Zbiór krótkich esejów, które są jak misterna mozaika. O wszystkim, ale na pewno nie o niczym. Dla każdego. Przekrój tematów jest bardzo szeroki. Znajdziemy przepiękny, utkany słowami portret Matki Teresy z Kalkuty, ale również opowieść o najlepszych sznyclach i grabieniu jesiennych liści w ogrodzie. Jest o praniu, pająkach i zabawie w chowanego, ale również o dobrym Samarytaninie, IX symfonii Beethovena i Aniołach, a to wszystko w nawiązaniu do tego co liczy się naprawdę. Każdy obraz poruszał we mnie inną strunę. Jeśli pojawiła się w Was myśl, że to może książka infantylna (bo przedszkole, dzieciństwo i zabawa) – nic bardziej mylnego. Dawno nie czytałam pozycji, która w tak nieoczywisty sposób dotyka tematów ważnych, potrzebnych, ostatecznych. Sądzę nawet, że gdybyśmy naprawdę zrozumieli i przyjęli przedstawione w niej prawdy to Ty i ja zawsze zachowywalibyśmy pogodę ducha, a poczucie szczęścia nigdy by nas nie opuszczało. Bo liczą się właśnie te codzienne sprawy, kartki z napisem “kofam ciem” (wszystkie skrzętnie przechowywane w “Lepkiej pace”), wskoczenie do kałuży zamiast krzywego spojrzenia, spuszczenie z tonu zamiast sztywne trzymanie się reguł, po to by pomóc głuchoniememu chłopcu. Robert Fulghum, pastor z dystansem do siebie, otwiera nasze oczy. Bez zbytniego nadęcia przywraca nam właściwe miejsce i koi oddech. Otula prostotą, a przy tym jest jak przyjaciel, na którego widok bezwiednie pojawia się uśmiech.
Te kilkadziesiąt opowiadań przypomina, że zabrnęliśmy zbyt daleko w “dorosłym” sposobie patrzenia na przestrzeń wokół nas, na drugiego człowieka i sprawy, które się dzieją i dziać się będą. Czujesz czasem, że tracisz spontaniczność, przestajesz wierzyć w szczerość i beztroskę? A często wcale nie potrzeba skomplikowanych słów, intratnych stanowisk i złotych interesów, które są jak maska, zakrywająca prawdę, bo czasem wszystko czego nam trzeba to wrócić do przedszkola.
Cała recenzja dostępna tutaj: https://zyj-bardziej.pl/2021/03/wszystkiego-co-naprawde-musze-wiedziec-dowiedzialem-sie-w-przedszkolu/

Zbiór krótkich esejów, które są jak misterna mozaika. O wszystkim, ale na pewno nie o niczym. Dla każdego. Przekrój tematów jest bardzo szeroki. Znajdziemy przepiękny, utkany słowami portret Matki Teresy z Kalkuty, ale również opowieść o najlepszych sznyclach i grabieniu jesiennych liści w ogrodzie. Jest o praniu, pająkach i zabawie w chowanego, ale również o dobrym...