Siedmiolisiołowa pagoda

Tym razem Lisioł postanowił zanurzyć się w antologii opowiadań współczesnych pisarzy chińskich. Brzmi to, jak wyzwanie wielkiego kalibru albo złotej truskawki, jednak wbrew pozorom, Lisioł pochłaniał literki jedna za drugą – zupełnie jakby były miniaturowymi buteleczkami baijiu, czyli ulubionego chińskiego alkoholu. Ciekawe prawda?
.
„Siedmiopiętrowa Pagoda” Wydawnictwa Akademickiego Dialog to zbiór 10 opowiadań koncentrujących się na życiu codziennym ludzi zamieszkujących trudny okres w historii Chin, czyli transformację całego kraju pod rządami komunistów. Z czego jedno opowiadanie („Niezwykli ludzie codziennego życia”) składa się z 12 krótkich historii, które wręcz porwały Lisioła. Czytało się je przyjemnie i szybko, aż dziw brał futrzaka, że taka krótka forma literacka sprawiła mu tyle radości. Biegał więc jako miejscowy król ryb, rozwiązywał niesamowite problemy medyczne w ciele boskiego lekarza, a nawet został siłaczem, dla którego wielki dzwon to pestka, ale czy na pewno? *radosne lisie piski*
.
Pozostałe opowiadania są już znacznie dłuższe i różnice kulturowe potrafią się tutaj czasem dać we znaki. Mimo wszystko możliwość zagłębienia się w życie miejscowego policjanta, czy też emerytowanego, chodzącego tyłem kierowcy, było ciekawe, zastanawiające i inne – tak, to najlepsze słowo „inne”, „egzotyczne”, „egzotyczna codzienność”, to dopiero zabawne połączenie. Lisioł więc śmiało chodził tyłem, nie zastanawiając się nad tym, jak głupio wygląda, ani po co to właściwie robi, liczyło się samo patrzenie we wsteczne lusterko we własnej głowie.
.
Podsumowując, jeśli pragniecie doświadczyć „egzotycznej codzienności”, to sięgnijcie po książkę „Siedmiopiętrowa Pagoda”. Lisioł nie gwarantuje, że zawsze wszystko będzie dla Was jasne, ale na pewno doświadczycie powiewu świeżości.

Siedmiolisiołowa pagoda

Tym razem Lisioł postanowił zanurzyć się w antologii opowiadań współczesnych pisarzy chińskich. Brzmi to, jak wyzwanie wielkiego kalibru albo złotej truskawki, jednak wbrew pozorom, Lisioł pochłaniał literki jedna za drugą – zupełnie jakby były miniaturowymi buteleczkami baijiu, czyli ulubionego chińskiego alkoholu. Ciekawe...

Pięknie wydany zbiór współczesnych opowiadań chińskich. Z przedmową i błogosławieństwem Przewodniczącego Komunistycznego Stowarzyszenia Pisarzy Chińskich. Zestaw ciekawych obserwacji, dotyczących aktualnych problemów Państwa Środka. Jednak na każdym kroku czuje się cenzurę bądź autocenzurę autorów. Emerytowany kierowca ciężarówki - opływa w dostatki, oficer służący na amurskiej granicy - kryształ nie człowiek, członkowie muzułmańskiej mniejszości - praktykują religię bez najmniejszych problemów. Na koniec warto pośmiać się z pijaka Dalajlamy. Gdy jednak pamiętamy, żeby czytać te opowieści z pewną taką nieśmiałością, możemy w ciekawy sposób uzupełnić nasze postrzeganie współczesnych Chin.

Pięknie wydany zbiór współczesnych opowiadań chińskich. Z przedmową i błogosławieństwem Przewodniczącego Komunistycznego Stowarzyszenia Pisarzy Chińskich. Zestaw ciekawych obserwacji, dotyczących aktualnych problemów Państwa Środka. Jednak na każdym kroku czuje się cenzurę bądź autocenzurę autorów. Emerytowany kierowca ciężarówki - opływa w dostatki, oficer służący na...

Antologia to ciekawe spektrum współczesnych autorów chińskich, jak i tłumaczy języka chińskiego. Są tu opowiadania doskonałe i zwyczajnie dobre, ale generalnie wszystkie trzymają poziom. Mamy tu wątek kryminalny, obrazy z życia różnych społeczności, osobiste przeżycia bohaterów. Wszystkie historie osadzone są w czasach współczesnych, choć tylko w niektórych ta nowoczesność wybija się w treści. Niektóre opisywane społeczeństwa żyją swoim rytmem, niezakłóconym, opartym bardziej na... zupie z kiszonych warzyw :) niż na bieżących wydarzeniach politycznych i gospodarczych. Są tu też cudne perełki, jak opowiadanie osadzone w Tybecie, niesamowite przypadki medyczne boskiego lekarza czy tabu groźnej choroby - tak znajome również w nowoczesnych społeczeństwach... Głębokie opowiadania, naprawdę warte uwagi, i świetny warsztat tłumaczy, zarówno tych uznanych już w świecie polskiej sinologii, jak i debiutantów.

