Bohaterka jest jednocześnie uczestnikiem oraz narratorem historii. Został tu zastosowany zabieg pewnego rodzaju wtrąceń. Z jednej strony, skupia się na akcji, która pędzi jak szalona, z drugiej postać zwraca się bezpośrednio do czytelnika.
Przyznam się, bez bicia, że miałam początkowo ogromny problem z czytaniem, właśnie że względu na to pomieszanie. Jednak nabiera ono dużego sensu, kiedy dowiadujemy się, o co chodzi w całej historii. Kim właściwie jest główna postać. Dlaczego znajduje się tam, gdzie ją akurat spotykamy.

Nie wspomnialam o imieniu naszej bohaterki, ciekawi dlaczego? Kiedyś czytałam już historię, gdy imię postaci w ogóle się nie pojawiło, celowo. Tym razem jednak poznajemy je dosłownie w ostatnim zdaniu (pamiętajcie, żeby go sobie nie spojlerować).

Napisałam o pędzącej akcji. Na ogół, w wielu przypadkach, niezbyt lubię takie przeskoki. Tutaj są one celowe. W końcu nic nie odzwierciedla bardziej snu niż przeskakujące klatki, które składają się na mniej lub bardziej spójne elementy. Autorka nieźle namieszała mi w głowie, ale w końcu o to właśnie chodziło w tej książce.

Całość to mieszanka snów, rzeczywistości, spaceru po odmętach świadomości. Jak daleko jesteśmy w stanie przenieść się podczas snu? Co w momencie, kiedy granica między nim a jawą całkowicie zanika? Cóż, sen przynosi nieograniczone możliwości, a te opisane w "Sen snem snów" wywołują ogromne zaciekawienie, dają znakomitą zabawę i co najważniejsze - wciągają. Niecierpliwie dążyłam do tego, żeby już wiedzieć, jak potoczy się akcja. Autorka wykreowała postaci w taki sposób, że absolutnie niczego nie dało się przewidzieć. Do samego końca nie wiadomo, komu można ufać, kto stoi po stronie bohaterki. Wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie, ale przecież śnimy, prawda?

Gatunkowo należy zaliczyć tę książkę do fantastyki, ze względu na tematykę, bohaterów. Dodatkowo dostajemy tu swojego rodzaju walkę dobra ze złem z romansem w tle.

Jeśli nie boicie się snów na tyle realnych, żeby dać się pochłonąć i skończyć lekturę z taką pozytywną sieczką w głowie - przeczytajcie.

Bohaterka jest jednocześnie uczestnikiem oraz narratorem historii. Został tu zastosowany zabieg pewnego rodzaju wtrąceń. Z jednej strony, skupia się na akcji, która pędzi jak szalona, z drugiej postać zwraca się bezpośrednio do czytelnika.
Przyznam się, bez bicia, że miałam początkowo ogromny problem z czytaniem, właśnie że względu na to pomieszanie. Jednak nabiera ono...