,,Szczęście Cavendon Hall'' to trzecia z cyklu powieści Barbary Taylor Bradford. Tym razem autorka przenosi nas w czasy wojenne, gdzie podupadająca rodzinna posiadłość musi stawiać czoła stale narastającemu zagrożeniu.

Ta część zachwyciła mnie najbardziej. Może dlatego, że uwielbiam powieści osadzone w takim okresie. Ale chyba nic poza tym nie przypadło mi do gustu.

Cała sceneria II wojny światowej jest dobra, ale niektóre wstawki dotyczące życia w takich czasach były kompletnie niepotrzebne i nic nie wnosiły do fabuły.

Mam wrażenie, że cała ta atmosfera wojenna wpłynęła na powieść w taki sposób, że pozbawiła ją tym samym to, co najbardziej imponowało mi podczas czytania trylogii – silnych kobiet, które za wszelką cenę chcą utrzymać zarówno rezydencję, jak i swoją rodzinę przy życiu. Tym razem zostało to zastąpione otoczką wojenną, która niekoniecznie wpływała na losy bohaterów.

I poza tym powtarza się wszystko to, co w poprzednich tomach: papierowe postaci, lukrowane problemy rezydencji i jej mieszkańców oraz wlekąca się niemiłosiernie akcja.

Po przeczytaniu trylogii czuję pewien dylemat, bo z jednej strony cieszę się, że w końcu skończyłam tę serię, ale z drugiej – jej ostatnia część nie wniosła nic specjalnego do losów bohaterów.

Podsumowując, pozycja jest nieco ciekawsza od swoich poprzedniczek, a wpływa na to przede wszystkim czas akcji. Jednak poza tym jest dokładnie tak jak w poprzednich częściach – zbyt baśniowa atmosfera, by poczuć nutkę realizmu.

,,Szczęście Cavendon Hall'' to trzecia z cyklu powieści Barbary Taylor Bradford. Tym razem autorka przenosi nas w czasy wojenne, gdzie podupadająca rodzinna posiadłość musi stawiać czoła stale narastającemu zagrożeniu.

Ta część zachwyciła mnie najbardziej. Może dlatego, że uwielbiam powieści osadzone w takim okresie. Ale chyba nic poza tym nie przypadło mi do gustu.

Cała...

Cała seria to przyjemne czytadło. Pełna ciepła i optymizmu ale zdecydowanie przelukrowana. Gdyby to się tak szybko nie czytało albo było dłuższe to ten cukier bym zwróciła. Brakowało mi tam czarnego bohatera np. hazardzisty który trwoni rodowy majątek albo alkoholiczki która robi sceny przy ludziach/na rodzinnym obiedzie. Tak samo jak złych emocji jak zazdrość o pieniądze/urodę/męża/powodzenie. Cały czas mówi się o kłopotach finansowych ale jak babcia chce w testamencie opisać swój dom na wnuka to on się wzbrania bo po co mu 4 rezydencja. W książce faceci się przystojni i dobrzy w łóżku ale pierd….., pieniądze zarabiają kobiety. Zarządca majątku tylko się zastanawia (brakuje rozwinięcia w książce co on tak właściwie robi i dlaczego to jest ciężka praca). I ostatnie moje pytanie: kto wychowuje te dzieci? Kobiety są zapracowane, a jak nie to zajęte balami/obiadkami, a jednak mają ich po kilkoro.

Cała seria to przyjemne czytadło. Pełna ciepła i optymizmu ale zdecydowanie przelukrowana. Gdyby to się tak szybko nie czytało albo było dłuższe to ten cukier bym zwróciła. Brakowało mi tam czarnego bohatera np. hazardzisty który trwoni rodowy majątek albo alkoholiczki która robi sceny przy ludziach/na rodzinnym obiedzie. Tak samo jak złych emocji jak zazdrość o...

Przeczytałam właśnie trzy części „Cavendon Hall” Barbary Taylor Bradford. Jest to swego rodzaju powrót do jej twórczości. Kiedyś zachwyciłam się „Sagą Emmy Harte” i „Dynastią z Ravenscar”, więc sięgnęłam po ten cykl, święcie przekonana, że i on zrobi na mnie wrażenie. No i owszem – wszystkie trzy części spodobały mi się, świetnie się je czytało, bo fabuła ciekawa, choć nieco przesłodzona.
Anglia na początku XX wieku – dwie wojny światowe, które odcisnęły piętno na rodzinach Inghamów i Swannów połączonych ze sobą przysięgą lojalności. I ta lojalność rzeczywiście jest godna naśladowania, niezachwiana i bezwarunkowa.
Choć dobrze mi się czytało, to jednak czasami przeszkadzały dialogi wprowadzane bardzo nieudolnie, powtarzające treści, które czytelnik poznał już wcześniej. Nie przypominam sobie, aby to drażniło mnie podczas wcześniejszych spotkań z pisarką, więc pewnie wrócę do Ravenscar, by się przekonać.
W każdym razie powieść można przeczytać bez znacznego obciążania umysłu.

Przeczytałam właśnie trzy części „Cavendon Hall” Barbary Taylor Bradford. Jest to swego rodzaju powrót do jej twórczości. Kiedyś zachwyciłam się „Sagą Emmy Harte” i „Dynastią z Ravenscar”, więc sięgnęłam po ten cykl, święcie przekonana, że i on zrobi na mnie wrażenie. No i owszem – wszystkie trzy części spodobały mi się, świetnie się je czytało, bo fabuła ciekawa, choć...