Antologia to ciekawe spektrum współczesnych autorów chińskich, jak i tłumaczy języka chińskiego. Są tu opowiadania doskonałe i zwyczajnie dobre, ale generalnie wszystkie trzymają poziom. Mamy tu wątek kryminalny, obrazy z życia różnych społeczności, osobiste przeżycia bohaterów. Wszystkie historie osadzone są w czasach współczesnych, choć tylko w niektórych ta nowoczesność...

Polecam serdecznie zwłaszcza zainteresowanym kulturą Chin. Opowiadania są oczywiście nierówne, jedne bardziej przypadły mi do gustu inne mniej, ale jeśli szukacie ciekawostek, światopoglądu, kultury i mentalnej podróży do Chin to to jest właśnie to, czego szukacie. Odwiedzicie to zdumiewające miejsce i poznacie w wielu odsłonach jak nigdzie indziej. Polecam serdecznie

Polecam serdecznie zwłaszcza zainteresowanym kulturą Chin. Opowiadania są oczywiście nierówne, jedne bardziej przypadły mi do gustu inne mniej, ale jeśli szukacie ciekawostek, światopoglądu, kultury i mentalnej podróży do Chin to to jest właśnie to, czego szukacie. Odwiedzicie to zdumiewające miejsce i poznacie w wielu odsłonach jak nigdzie indziej. Polecam serdecznie

Jest to zbiór jedenastu opowiadań współczesnych chińskich pisarzy i pisarek, a w moim odczuciu najciekawsze były te, które pozwalały na spojrzenie wgłąb chińskich tradycji czy pokazywały zderzenie odmiennych kultur. Uważam, że jest to dość dobry zbiór, bo było kilka bardzo dobrych tekstów. Więcej na blogu: https://jedenakapit.blogspot.com/2020/04/siedmiopietrowa-pagoda.html

Jest to zbiór jedenastu opowiadań współczesnych chińskich pisarzy i pisarek, a w moim odczuciu najciekawsze były te, które pozwalały na spojrzenie wgłąb chińskich tradycji czy pokazywały zderzenie odmiennych kultur. Uważam, że jest to dość dobry zbiór, bo było kilka bardzo dobrych tekstów. Więcej na blogu: https://jedenakapit.blogspot.com/2020/04/siedmiopietrowa-pagoda.html

„Siedmiopiętrowa pagoda” to obok „Kamienia w lustrze” druga antologia opowiadań chińskich wydana w 2019 roku w Polsce. Tak jak książka Państwowego Instytutu Wydawniczego skupiała się na panoramicznym ujęciu kwestii krótkich form pisanych na przestrzeni ostatnich stu lat (stąd obecność pisarzy już dziś uchodzących za klasycznych: Shen Congwen, Qian Zhongshu, Mu Shiying, Shi Tiesheng czy Wang Xiaobo),tak w przygotowanym przez Dialog tomie ogniskują się prace napisane w ciągu ostatnich dwudziestu lat. O tym, jak dobre one są, najlepiej niech świadczy fakt, że aż dziesięć spośród nich uhonorowanych zostało Literacką Nagrodą im. Lu Xuna – wyróżnieniem przyznawanym przez Stowarzyszenie Pisarzy Chińskich. Zebrane w tym tomie historie bardzo wiele dzieli, ale można przedstawić je w postaci wspólnego mianownika. Ilustrują przemiany jakie obecnie zachodzą w Chinach z perspektywy prostego człowieka. Ukazują jego życie w obliczu dynamicznych transformacji, skupiają się na procesie przeobrażania się ludzkich uczuć i sensów, jednocześnie nie zapominając o konieczności tworzenia piękna w jego różnych formach.

Snute w książce historie, są tematycznie bardzo różnorodne, stąd trudno napisać o nich całościowo. Szczególną uwagę przykuwają dwa: „Niezwykli ludzie codziennego życia” autorstwa Feng Jicaia oraz tytułowe. W pierwszym z nich pisarz opisuje cechy charakteru i dokonania kilku niezwykłych postaci. Boski lekarz Wang Dwunasty, niczym superman zachowuje chłodny umysł nawet w najbardziej mrożących krew w żyłach momentach. Czarny Łeb, bohater historii „O psie” to czworonóg, który uosabia w sobie cechy, jakie wszyscy chcielibyśmy widzieć u sąsiadów. Odtrącony za przypadkową niesubordynację, skacze do zaprawy udowadniając, że honor jest dla niego ważniejszy niż dalsze życie. Doktor Hua jest świetnym stomatologiem, ale ma jedną wadę – nie umie rozpoznawać pacjentów po twarzach. Doskonale za to pamięta rozstaw i barwę uzębienia. Gdy będzie musiał zidentyfikować złoczyńcę, jego technika okaże się zbawienna. Jest też Hae Daotai, zwykły szary pracownik korporacji. Pewnego razu przyjmuje do domu majnę czubatą, która podczas spotkania z przełożonym, powtarza słowa swojego Pana rzucone w nerwach: „Skurwysyn Yu Lu” (Yu Lu to właśnie owy przełożony),przekreślając tym samym karierę swojego właściciela. To nie wszyscy zwykli-niezwyli bohaterowie Feng Jicaia. Każda z tych postaci i wydarzeń przypomina nam o chińskich legendach, lokalnej wiedzy i zwyczajach. Opowiada współczesne realia przez pryzmat relacji międzyludzkich i mądrości ludowej.

