Krzysztof Milczarek

"Sargon" składa się z 2 części. Pierwsza z nich to historia życia i podbojów Sargona; przenikająca się z jego miłosnymi i erotycznymi zbliżeniami ze swoją boginią - tytułową Inanną. Narrator (prawnuk Sargona - Szarkaliszarri) opowiada o tym w taki sposób, że podejrzewam autora o taki sam stopień zakochania w akadyjskiej bogini jaki występował u twórcy pierwszego w dziejach świata imperium. Z resztą niepostrzeżenie narrator czytelnika też doprowadza do podobnego stanu upojenia. Objawia się to w drugiej części książki, gdy potomkowie Sargona bywają zaniedbani przez Inannę. Czuje się do niej wtedy szczery żal i autentyczne współczucie do wiernych jej akadyjskich królów. Polecam. Choć nie jest to... "książka przygodowa" w ścisłym sensie. "Sargon" to raczej sfabularyzowana historia dynastii akadyjskiej, w której na pierwszy plan wysuwają się bogowie, którzy w tamtym czasie "stąpali jeszcze po ziemi"...