Od dłuższego czasu chodziła za mną powieść historyczna. Nie mogłam się zdecydować czy chcę przeczytać jakiś cykl czy może jednotomówkę. Wracając od dziadków, gdy mijałam jeden z przystanków autobusowych zauważyłam na nim mural z powstaniem styczniowym i rokiem 1863. Od razu przypomniałam sobie, gdzie książka leży i postanowiłam ją przeczytać.
Trudno mi opowiedzieć historię tej książki, bo jest tu wiele postaci nie tylko fikcyjnych, ale i historycznych. Początkowo uważałam, że będzie to opowieść o Janie Worobijskim, który urodził się na Ukrainie, ale poszedł walczyć o wolną Polskę. Książka jednak nie skupia się tylko na Janie i jego życiu w powstaniu. W zasadzie to są bardzo długie momenty, kiedy czytamy o innych postaciach i o tym, co robili w powstaniu.
Ma to swoje dobre strony, bo gdybyśmy czytali tylko o Janie to pewnie ciągle dostawalibyśmy opisy bitew i ciężkie powstańczego życia. Dzięki temu, że widzieliśmy różne perspektywy powstania mogłam je lepiej zrozumieć i wysnuć swoje wnioski. To, co mi się przede wszystkim rzuciło w oczy to duże nieporozumienia na szczycie dowództwa, które odpowiadało za powstanie. Ciągłe zmiany dyktatorów powstania sprawiały że ruchy w rządach powstania były chwiejne i niejednogłośne. Na dodatek kolejny raz w historii Polska liczyła na pomoc z mocarstw zewnętrznych, które mogłyby zyskać na osłabieniu Cesarstwa Rosyjskiego. Jednak nie chciał się one mieszać w niepewną walkę, która była nie tylko źle dowodzona, ale również słabo dowodzona, ale również słabo wyposażona. Oddziały często po prostu biły się tym, co miały pod ręką, a w starciu z lepiej wyposażoną i odżywioną armią rosyjską nie mieli większych szans.
Trudno i ciężko czytało się o porażce w powstaniu styczniowym, które były największym zrywem w dziejach Polski, ale też słabo zarządzanym. Takie książki tylko jeszcze bardziej sprawiają, że doceniam życie w niepodległej Polsce i życzę sobie, aby Polska nigdy ponownie nie musiała znosić braku wolności.

Od dłuższego czasu chodziła za mną powieść historyczna. Nie mogłam się zdecydować czy chcę przeczytać jakiś cykl czy może jednotomówkę. Wracając od dziadków, gdy mijałam jeden z przystanków autobusowych zauważyłam na nim mural z powstaniem styczniowym i rokiem 1863. Od razu przypomniałam sobie, gdzie książka leży i postanowiłam ją przeczytać.
Trudno mi opowiedzieć historię...