Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik264
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andrzej Sikorowski
Źródło: http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Andrzej_Sikorowski
4
7,2/10
Urodzony: 10.10.1949 (data przybliżona)
Urodzony w Krakowie w 1949 roku, absolwent wydziału filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Piosenki pisze od 40 lat. Jest prawdopodobnie pierwszym w Polsce klasycznym przykładem barda z gitarą. W 1970 roku zdobył I nagrodę na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie za piosenkę "Nowy rok". Otrzymał też m. in. wyróżnienie na Zimowej Giełdzie Piosenki Studenckiej w Opolu w 1971 (piosenka "Czemu?"),II nagrodę tejże imprezy w 1972 ("Niedokończona myśl") i III nagrodę na FAMIE w Świnoujściu w 1971. Od 1977 lider zespołu "Pod Budą", grupy wywodzącej się z kabaretu o tej samej nazwie, funkcjonującego w Krakowie do połowy lat siedemdziesiątych. Autor wszystkich jego tekstów, większości kompozycji. Współpracuje także z innymi wykonawcami m.in. z córką, Mają Sikorowską oraz z Grzegorzem Turnauem, z którym koncertuje od 1999 roku. Jest także autorem piosenek dla innych wykonawców, m.in. dla Maryli Rodowicz, Krystyny Prońko, Ireny Santor, Zbigniewa Wodeckiego, Jacka Wójcickiego, Gaygi, Danuty Rin.
Ma w dorobku m. in. 4 analogowe single, 4 płyty analogowe i 15 płyt kompaktowych nagranych z zespołem Pod Budą i antologia wydana na 30-lecie zespołu. Wszystkie uzyskały kolor złota i platyny. Nagrał również dwie płyty solowe ("Moje piosenki", "Zmowa z zegarem"),trzy albumy z Mają Sikorowską ("Kraków-Saloniki, "Śniegu cieniutki opłatek", "Sprawa rodzinna"),wspólną płytę z Grzegorzem Turnauem "Pasjans na dwóch". Jego piosenki znalazły się na kilkudziesięciu składankach z innymi wykonawcami. Koncertował w kraju i za granicą, m. in. niemal w całej Europie, a także w Kanadzie, USA, Australii. Zagrał na największych polskich festiwalach, m. in. kilkakrotnie na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu (m.in. wyróżnienie w 1979roku za "Bardzo smutną piosenkę retro", Nagroda Dziennikarzy w 1987 za muzykę do "Polskiej Madonny, do słów Agnieszki Osieckiej) i na festiwalu piosenki w Sopocie (1989). Dokonał wielu nagrań dla archiwum Polskiego Radia. Napisał muzykę do ponad 20 filmów animowanych dla dzieci, takich jak: "Maurycy i Hawranek", "Przygody Rzepa". Jest laureatem wielu nagród festiwalowych, zdobywcą czołowych miejsc w plebiscytach radiowych i telewizyjnych. Przeboje: "Kap, kap płyną łzy", "Ale to już było", "Nie przenoście nam stolicy do Krakowa", nuci drugie pokolenie Polaków. Jest stałym felietonistą "Dziennika Polskiego". Pisał także felietony dla "Przekroju" i "Hustlera". Słuchaczom radiowej "Jedynki" jest znany z audycji "Muzyczna plotka", która w 2007r została przeniesiona do TV regionalnej. Jego teksty piosenek zostały wydane w tomikach poetyckich "Lecz póki co żyjemy" i "Moje piosenki".http://www.andrzejsikorowski.pl/
