Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka żyje w mojej wyobraźni i stanowczo dopomina się wyjścia do ludzi. Na mnie spoczywa obowiązek jej odkrycia, wydobycia z otchłani, przyjęcie i zaprezentowania światu. Jestem tylko pośrednikiem.

Starzenie się może być, jak widać, przeciwieństwem schyłku.

Na świecie jest mnóstwo ludzi, którzy tak jak ona skupiają w sobie kilka różnych historii: własną, swoich rodziców i historię przodków znacznie wykraczającą poza osobiste ramy.

W wierze i odmowie wiary wyraża się ludzka wolność.

O tym epizodzie nie wspomnę w książce. Bo za kogo by mnie wzięli? Prostaczka z głową otwartą na wszystko.

Sekta jest zawsze religią innych.

Jeśli cokolwiek rozumiesz z aktualnej sytuacji w Jerozolimie, jest tak dlatego, że niewłaściwie ci to wyjaśniono".

Moja wiara nie potrzebuje nóg, nie zmieni się od chodzenia.

Umysł nie żywi się kamieniami, ścieżkami ani budynkami. Umocnić się w wierze mogę niezależnie od miejsca, w którym przebywam.

Niektórzy filozofowie zubażają nasze pasje, potępiając pragnienie jako brak. Nicość, którą należy wypełnić, bo przypomina ziejącą wyrwę. W przeciwieństwie do nich ja w pragnieniu widzę obfitość - rozbrzmiewa w nim wezwanie.

Podróżujemy, by nasze nasze wyobrażenia nabrały realnych kształtów.