przez większą część lektury czulam sie co najmniej głupio gubiąc się w przytaczanych stowarzyszeniach, wydarzeniach, postaciach historycznych lub zmyślonych przez bohaterow. troche pod tym względem przegadana, szczegolowo opisane tajne zgromadzenia i ich rzekome czyny, proces dochodzenia do ostatecznej formy Planu - w koncu chcialo sie powiedziec 'rozumiem już, zatracili sie' a jednak trzeba bylo pozniej doswiadczac belkotu zatracencow przez kilka kolejnych rozdzialow.
jednak 7 gwiazdek, bo to bylo cholernie dobre. a zakonczenie? tak jak ksiazkowi diabolisci, jak nasi zatraceni bohaterowie, po przeczytaniu najprostszego końca instynktownie szukasz ukrytego sensu, nawiazania do czegos innego. a moze jest to tak proste? nadal nie wiem, jak do konca powinnam odczytywac tę ksiazke, całą tę historie. na koniec wydaje mi sie, ze ksiazka uspokaja. po okolo 900 stronach udzialu w przypominajacych goraczke poszukiwaniach ukrytego sensu w sensie, prawdy w prawdzie i odniesien kazdej rzeczy do czegos innego zakonczenie jest jak poklepanie po glowie. powiedzenie bedzie dobrze, zobacz, naprawde jest to tak proste. i chcę odczytywac to doslownie.

przez większą część lektury czulam sie co najmniej głupio gubiąc się w przytaczanych stowarzyszeniach, wydarzeniach, postaciach historycznych lub zmyślonych przez bohaterow. troche pod tym względem przegadana, szczegolowo opisane tajne zgromadzenia i ich rzekome czyny, proces dochodzenia do ostatecznej formy Planu - w koncu chcialo sie powiedziec 'rozumiem już, zatracili...