„Kształt wody” Andrei Camilleriego nie zachwycił mnie jakoś szczególnie mocno ale dał nadzieję na dobrą serię kryminalną, zatem dałem autorowi jeszcze jedną szansę i to była dobra decyzja. Bowiem „Pies z terakoty” czyli drugi tom cyklu o komisarzu Montalbano był dużo lepszy i ciekawszy.

Przede wszystkim była to dużo bardziej rozbudowana i lepiej skonstruowana część. O ile w „Kształcie wody” intryga była ciekawa ale jej przedstawienie trochę mniej, tak w „Psie z terakoty” warsztatowo i stylistycznie było dużo lepiej. Sama intryga również bardzo ciekawa, przede wszystkim to jak Camilleri wyszedł gładko i płynnie z jednej afery kryminalnej (tej, która wydawała się być osią powieści) do drugiej (która to osią prawdziwą była).

Po drugie – styl autora. Szybka akcja, szybkie tempo, buzujące napięcie, taki trochę „rwany” tekst. Fabuła prowadzona z prędkością ścigających się samochodów a mimo to czytelnik bez problemu nadąża za bohaterami i za fabułą. Do tego świetnie wykreowane postaci, dużo lepiej dopracowane i rozwinięte niż w poprzednim tomie, z głównym bohaterem na czele. I chociaż komisarz Montalbano wydaje się chwilami bezczelnym, aroganckim gnojkiem to nie sposób go nie lubić i mu nie kibicować. Świetny bohater, z krwi i kości, za którym czytelnik chce podążać i któremu wierzy.

Po trzecie – poczucie humoru. Trochę takie zjadliwe, bezczelne i czarne ale niesamowicie inteligentne, pełne jakże celnych ripost i zabawnych gierek słownych. Takie lubię najbardziej.

Camilleri się rozkręcił co mnie bardzo cieszy. Ale też podejrzewam, że najlepsze jeszcze przede mną. Skoro między pierwszym tomem a drugim był aż taki progres, to wróży to dobrze całej serii. Autor zaostrzył mi apetyt na swoje powieści lepiej niż Adelina komisarzowi Montalbanowi swoimi potrawami. Kto czytał, ten wie o co chodzi 😉

„Kształt wody” Andrei Camilleriego nie zachwycił mnie jakoś szczególnie mocno ale dał nadzieję na dobrą serię kryminalną, zatem dałem autorowi jeszcze jedną szansę i to była dobra decyzja. Bowiem „Pies z terakoty” czyli drugi tom cyklu o komisarzu Montalbano był dużo lepszy i ciekawszy.

Przede wszystkim była to dużo bardziej rozbudowana i lepiej skonstruowana część. O ile...