W „Siedmiopiętrowej pagodzie” nacisk położony jest na inny aspekt. Mniej tu niezwykłości i karczemnej atmosfery, za to o wiele więcej realizmu. Bohaterem opowieści jest wiekowy Pan Tang, który wraz z małżonką wprowadza się na parter bloku mieszkalnego. Mają też ogródek, który jest kością niezgody w relacjach z sąsiadami. Najtrudniej ułożyć sobie życie z lokatorem mieszkającym na suficie. Młody sąsiad jest osobą bardzo niekonwencjonalną. A to zacznie składować w mieszkaniu petardy, a to otruje kury, a to ukradnie ozdobne dzwonki. Gdzieś nad tym małym mikroświatem góruje samotna, stara pagoda. Jest to jedyna pozostałość po dawnych czasach, wypełniająca panującą wokoło ciszę melodyjnym dźwiękiem dzwonków. To właśnie jej zniknięcie będzie katalizatorem społecznego sprzeciwu i uwidoczni narastające przez lata różnice kulturowe i etyczne odmiennych pokoleń.

Te dwie opowieści doskonale ukazują różnorodność, z jaką przyjdzie nam się spotkać podczas lektury zamieszczonych w tomie opowiadań. Utwory tu ujęte to narracje nieco bardziej rozbudowane, stanowiące zamknięte historie, które szybko wciągają czytelnika i pozostają w pamięci na dłużej. Jest na przykład utwór związany z ziemią, będący portretem prostych ludzi zamieszkujących wiejskie tereny zachodnich Chin, którzy uczą się cierpliwości w oczekiwaniu na kiszone warzywa („Rok 1987: zupa jiangshui i kiszone warzywa”). W innym tekście Huang Yongmei ustawia w centrum swojej historii lusterko wstecznie kierowcy ciężarówki, który zwykł o sobie mawiać, że urodził się w roku powstania Chińskiej Republiki Ludowej („Na wstecznym biegu”). Zaskakująca jest tematyka „Pasów rosyjskich żołnierzy”. Oto z obstawy tekstów o prostych ludziach i ich codziennych troskach, wyrasta relacja wojskowa. Bohaterami są tu dwaj żołnierze odmiennych kulturowo armii. U Rosjan ważny jest czas wolny, pamięć o zmarłych i publiczna sroga kara za wykroczenie. U Chińczyków ceni się pedantyczny porządek zaplecza, hierarchię i skrywanie wszelkich komend. Ta opowieść zestawia dwie odmienne tradycje wojskowe, które są w tym przypadku wykładnią dylematów moralnych w sytuacji, gdy sztywne, narzucony z góry nakazy stają w sprzeczności z czysto ludzką etyką.

„Siedmiopiętrowa pagoda” obiecuje jeszcze wiele innych wrażeń. Swoje miejsce znajdą tu utwory poruszające przyjacielskie emocje, narracje oniryczne, w których sen będzie mieszał się z rzeczywistością, czy zalążki kryminałów, gdzie zamiast rozbudowanych intryg, ujrzymy psychologiczny portret człowieka samotnego. Ten zbiór, jak chyba żaden inny wydany w roku 2019 w Polsce, pozwala wyrobić sobie w jakiś sposób zdanie na temat mentalności współczesnych Chińczyków w dobie dynamicznych zmian. Nie brak tu tematów kontrowersyjnych, ale trzeba przyznać szczerze, że redaktorzy zadbali o to, by polityka była wpisana tylko w tło. Nie zwycięża ona w walce z codziennością szarych ludzi i o to przecież chodzi. Dzięki temu książka nie jest tylko komentarzem, ale przede wszystkim hołdem złożonym różnorodności i pięknu prostoty. Za to ją bardzo cenię.

Recenzja ukazała się pod adresem http://melancholiacodziennosci.blogspot.com/2020/01/recenzja-siedmiopietrowa-pagoda-jicai.html

„Siedmiopiętrowa pagoda” to obok „Kamienia w lustrze” druga antologia opowiadań chińskich wydana w 2019 roku w Polsce. Tak jak książka Państwowego Instytutu Wydawniczego skupiała się na panoramicznym ujęciu kwestii krótkich form pisanych na przestrzeni ostatnich stu lat (stąd obecność pisarzy już dziś uchodzących za klasycznych: Shen Congwen, Qian Zhongshu, Mu Shiying, Shi...