,,Szczęście Cavendon Hall'' to trzecia z cyklu powieści Barbary Taylor Bradford. Tym razem autorka przenosi nas w czasy wojenne, gdzie podupadająca rodzinna posiadłość musi stawiać czoła stale narastającemu zagrożeniu.

Ta część zachwyciła mnie najbardziej. Może dlatego, że uwielbiam powieści osadzone w takim okresie. Ale chyba nic poza tym nie przypadło mi do gustu.

Cała sceneria II wojny światowej jest dobra, ale niektóre wstawki dotyczące życia w takich czasach były kompletnie niepotrzebne i nic nie wnosiły do fabuły.

Mam wrażenie, że cała ta atmosfera wojenna wpłynęła na powieść w taki sposób, że pozbawiła ją tym samym to, co najbardziej imponowało mi podczas czytania trylogii – silnych kobiet, które za wszelką cenę chcą utrzymać zarówno rezydencję, jak i swoją rodzinę przy życiu. Tym razem zostało to zastąpione otoczką wojenną, która niekoniecznie wpływała na losy bohaterów.

I poza tym powtarza się wszystko to, co w poprzednich tomach: papierowe postaci, lukrowane problemy rezydencji i jej mieszkańców oraz wlekąca się niemiłosiernie akcja.

Po przeczytaniu trylogii czuję pewien dylemat, bo z jednej strony cieszę się, że w końcu skończyłam tę serię, ale z drugiej – jej ostatnia część nie wniosła nic specjalnego do losów bohaterów.

Podsumowując, pozycja jest nieco ciekawsza od swoich poprzedniczek, a wpływa na to przede wszystkim czas akcji. Jednak poza tym jest dokładnie tak jak w poprzednich częściach – zbyt baśniowa atmosfera, by poczuć nutkę realizmu.

,,Szczęście Cavendon Hall'' to trzecia z cyklu powieści Barbary Taylor Bradford. Tym razem autorka przenosi nas w czasy wojenne, gdzie podupadająca rodzinna posiadłość musi stawiać czoła stale narastającemu zagrożeniu.

Ta część zachwyciła mnie najbardziej. Może dlatego, że uwielbiam powieści osadzone w takim okresie. Ale chyba nic poza tym nie przypadło mi do gustu.

Cała...