PRZEPRASZAM, BĘDĘ KRYTYKOWAĆ. 🤷🏼‍♀️
Zapowiadało się dobrze. Poczułam się zaintrygowana. 🤨🤔 Chciałam dowiedzieć się, co się wydarzyło w życiu bohaterki. Myślałam, że wraz z kolejnymi stronami będę odkrywać jej przeszłość oraz obserwować teraźniejszość.
Niestety, zawiodłam się. 🙁 „Sen Zielonych Powiek” był dla mnie o niczym, zmierzał donikąd. 😕 W pewnym sensie ukazywał problem samotności, lęku przed kontaktem z innymi, ale ile można o tym samym? 😐 Bohaterka była nudna i marudna, nie dało się jej lubić. Chodziła do pracy, siedziała w domu. Opisy były tak szczegółowe, że czasami aż się czytać nie chciało, bo dotyczyły często tak nieistotnych elementów życia... Nieważnych dla fabuły. Po co to wszystko? Co to miało wnieść? 🤷🏼‍♀️ Czytasz, bo czytasz. Jakbyś czytał jakiś dziennik obcej osoby, która jest nudna i irytująca. Wszystko było ubrane w takie słowa, jakby to był jeden długi wiersz. Te porównania, często tak niezrozumiałe, niedorzeczne... 🤯 Te dygresje, że czytelnik już nie pamięta, o czym w ogóle mowa... A jak już sporadycznie pojawiły się dialogi to były tak sztywne i nienaturalne. I każdy władał takim językiem, że hoho. 👩‍🏫👩🏼‍🎓👩‍⚖️ Każdy używał przenośni i mówił tak poetycko, nawet osoby nie z otoczenia bohaterki. Bardzo wiarygodne. Nikt tak nie rozmawia!!! 😖
Lepsze jest wrogiem dobrego. Niektóre opisy się udały i naprawdę podziwiam 😍❤️, ale większość była taka męcząca. 😪🥱 Nic nie mogło być powiedziane wprost, tylko wszystko naokoło. 🙄
Niektóre sceny... Koleżanka całująca namiętnie i prowokująco koleżankę i mówiąca: „Nie jestem lesbą”. 😤 Jakiś przypadkowy trójkąt z przypadkowym gościem i jeszcze bardziej przypadkową kobitą. 😵 I scena na basenie – jak ktoś się boi wody to po „trzech zdaniach” raczej się nie położy w wodzie i nie będzie czuł się odprężony. 😓
Jeśli ktoś lubi takie wielkie i wzniosłe opisy codziennych, nudnych czynności, to może się dobrze bawić. Ja się zmęczyłam, ale wiem, że wiele osób gustuje w takiej literaturze. ☺️ Może to po prostu ja jestem prostym człowiekiem z prostymi oczekiwaniami. 😂
Nie wyciągnęłam poruszającego przekazu, nie zapamiętam na długo tej historii.

PRZEPRASZAM, BĘDĘ KRYTYKOWAĆ. 🤷🏼‍♀️
Zapowiadało się dobrze. Poczułam się zaintrygowana. 🤨🤔 Chciałam dowiedzieć się, co się wydarzyło w życiu bohaterki. Myślałam, że wraz z kolejnymi stronami będę odkrywać jej przeszłość oraz obserwować teraźniejszość.
Niestety, zawiodłam się. 🙁 „Sen Zielonych Powiek” był dla mnie o niczym, zmierzał donikąd. 😕 W pewnym sensie ukazywał...