Nad martwą, wyludnioną wsią, która Dwory się nazywała słychać tylko dźwięk organów z kościoła, który został zburzony. Ich muzyka opowiada historię organisty Teodora Szyndera i jego rodziny. Życie Teodora poznajemy z opowieści jego syna Adama słynnego muzyka i profesora. Opowieść ta staje się kanwą książki, którą na prośbę profesora pisze dziennikarka Sabina Pieńkowska. Dla Sabiny pisane książki to również rozliczenie się ze swoim życiem, swoją historią, przeszłością. Ona również nie może znaleźć wspólnego języka ze swoim ojcem, który po wypadku stał się zupełnie innym człowiek, niż był przed wypadkiem. Zamkniętym w swoim świecie samotnikiem, który nie chce od niej żadnej pomocy, nie ma ochoty z nią rozmawiać. Wspomnienia układają się jak nuty na pięciolinii życia, tworząc muzykę graną przez życie, która raz jest spokojna aby z minuty na minutę ogłuszyć czytelnika swoją mocą,
Teodor organista, były nauczyciel muzyki w polskiej szkole na Zaolziu, obecnie pracuje na kopani i udziela prywatnych lekcji. Jego żona Lidka pracuje w sklepie, a syn Adaś chodzi do przedszkola. Spokojne życie sobie wiodą do pewnego momentu. U ich sąsiadów dobrze się nie dzieje. Co czwartek Henryk Woźniak w pobliskiej knajpie upija się z kolegami, a po powrocie do domu okazuje żonie „miłość małżeńską”. Jednak zamiast kwiatów i czułości, bije oraz wyzywa. Wszystkiemu przypatruje się ich córka Halinka. Teodor postanawia pomóc sąsiadce. Ta pomoc staje się początkiem konfliktu między sąsiadami. Podczas wakacji trwa remont szkoły. Teodor i Henryk zgłaszają się do pomocy. Ostra wymiana zdań między nimi prowadzi do tragedii. Henryk spada ze schodów, na których nie było barierki ochronnej i ginie na miejscu. Mimo, iż wszyscy uważają, że był to nieszczęśliwy wypadek, nikt nie staje w obronie Teodora, bo boją się o swoje życie, pracę, rodzinę. Organista trafia do więzienia a sprawa staje się sprawą polityczną, ponieważ zabił nie pijaka i awanturnika ale wybitnego działacza komunistycznego.
Ciężkie jest życie Teodora w więzieniu, pracuje m.in. przy darciu pierza. Kiedy wychodzi z więzienia czeka na niego wiele wyzwań, a najważniejsze to odbudowa a raczej zbudowanie na nowo relacji z synem Adamem, odbudowanie wzajemnego zaufania. Musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, wraca do pracy na kopalni. Spotyka Mirka chłopca z zespół Aspergera, który jest uzdolniony muzycznie. Zostaje jego nauczycielem. I już wydaje się, że wszystko powoli się układa, na rodzinę Szynderów spada kolejny cios. Muszą opuścić Dwory i zamieszkać w blokach. Kopalnia potrzebuje więcej terenu i przesiedla ludzi, którzy dziada pradziada mieszkali w Dworach.
Akcja powieści dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych w latach 50-tych, 60-tych XX wieku i w 2018-2019 r. oraz kilku miejscach Dworach, Krakowie, Valdice, gdzie w więzieniu odbywa karę Teodor, Karwinie oraz Ostrawie. Autorka opisała trudne relacje między ojcem a synem po powrocie z więzienia. Przesiedlenia mieszkańców, którzy byli Polakami dumnymi ze swojego pochodzenia i wiary. Kiedy jednak zmuszono ich do zmiany miejsca zamieszkania, o wszystkim zapomnieli, stając się dla siebie wzajemnie anonimowi, wyrzekając się wszystkiego w co wierzyli i co kochali. W każdym aspekty ich życia wdziera się polityka, która na każdego ich zdaniem podejrzanego obywatela szuka przysłowiowego „haka”. Bo według władzy podporządkowanie się oznacza "lepsze życie". Ale jest coś co władza zakazać nie może, czego nie może zabronić to miłość, a zwłaszcza miłość do muzyki. Miłość, którą ojciec synowi przekazał. Ma ona ogromną moc. W chwilach zwątpienia przynosi ukojenie, w smutku radość, koi ból. Pozwala w miarę normalnie żyć w tym nienormalnym świecie. Piękna słodko-gorzka historia z muzyką w tle. POLECAM!!!

Nad martwą, wyludnioną wsią, która Dwory się nazywała słychać tylko dźwięk organów z kościoła, który został zburzony. Ich muzyka opowiada historię organisty Teodora Szyndera i jego rodziny. Życie Teodora poznajemy z opowieści jego syna Adama słynnego muzyka i profesora. Opowieść ta staje się kanwą książki, którą na prośbę profesora pisze dziennikarka Sabina Pieńkowska. Dla...