Zakręcone dzieciaki to urocza książka. Jak każda pozycja z tego gatunku trąci nutką infantylizmu, tą bezsprzeczną naiwnością. Jednakże jest to ta pozytywna, całkiem czysta niedojrzałość małego dziecka. Ten rodzaj wyobraźni którego nie ma spojrzenie dorosłego. Dlatego też podczas lektury nie dziwi nas, że dziewczynka z Polski i jej koleżanka z plemienia Tutsi rozumieją się pomimo bariery językowej. W końcu Waria dała im taką moc.
Książka jest skonstruowana na zasadzie opowiadań o każdym z bohaterów. Każdy z nich przeżywa swoje przygody. Wplecenie wątków fantastycznych w niektóre opowiadania dodaje im kolorytu. Jednak podstawową ich funkcją jest nauczanie. Każdy rozdział zakończony jest pytaniami skierowanymi do najmłodszych czytelników. Mają one za zadanie utrwalić nabytą wiedzę oraz zapamiętać właściwe zachowanie. Przyjemne jest również zakończenie książki, które wskazuje, że przyjaźń może przetrwać nawet długi upływ czasu, a także odległość nas dzielącą. Jest to w sumie budujący akcent na sam koniec.

Zakręcone dzieciaki to urocza książka. Jak każda pozycja z tego gatunku trąci nutką infantylizmu, tą bezsprzeczną naiwnością. Jednakże jest to ta pozytywna, całkiem czysta niedojrzałość małego dziecka. Ten rodzaj wyobraźni którego nie ma spojrzenie dorosłego. Dlatego też podczas lektury nie dziwi nas, że dziewczynka z Polski i jej koleżanka z plemienia Tutsi rozumieją się...