Ma w dorobku m. in. 4 analogowe single, 4 płyty analogowe i 15 płyt kompaktowych nagranych z zespołem Pod Budą i antologia wydana na 30-lecie zespołu. Wszystkie uzyskały kolor złota i platyny. Nagrał również dwie płyty solowe ("Moje piosenki", "Zmowa z zegarem"),trzy albumy z Mają Sikorowską ("Kraków-Saloniki, "Śniegu cieniutki opłatek", "Sprawa rodzinna"),wspólną płytę z Grzegorzem Turnauem "Pasjans na dwóch". Jego piosenki znalazły się na kilkudziesięciu składankach z innymi wykonawcami. Koncertował w kraju i za granicą, m. in. niemal w całej Europie, a także w Kanadzie, USA, Australii. Zagrał na największych polskich festiwalach, m. in. kilkakrotnie na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu (m.in. wyróżnienie w 1979roku za "Bardzo smutną piosenkę retro", Nagroda Dziennikarzy w 1987 za muzykę do "Polskiej Madonny, do słów Agnieszki Osieckiej) i na festiwalu piosenki w Sopocie (1989). Dokonał wielu nagrań dla archiwum Polskiego Radia. Napisał muzykę do ponad 20 filmów animowanych dla dzieci, takich jak: "Maurycy i Hawranek", "Przygody Rzepa". Jest laureatem wielu nagród festiwalowych, zdobywcą czołowych miejsc w plebiscytach radiowych i telewizyjnych. Przeboje: "Kap, kap płyną łzy", "Ale to już było", "Nie przenoście nam stolicy do Krakowa", nuci drugie pokolenie Polaków. Jest stałym felietonistą "Dziennika Polskiego". Pisał także felietony dla "Przekroju" i "Hustlera". Słuchaczom radiowej "Jedynki" jest znany z audycji "Muzyczna plotka", która w 2007r została przeniesiona do TV regionalnej. Jego teksty piosenek zostały wydane w tomikach poetyckich "Lecz póki co żyjemy" i "Moje piosenki".http://www.andrzejsikorowski.pl/
7,2/10średnia ocena książek autora
36 przeczytało książki autora
19 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
W moim znaku Waga. Śpiewanie o sobie Andrzej Sikorowski
7,5
Chciałam przeczytać, bo lubię Autora w jego muzyczno-tekstowej odsłonie. Nie zawiodłam się też poznając go jako Autora wspominków. Czyta się dobrze. Niby jest chronologia, ale dużo dygresji i smaczków. Tak, jak lubię. Taki gawędziarski styl. I , co najważniejsze – no, ma Autor o czym pisać. I pamięć do szczegółów ma. I dużo ciekawych wspomnień. Wiele interesujących postaci przywraca. Człowiek czyta i myśli, no tak, pewnie, pamiętam, tak niedawno to było….
W moim znaku Waga. Śpiewanie o sobie Andrzej Sikorowski
7,5
Dla miłośników twórczości "Maliny" oraz zespołu Pod Budą pozycja obowiązkowa. Dla reszty, pod warunkiem, że ma szacunek dla sentymentów, prawie obowiązkowa :)
Dzięki Andrzejowi Sikorowskiemu poznajemy Kraków, jakiego już nie będzie. Który broni się może jeszcze tylko we wspomnianym na kartach książki "Zwisie".
Poznajemy od kuchni, jak mało łagodna (szczególnie dla wątroby) jest (tu niechętnie używana) Kraina Łagodności.
Dowiadujemy się wielu, naprawdę wielu ciekawostek z życia człowieka nietuzinkowego. Mającego swoje zdanie, które najczęściej stoi okrakiem wobec rzeczywistości. Celnie w nią wymierzone.
Dobrze napisane połączenie chronologii, dygresji, historii kraju, którego stolicy nie powinno się przenosić do Krakowa, oraz humoru (warto przeczytać choćby po to, żeby poznać szczegóły spontanicznej imprezy odbywającej się gdzieś w Związku Radzieckim w ośrodku dla poruszających się na wózkach, kulach i balkonikach).
Szkoda tylko, że taka duża czcionka i tak krótko. Może z okazji ukończonych przez Autora lat osiemdziesięciu powstanie wersja uzupełniona. Wtedy dojdzie ode mnie kolejna gwiazdka :)