Lech M. Jakób po raz kolejny dzieli się z nami swoimi spostrzeżeniami na temat książek, czytelnictwa, pisania. Jako człowiek z wieloletnim doświadczeniem w pracy z książkami ma do tego prawo. My możemy się z nim zgodzić lub nie. Możemy na jego spostrzeżenia spojrzeć z niesmakiem lub zdziwieniem (zwłaszcza na „Grafomanię”, w którym grafoman to byt bardzo potrzebny prawdziwej literaturze). Zbiór felietonów „Poradnik grafomana” zabiera nas w świat pojęć literackich i wydawniczych. Przybliża nam znaczenie trudnej sztuki tworzenia aforyzmów, wpływ alkoholu na dorobek pisarza, wyjaśnia czym naprawdę jest bestseller, jak wygląda praca wydawnictw, księgarń itd. Można powiedzieć, że zabiera nas do świata technicznego i duchowego toczącego się wokół pisania i wydawania książek. W zbiorze nie zabraknie sentymentalnej podróży do czasów, do których autor nie chciałby wracać, pokazania "wspaniałości" minionych nagradzanych dzieł, przez co każe nam się zastanowić nad wartością tworów obecnych laureatów licznych konkursów.
Kolejna część stanowią interesujące i niejednokrotnie śmieszne błędy popełniane przez piszących. Jest to zbiór tak różnorodny, jak różnorodni są ludzie. Ostatnią część poświęcił pisarzom. Znajdziemy tam specyficzny słownik ludzi piszących, w którym każdy może się odnaleźć.
Całość bardzo interesująca, pozornie lekka i rekonstruująca dotychczasowe podejścia ludzi przeciętnych do wielu spraw związanych z pisaniem. Pozycję tę polecam wszystkim interesującym się literaturą. Jest to pozycja na tyle lekka, niewielka, zawierająca niedługie utwory, że doskonale sprawdzi się w podróży.

Lech M. Jakób po raz kolejny dzieli się z nami swoimi spostrzeżeniami na temat książek, czytelnictwa, pisania. Jako człowiek z wieloletnim doświadczeniem w pracy z książkami ma do tego prawo. My możemy się z nim zgodzić lub nie. Możemy na jego spostrzeżenia spojrzeć z niesmakiem lub zdziwieniem (zwłaszcza na „Grafomanię”, w którym grafoman to byt bardzo potrzebny prawdziwej...