Czy miłość wystarczy aby zbudować szczęśliwe małżeństwo? Większości osób tak ale Franciszkowi Józefowi i Sisi raczej się nie przysłużyła. Zapowiadało się jak w pięknej bajce a skończyło na smutnym, samotnym życiu. Tak to na dworach bywało, kobieta szybko stawała się jedynie ładnym "załącznikiem" do władcy i robotem do rodzenia jego dzieci. Romantyczne gesty zastępowały, podlegające wszelkim protokołom, noce z mężem a cały dzień upływał na podporządkowywaniu się wszystkiemu i wszystkim. Książka Allison Pataki to zarówno piękna opowieść o różnych obliczach miłości, jaki i historia o zagubionych ludziach, zbyt młodych na spełnienie pokładanych w nich oczekiwań. Powieść skupia się przede wszystkim na Sisi, jej przemyśleniach, doświadczeniach, zmartwieniach. W życiu tej kobiety było miejsce na radość, miłość i bunt. Był czas wielkiej tragedii, jak śmierć dziecka, i wielkiej (krótkiej) ekstazy jak urodzenie następcy tronu. To co wycierpiała, nie złamało jej, dysponowała bowiem dwoma mocnymi argumentami, które sprawnie potrafiła wykorzystywać. Jej wielka uroda w połączeniu z inteligencją sprawiły, że stała się już legendą za życia. Autorka wyjątkowo celnie uchwyciła zmiany jakie zachodziły w Elżbiecie z biegiem lat i doświadczeń, czytelnik ma więc możliwość poznać różne oblicza cesarzowej. Powieść jest wielowymiarowa, z jednej strony postać samej Elżbiety, z drugiej sporo informacji historycznych. Autorka korzystała z wielu źródeł i dokumentów, zabiera więc czytelnika w podróż po wystawnych przyjęciach, dworskich zwyczajach, modzie i in. Oczywiście wprowadza w zawiłości samej sytuacji historyczno-politycznej Wiednia XIX wieku. Całość płynnie, lekko napisana. Jest i ciekawie, i klimatycznie. Choć to powieść, uważam, że wyjątkowo wiarygodna. Dla mnie z tych "nieodkładalnych" mimo swoich 600 stron i dość szczegółowego podejścia do tematu. Przyznaję, że nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam drugi (i ostatni) tom tej historii.