów, opisując wszystko to, czego sam był świadkiem.

Czytaj więcej: https://histmag.org/Jerzy-Konrad-Maciejewski-Zawadiaka.-Dzienniki-frontowe-1914-1920-recenzja-10800

Autor dzienników, Jerzy Konrad Maciejewski, pod koniec listopada 1918 roku wstąpił jako ochotnik do tworzącego się Wojska Polskiego. Został podoficerem 19. Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa – recenzowana książka jest zresztą pierwszą publikowaną relacją żołnierza tego oddziału. Brał on udział w walkach z Ukraińcami, a w 1920 roku w wojnie polsko-bolszewickiej. Później był...