Pięć wspaniałych esejów historycznych i historyczno-literackich, jednych z najlepszych, jakie było mi dane czytać – a to wszak jeden z moich ulubionych gatunków w literaturze, jako próba osobistego ujęcia opisywanego tematu.

Zwłaszcza wstrząsająca "Śmierć Kościuszki" – pozornego politycznego ofermy - wydaje się skończonym arcydziełem, którego lektura jest wręcz fizyczną przyjemnością. Z kolei esej o "Ogniu" mógłby dziś dobrze uzupełniać jego propagandowy oleodrukowy wizerunek. Tekst o nieszczęsnej Marinie Cwietajewej to przejmujący obraz samotności poetki i kobiety zarazem, zakończony dramatyczną decyzją. Robespierre – wieczny wzór politycznego fanatyka, a zarazem niepoprawnego gaduły, dalekiego od działania – jądra polityki. I jeszcze ten boleśnie aktualny obraz Oscara Wilde stającego za nieheteronormatywność przed sądem i osądem - a raczej: linczem - opinii publicznej…

Autorce udało się niełatwe: uchwycenie istoty ludzkiego losu w przełomowej dla każdej z tych postaci chwili –a była nią nie tylko, a może i nie przede wszystkim, śmierć.

Wielka literatura o tych, których bezlitosna współczesność nazwałaby zapewne "przegrywami".

PS W sieci jest dostępne mistrzowskie nagranie "Śmierci Kościuszki" autorstwa samego Tadeusza Łomnickiego - męża Autorki, która była przy jego śmierci na scenie…

Pięć wspaniałych esejów historycznych i historyczno-literackich, jednych z najlepszych, jakie było mi dane czytać – a to wszak jeden z moich ulubionych gatunków w literaturze, jako próba osobistego ujęcia opisywanego tematu.

Zwłaszcza wstrząsająca "Śmierć Kościuszki" – pozornego politycznego ofermy - wydaje się skończonym arcydziełem, którego lektura jest wręcz...