Językowe science fiction jest wciąż mało wyeksploatowanym podgatunkiem, tak z głowy mogę wymienić Teda Chianga, Ambasadorię Mieville i ewentualnie niektóre elementy u Stephensona. Dlatego też przykuło moja uwagę.

Całość mnie dość wymęczyła, czytałem długo. Nie przez samą dość ciężka w odbiorze treść, co samo w sobie nie jest zarzutem, ale tu zabrakło jakiegoś clue. Próba upchnięcia zbyt wielu elementów na za małej powierzchni, nie wiem czy Wydawca wymagał obcięcia, czy Autor posłużył się na ogół przydatną radą "nie ma takiego tekstu, który by nie zyskał na tym, że się go skróci o połowę", ale koniec końców wyszło chaotycznie i cokolwiek niezrozumiale, przy czym ta niezrozumiałość wynika właśnie z chaosu. Fabuła mocno się rozjeżdża.

Sama idea języka kształtującego jest dobrym motywem, wykorzystywanym choćby przez Le Guin, ale znów jakby gdzieś w połowie watęk się urwał.

Nie chcę być zbyt oschły, bo to debiut, i Autorze, jeśli to kiedyś przeczytasz to wiedz, że pisać to Ty umiesz i nie zniechęcaj się - ale tutaj zabrakło zbyt wielu elementów.

Językowe science fiction jest wciąż mało wyeksploatowanym podgatunkiem, tak z głowy mogę wymienić Teda Chianga, Ambasadorię Mieville i ewentualnie niektóre elementy u Stephensona. Dlatego też przykuło moja uwagę.

Całość mnie dość wymęczyła, czytałem długo. Nie przez samą dość ciężka w odbiorze treść, co samo w sobie nie jest zarzutem, ale tu zabrakło jakiegoś clue. Próba...