to świetna książka o życiu trzmieli, ale autor wspomina również o życiu i koegzystencji z innymi owadami oraz roślinami. Przyznam, że mi samej książka otworzyła oczy na parę spraw związanych z owadami, a przede wszystkim o naszym podejściu do nich - choć przyznam, że sama nie zabijam ich od lat, a z domu po prostu wynoszę (nie wliczam w to komarów).
Początek mnie trochę zraził do siebie, gdy autor pisał (parafrazując) - hej, wiecie miałem 10 lat i hobbystycznie robiłem sekcje zwłok zwierząt, a te lepiej zachowane po śmierci, lubiłem wypychać…
No miałam trudny start z tą pozycją, ale po tym wstępie, uważam za genialną pozycje na temat trzmieli, które (wiem to z tej książki) są najbardziej zbadanymi zapylaczami, ale dalej bardzo mało o nich wiemy. Z książki dowiedziałam się również, że gniazd trzmieli mogą szukać wyszkolone do tego psy - ciekawe czy próbowali z kotami, moja Franka znalazła ostatnio. I odkąd zobaczyłam jak wygląda gniazdo trzmieli, już rozumiem dlaczego tak ciężko je znaleźć i nie zauważyć.

Polecam i zachęcam - dowiecie się z niej:
- jaki wpływ miał Adolf H. na życie trzmieli w Wielkiej Brytanii (i pewnie nie tylko tam)
- dlaczego można było przewieźć trzmiele z UK do Nowej Zelandii, ale odwrotnie już nie
-dlaczego w Australii nie ma trzmieli i jak zapyla się tam pomidory
-i przede wszystkim dlaczego zapylacze są dla nas tak ważne
No i wiele wiele więcej !

to świetna książka o życiu trzmieli, ale autor wspomina również o życiu i koegzystencji z innymi owadami oraz roślinami. Przyznam, że mi samej książka otworzyła oczy na parę spraw związanych z owadami, a przede wszystkim o naszym podejściu do nich - choć przyznam, że sama nie zabijam ich od lat, a z domu po prostu wynoszę (nie wliczam w to komarów).
Początek mnie trochę...