Opowieść o kobiecie, która myślą i działaniami wyprzedzała swój czas.

Wyznania gorszycielki to migawki z przeszłości. Odbita w ciocinym tremie bohema międzywojnia z Ziemiańskiej. Przewija się tu Tuwim, Lechoń, Iwaszkiewicz, ci po których zostały książki, wiersze, pamiętniki i eseje.
Krzywicka była kolorowym ptakiem, feministką i skandalistką. Z prawowitym mężem łączyła ją „prawdziwa uczta intelektualna” i otwarcie na inne związki, ponieważ monogamię zgodnie uważali za "nienaturalny brak fantazji". Z miłością życia - Tadeuszem Boy’em-Żeleńskim zbliżyła ich erotyczna fascynacja. A scementowały działania na rzecz praw kobiet, w które oboje byli zaangażowani. Za iście heroiczną walkę przeciw społecznej hipokryzji, podziemiu aborcyjnemu i na rzecz edukacji seksualnej, była publicznie kamieniowana. Oskarżano Krzywicką, że "ma krew na rękach" i "wymachuje majtkami jak sztandarem". Jej odwaga i konsekwencja dziś też byłyby tematem nagłówków portali.

W Wyznaniach wyłuskiwałam przede wszystkim perełki z przeszłości. Okruchy o Marysi Pawlikowskiej Jasnorzewskiej, zdeklarowanej wegetariance, w kółko podgryzającej orzeszki, demonicznym Witkacym i o złośliwościach Tuwima.
A także zastanawiałam, ile takich walczących Iren jest ciągle wśród nas, i że śmiałe felietony Boy’a o naszym kołtuństwie nie straciły nic na aktualności. Nic a nic.

Opowieść o kobiecie, która myślą i działaniami wyprzedzała swój czas.

Wyznania gorszycielki to migawki z przeszłości. Odbita w ciocinym tremie bohema międzywojnia z Ziemiańskiej. Przewija się tu Tuwim, Lechoń, Iwaszkiewicz, ci po których zostały książki, wiersze, pamiętniki i eseje.
Krzywicka była kolorowym ptakiem, feministką i skandalistką. Z prawowitym mężem łączyła ją...