Kolaż wspomnień i zapisków, przy czym zatarte są granice między jednym a drugim.
Pozycja warta poznania, uzupełniła mi relację ks. Peikerta o pewne szczegóły i opowiedziała o czasie po kapitulacji - znów z perspektywy niemieckiej (autora i kilku znanych mu osób).
Wyrazy uznania dla prof Marka Zybury za szczegółowe opracowanie tekstu. Bez niego, będąc wrocławską historyczną świeżynką, czułabym się często zdezorientowana.
Zarazem wspaniale, że posłowie jest posłowiem, a nie przedmową! :) Znalazłam w nim sporo własnych refleksji i cieszę się, że mogłam snuć je samodzielnie (a potem weryfikować), że nie podano mi ich zawczasu na tacy.
Nawiążę tylko do dwóch z nich.
Tak, niepokoiła mnie atencja dla gen. Niehoffa, którego reminiscencje mierziły mnie bardzo! Ale może i dobrze, że się znalazły (z dopowiedzeniami w przypisach) w tej pozycji. Mam wrażenie, że mówią o wiele więcej o generale, niż on sam chciał o sobie powiedzieć... To mi wystarczy. Nie będę raczej już sięgać po "Festung Breslau w ogniu".
Za to głęboko poruszyły mnie słowa Maxa Pribilly, które ks. Wassmann zacytował w miejsce własnych przemyśleń. We mnie także od dawna żyje pytanie "Jak to było (jest!) możliwe?", od roku pojawia się ono codziennie. I krąży wokół tego, co doskonale oddaje ta właśnie myśl:
"To nie Hitler, lecz podatność na Hitlera jest problemem, przed którym stoimy".

Kolaż wspomnień i zapisków, przy czym zatarte są granice między jednym a drugim.
Pozycja warta poznania, uzupełniła mi relację ks. Peikerta o pewne szczegóły i opowiedziała o czasie po kapitulacji - znów z perspektywy niemieckiej (autora i kilku znanych mu osób).
Wyrazy uznania dla prof Marka Zybury za szczegółowe opracowanie tekstu. Bez niego, będąc wrocławską...