Przychylam się do opinii, że to najsłabsza część z serii. Czasy niespokojne...ale losy bohaterów przedstawione w sposób dosyć lakoniczny...nuży ilość wątków....imion...sytuacji...ogólnie mówiąc cieszę się, że serię zakończyłam, bo gdyby było więcej części byłoby ciężko;)

Przychylam się do opinii, że to najsłabsza część z serii. Czasy niespokojne...ale losy bohaterów przedstawione w sposób dosyć lakoniczny...nuży ilość wątków....imion...sytuacji...ogólnie mówiąc cieszę się, że serię zakończyłam, bo gdyby było więcej części byłoby ciężko;)

1. Absolutnie NIE warta uwagi.
2. Zbędne opisy wydarzeń historycznych z czasów II wojny światowej, które nic nie wnoszą do fabuły.
3. bardzo płytkie rozumienie wydarzeń historycznych i właściwie straszliwe wygładzenie koszmarnych wydarzeń.
4. Zabrakło pomysłu na tę część, ona absolutnie nic nie wnosi.
5. Postaci koszmarne, dialogi wręcz komiczne, okropna powtarzalność wypowiedzi, jak w hiszpańskiej telenoweli (jednak osoba coś mówi, wchodzi kolejna do pokoju i jest jej jeszcze raz streszczana ta sama wypowiedź).
6. ta część zabiła tę serię!

1. Absolutnie NIE warta uwagi.
2. Zbędne opisy wydarzeń historycznych z czasów II wojny światowej, które nic nie wnoszą do fabuły.
3. bardzo płytkie rozumienie wydarzeń historycznych i właściwie straszliwe wygładzenie koszmarnych wydarzeń.
4. Zabrakło pomysłu na tę część, ona absolutnie nic nie wnosi.
5. Postaci koszmarne, dialogi wręcz komiczne, okropna powtarzalność...

Jest to III tom sagi o Cavendon Hall i zarazem ostatni tom. Sięgając po tę książkę nie ukrywam, że miałam wielkie nadzieje. Uwielbiam wszelakiego rodzaju sagi i myślałam, że i tym razem się nie zawiodę...
Niestety nie do końca mogę to powiedzieć. Wszystkie trzy tomy mają coś w sobie natomiast w każdym brakło mi tego czegoś. Myślę, że chodzi o to, iż losy całej rodziny Inghmanów oraz Swannów są bardzo przewidywalne i niekiedy aż mdłe. Tragedie rodzinne, które ich dotykają bardzo szybko (zaledwie w ciągu jednego rozdziału) przeistaczają się w szczęśliwe zakończenia. Nie ma żadnych niedopowiedzeń, tajemniczości, nerwowości w oczekiwaniu co wydarzy się dalej ponieważ autorka od razu rozwiązuje problemy.
Sama powieść jest również napisana bardzo prostym językiem. Z jednej strony może to i plus ponieważ czyta się bardzo szybko powieść ale z drugiej strony denerwuje ponieważ czyteknik nie ma czasu się rozmarzyć i pobudzić swojej wyobraźni. Brakowało mi w tych tomach barwnych opisów bohaterów, krajobrazów, ich kochanego Cavendon Hall...
Wszystko opisane zostało w bardzo szybki sposób i pobierzny.
jednym słowem-saga ta nie porwie czytelnika tak jakby się spodziewał chociażby po wyglądzie okładek wszystkich trzech tomów.

Jest to III tom sagi o Cavendon Hall i zarazem ostatni tom. Sięgając po tę książkę nie ukrywam, że miałam wielkie nadzieje. Uwielbiam wszelakiego rodzaju sagi i myślałam, że i tym razem się nie zawiodę...
Niestety nie do końca mogę to powiedzieć. Wszystkie trzy tomy mają coś w sobie natomiast w każdym brakło mi tego czegoś. Myślę, że chodzi o to, iż losy całej rodziny...

Najsłabsza z 3 części, moc historii dotykającej rodzinę ( II wojna Światowa) pozbawiła ten tom tego co było największym atutem całej sagi - opisów kobiet z obu rodzin Inghamów i Swannów - ciężar opisu przesunął się na całą Anglię , która w wyniku działań wojennych musiała stawić czoło zagrożeniu ze strony Hitlera. Kobiety z Cavendon Hall nadal dzielne, ale czegoś zabrakło w tej części...

Najsłabsza z 3 części, moc historii dotykającej rodzinę ( II wojna Światowa) pozbawiła ten tom tego co było największym atutem całej sagi - opisów kobiet z obu rodzin Inghamów i Swannów - ciężar opisu przesunął się na całą Anglię , która w wyniku działań wojennych musiała stawić czoło zagrożeniu ze strony Hitlera. Kobiety z Cavendon Hall nadal dzielne, ale czegoś zabrakło...

Trochę ciekawsza od poprzednich ponieważ akcja dzieje się w trakcie II wojny światowej. Poza tym bez szału - znowu wszyscy są piękni, dobrzy, uzdolnieni i odnoszą sukcesy, aż się tego nie da czytać

Trochę ciekawsza od poprzednich ponieważ akcja dzieje się w trakcie II wojny światowej. Poza tym bez szału - znowu wszyscy są piękni, dobrzy, uzdolnieni i odnoszą sukcesy, aż się tego nie da czytać

trochę o niczym.

trochę o niczym.

Mało wciągająca jak poprzednie

Mało wciągająca jak poprzednie