"Czas herosów przemija."

Finałowy tom trylogii napisanej przez Davida Gemmella (i po jego śmierci ukończonej przez żonę autora, Stellę Gemmell) stanowi doskonałe zwieńczenie historii snutej w poprzednich dwóch książkach. Wszystkie wątki splatają się w całość, na pierwszy plan wracają postacie, które przez moment wydały się już odejść w zapomnienie, a epicka opowieść zmierza ku jedynemu możliwemu końcowi. Niezmiennie zachwyca mnie sposób, w jaki autor reinterpretuje mityczne wydarzenia i na nowo stwarza bohaterów, których znamy z dzieł Homera. Czyni z nich ludzi z krwi i kości, bardzo bliskich nam w swych rozterkach i słabościach, a jednocześnie pozwala im pozostać legendarnymi herosami z dawnych lat, których czasy już dawno odeszły w zapomnienie.

Trzeci tom trylogii wrzuca nas w wir akcji, podejmując wątki dokładnie w tym miejscu, w którym rozstaliśmy się z postaciami w poprzedniej części. Wracamy do znajomych miejsc i wydarzeń, nieuchronnie zmierzając do oblężenia skazanej na klęskę Troi. Przepowiednie, które poznaliśmy już dawno, zaczynają się wypełniać, giną kolejni herosi, a wspaniały świat zaczyna walić się na naszych oczach. Gemmell doskonale dozuje napięcie, idealnie przeplata wielkie i doniosłe losy wspaniałej Troi z drobnymi sprawami jej prostych mieszkańców i fantastycznie, z pomysłem wykorzystuje motywy takie jak koń trojański czy walka Achillesa z Hektorem w zupełnie niespodziewany sposób. Odkrywanie zmian, które wprowadził do historii znanej nam z mitów i tego, jak doskonale zostały one przemyślane, by wpasować je do opowiadanej historii było prawdziwą przyjemnością.

"Żyłam pośród bohaterów, pomyślała."

I dokładnie tak samo pomyślałam ja, gdy czytałam ostatnie strony tej książki. Przez kilka tygodni, poznając losy postaci, w które Gemmell tchnął życie na nowo, żyłam pośród bohaterów. Herosów z dawnych czasów, kierujących się honorem, odwagą i wiernością - samym sobie oraz swym przyjaciołom. Śledzenie ich losów było niesamowitą przygodą. Sięgając po tę trylogię nie miałam żadnych oczekiwań, a okazała się być wszystkim, czego potrzebowałam, nawet jeśli sama o tym nie wiedziałam.

"..a bajarze nie giną dopóty, dopóki żyją ich opowieści."

"Czas herosów przemija."

Finałowy tom trylogii napisanej przez Davida Gemmella (i po jego śmierci ukończonej przez żonę autora, Stellę Gemmell) stanowi doskonałe zwieńczenie historii snutej w poprzednich dwóch książkach. Wszystkie wątki splatają się w całość, na pierwszy plan wracają postacie, które przez moment wydały się już odejść w zapomnienie, a epicka opowieść...