Ciekawa i wciągająca, choć momentami czułam pewien przerost formy nad treścią, np. jak zaczęły się rozważania o początku picia, to liczyłam, że będzie coś o tym, jak główny bohater zaczął pić, a nie tylko abstrakcyjne rozważania o początku i końcu różnych rzeczy, no ale bez przesady, w końcu to literatura piękna, a nie reportaż czy biografia. Postać profesora "Kolumba Odkrywcy" dobrze pokazuje, że alkoholik to nie musi być śmierdzący żul stojący pod monopolowym - uzależnienie nie wybiera, nie obchodzi go intelekt człowieka czy jego status społeczny. Niestety, jakkolwiek nie neguję, że Pilch wielkim pisarzem był, to momentami wątek miłosny trochę mi zapachniał tandetnym romansidłem - oto nagle piękna brunetka w żółtej sukience zstępuje z nieba niczym anioł i nawraca alkoholika na drogę trzeźwości. A przecież wiemy, ile kobiet (zazwyczaj kobiet, chociaż mężczyźni pewnie też się trafiają) się łudzi, że uda im się zmienić uzależnioną osobę i czym się to zazwyczaj kończy... Ogólnie jednak książka mi się bardzo podobała, cieszę się, że odświeżyłam ją sobie po latach i myślę, że kiedyś jeszcze sięgnę po inne dzieła Pilcha.

Ciekawa i wciągająca, choć momentami czułam pewien przerost formy nad treścią, np. jak zaczęły się rozważania o początku picia, to liczyłam, że będzie coś o tym, jak główny bohater zaczął pić, a nie tylko abstrakcyjne rozważania o początku i końcu różnych rzeczy, no ale bez przesady, w końcu to literatura piękna, a nie reportaż czy biografia. Postać profesora "Kolumba...