Hej, zawsze Zwycięzcy!

Twórczość Magdaleny Kordel miałam już okazję poznać, czytając „Uroczysko”. Biorąc w ręce „Wiosnę cudów” byłam pewna, że będzie ciekawie, przyjemnie, rodzinnie i ciepło. Z każdą kolejną przeczytaną stroną, historia nabierała tempa.

Stella, nad którą zawisły czarne chmury, miała trudne decyzje do podjęcia. Nic nie ułatwiało sprawy, gdyż harmonia małomiasteczkowego klimatu została zburzona. Do Kotkowa przyjechali dwaj niezapowiedziani mężczyźni. Dodatkowo wychodzi na jaw, że lubiana i samotna nauczycielka na emeryturze jest ofiarą przemocy.

Czy uda złapać się oprawców nauczycielki? Czy Stella poradzi sobie z nieznajomymi?

Na samym początku książka miała u mnie wielki plus, gdyż bohaterowie są z mojego pokolenia, co łatwiej było mi się z nimi porozumieć.
Jest to historia, przez którą się płynie. Pięknie opisane miejsca, dzięki własnej wyobraźni mogliśmy znaleźć się w tym miejscu. Emocje, ciepło bijące od bohaterów oraz przewrotne akcje nie pozwalały na odłożenie książki.
Autorka ukazała siłę małomiasteczkowego klimatu, w którym każdy zna się od podszewki oraz wielką więź rodziny. Pokazała też, że rodzinę można wybrać, nie tylko więzy krwi dają taki tytuł.
Od samego początku polubiłam Całą społeczność miasteczka opisaną w książce, a najbardziej pokochałam Siostry Kaźmierczaków ny. To wspaniałe ciepłe ciotki z ostrymi pazurkami.

Czytając książkę autorki, nie nudziłam się, a wręcz przeciwnie. Bawiłam się świetnie.

Kiedy przeszłość wraca, uderza z podwójną siłą. Niestety ona zawsze nas dogoni, dając dobro i zło.

Hej, zawsze Zwycięzcy!

Twórczość Magdaleny Kordel miałam już okazję poznać, czytając „Uroczysko”. Biorąc w ręce „Wiosnę cudów” byłam pewna, że będzie ciekawie, przyjemnie, rodzinnie i ciepło. Z każdą kolejną przeczytaną stroną, historia nabierała tempa.

Stella, nad którą zawisły czarne chmury, miała trudne decyzje do podjęcia. Nic nie ułatwiało sprawy, gdyż harmonia...