Dziwi mnie brak popularności Craig'a Clevenger'a w naszym szarym, depresyjnym kraju. Wydano jedynie Poradnik Kontrorsjonisty (z marnym zainteresowaniem) tymczasem w rodzimym "USiA" wymienia się go jednym tchem obok Palahniuka i Welsha za jednego z najbłyskotliwszych i najpopularniejszych pisarzy fali neo-noir. Pewnie wysyp jego popularności zbiegnie się z tegoroczną filmową premierą "Dermaphorii".

O czym powieść? Główny bohater po raz kolejny ląduje w szpitalu po przedawkowaniu mocnych leków przeciwbólowych. Zwykły ćpun? Niekoniecznie - Jego skłonność do różnego rodzaju narkotyków spowodowana jest ostrymi migrenami. Każdorazowa interwencja lekarska w takich przypadkach, wiążę się z koniecznością wywiadu z Biegłym z Wydziału Zdrowia Psychicznego. I w tym momencie zaczyna się zabawa, ponieważ nasz bohater jest doskonałym fałszerzem o nie przeciętnej inteligencji i z ogromnym doświadczeniem w takich sytuacjach.
Częste wizyty na ratunkowym zmusiły go do przybierania różnych "wcieleń" w celu uniknięcia psychiatryka czy odwyku. Jaka zabawa? możecie spytać. Mniej więcej taka jaką urządził Kevin Spacey Chazzowi Palminteri w The Usual Suspects. Mistrzowska partia sterowania domysłami i podejrzeniami doktora zacierająca granice "w zabawie w kotka i myszkę”. Jednakże ta rozgrywka jest tylko pretekstem do opowiedzenia historii nieszablonowego życia bohatera.

Już dawno nie czytałem tak „filmowej” książki... Polecam.

Dziwi mnie brak popularności Craig'a Clevenger'a w naszym szarym, depresyjnym kraju. Wydano jedynie Poradnik Kontrorsjonisty (z marnym zainteresowaniem) tymczasem w rodzimym "USiA" wymienia się go jednym tchem obok Palahniuka i Welsha za jednego z najbłyskotliwszych i najpopularniejszych pisarzy fali neo-noir. Pewnie wysyp jego popularności zbiegnie się z tegoroczną filmową...