Autor odbył długo wyczekiwaną podróż do Ziemi Świętej. Opisał swój pobyt i szczerze mówiąc obawiałam się, że będzie to książka moralizatorska, ewangelizująca i bardzo uduchowiona. Na szczęście okazuje się, że Eric Emmanuel Schmitt ma bardzo fajne podejście do swojej wiary. Jako człowiek, który doświadczył nawrócenia, nie epatuje swoją religijnością. Nie namawia nas do modlitwy i nie podkreśla na każdym kroku jak bardzo jest pobożny.
Dopuszcza nas do swoich przeżyć, jednak kiedy, ktoś wspomina o "syndromie jerozolimskim" -zaburzeniu, które u części turystów wywołuje urojenia z pokorą mówi, że z pewnością to jego przypadek.

Jerozolima jako miejsce ważne dla 3 monoteistycznych religii dla wielu jest podróżą życia. My widzimy ją oczami autora: brzydką, skomercjalizowaną i niekoniecznie liczącą się z duchowymi przeżyciami pielgrzymów. Ważne, żeby sprzedać kolejną figurkę sprowadzoną z Chin.
Jest też w książce aspekt duchowy - przeżycia, myśli i sny autora. Dzieli się tym z czytelnikami tak subtelnie, że nawet ktoś, kto jest daleko od kościoła będzie ukontentowany.

Autor odbył długo wyczekiwaną podróż do Ziemi Świętej. Opisał swój pobyt i szczerze mówiąc obawiałam się, że będzie to książka moralizatorska, ewangelizująca i bardzo uduchowiona. Na szczęście okazuje się, że Eric Emmanuel Schmitt ma bardzo fajne podejście do swojej wiary. Jako człowiek, który doświadczył nawrócenia, nie epatuje swoją religijnością. Nie namawia nas do...