Dalsze losy Bogusi i Jadzi kobiet, które połączyła i rozdzieliła wojna, jednak ich przyjaźń okazała się być silniejsza. Autorka, podobnie jak w pierwszej części, tworzy wielowątkową historię na tle prawdziwych wydarzeń, które nie są znane przeciętnemu człowiekowi. Lubię w ten niewymuszony sposób poznawać historię i dlatego cenię sobie takie książki.
Wracając do bohaterów, dużo się u nich dzieje. Na każdym z nich wojna odciska swoje piętno. Jednych łączy, innych rozdziela jednak los, krętymi ścieżkami, wiedzie każdego do celu. Ta książka oddaje w pewnym sensie hołd kobietom, matkom, które w tym trudnym czasie samotnie wychowują dzieci i radzą sobie z trudami dnia codziennego, często bez żadnego wsparcia. Pokazuje ich siłę, determinację ale i rozpacz.

Dalsze losy Bogusi i Jadzi kobiet, które połączyła i rozdzieliła wojna, jednak ich przyjaźń okazała się być silniejsza. Autorka, podobnie jak w pierwszej części, tworzy wielowątkową historię na tle prawdziwych wydarzeń, które nie są znane przeciętnemu człowiekowi. Lubię w ten niewymuszony sposób poznawać historię i dlatego cenię sobie takie książki.
Wracając do...

Tę powieść przeczytałam w ramach book tour zorganizowanego przez dziewczyny z bloga Czytam dla przyjemności.

Z niecierpliwością czekałam na swoją kolej w tym book tour. Byłam ciekawa, jak potoczyły się dalsze losy bohaterów "Podróży w niechciane". Jak myślicie, czy książka mi się spodobała?

Fabuła powieści wciągnęła mnie od pierwszych stron. Miło było powrócić do Bogusi i Jadzi, poznać ich dalszą drogę, którą musiały przebyć. Bogusi Brzezińskiej udało się wyjechać z córeczką do Drogomyśla, do ukochanego Floriana. Czy los już teraz będzie im sprzyjał? Czy uda im się spokojnie ułożyć wspólne życie?
Również Jadwiga Paterek marzy o końcu wojny. Kobieta pielęgnuje uczucie do Mieczysława. Czy będzie im dane być razem? Co przygotował dla nich los? Czy będą szczęśliwi?

Czy w końcu będzie można spokojnie spać? Czy koniec wojny będzie bliski?

Przed bohaterami nadal ciężkie dni, wiele do przejścia... Mnóstwo trudnych decyzji do podjęcia. Niektórzy z nich będą dźwigać swoje tajemnice, które wyjaśnią się na kartach powieści. O wiele rzeczy trzeba bedzie jeszcze powalczyć, aby następnie odbudować. Cieszę się, że autorka wspomniała również, co wydarzyło się u Irmy, czy też u Lucyny. Zaspokoiła tym moją ciekawość, co się u nich działo.

Ja już jestem po lekturze, a jeśli Wy jesteście ciekawi tej historii, to sięgnijcie po książkę. Polecam.

Tę powieść przeczytałam w ramach book tour zorganizowanego przez dziewczyny z bloga Czytam dla przyjemności.

Z niecierpliwością czekałam na swoją kolej w tym book tour. Byłam ciekawa, jak potoczyły się dalsze losy bohaterów "Podróży w niechciane". Jak myślicie, czy książka mi się spodobała?

Fabuła powieści wciągnęła mnie od pierwszych stron. Miło było powrócić do Bogusi i...

Książkę przeczytałam w ramacg booktur zorganozowanego przez dziewczyny z blogu Czytam dla przyjemności.

"Droga ku nadziei" to powieść w której poznajemy dalsze losy bohaterów 'Podróży w niechciane" .
Z ogromną ciekawością i zapartym tchem śledziłam ich drogę ku lepszemu,która prowadziła przez Lublin, Krotoszyn, Kraków i Drogomyśl.
Drogi głównych bohaterek - Bogusi i jej córeczki oraz Jadzi bardzo się różnią. Obie muszą zmagać się z trudami życia z końca wojny i czasie powojwnnym. Nie jest to łatwe. Obie walczą o byt,godne życie i miłość. I o ile Bogusi udaje się połączyć z ukochanym Florianem i zamieszkac z nim w Drogomyślu o tyle Jadzia w sferze uczuciowej szczęścia nie znajdzie. Spełni się za to jako matka, przygarnie malutką, chorą niemiecką dziewczynkę i okaże jej serce. W tym przypadku jej postawa bardzo mi zaimponowała. Obok życia głównych bohaterek toczy się akcja Stadniny Koni w Drogomyślu, gdize po wojnie Kajetan Kajetanowicz( ocalały z obozu Auschwitz) ponownie obejmuje kierownictwo i przywraca życie Stadninie, zapełnia ja ogierami.
Ten wątekbardzo mi się spodobał , tak jak i to,że autorka w powieści pokazała nam dużo prawdziwych zdarzeń i autentyczne postacie.
Bardzo za to dziękuję.
Polecam.

Książkę przeczytałam w ramacg booktur zorganozowanego przez dziewczyny z blogu Czytam dla przyjemności.

"Droga ku nadziei" to powieść w której poznajemy dalsze losy bohaterów 'Podróży w niechciane" .
Z ogromną ciekawością i zapartym tchem śledziłam ich drogę ku lepszemu,która prowadziła przez Lublin, Krotoszyn, Kraków i Drogomyśl.
Drogi głównych bohaterek - Bogusi i jej...

Ciekawie się czyta.

Ciekawie się czyta.

Kontynuacja powieści "Podróż w niechciane."
Historia dwóch kobiet, Bogusławy I Jadwigi, które próbują ułożyć sobie życie w "nowym świecie".
Czy mają szansę na spełnienie marzeń?
Czy miłość,która zrodziła się w czasach wojny, ma szansę na przetrwanie? Jak wojna zmieniła ludzi?
W powieści znajdziemy odpowiedzi na te pytania.
Autorka łączy fakty historyczne z fikcją literacką I stworzyła prze to, tak poruszającą historię. Powieść wzbudza wiele emocji, ale otwiera oczy na ludzki los czasów wojny. To, przez co przeszli wówczas ludzie zmieniło ich na zawsze. Jedni będą umieli odnaleźć w sobie ludzkie uczucia, inni będą żyć tylko nienawiścią. Jaki spotka ich los?
Zachęcam do przeczytania tej książki. Warto poświęcić swój czas.
Książkę przeczytałam dzięki Book Tour u Czytam dla przyjemności.

Kontynuacja powieści "Podróż w niechciane."
Historia dwóch kobiet, Bogusławy I Jadwigi, które próbują ułożyć sobie życie w "nowym świecie".
Czy mają szansę na spełnienie marzeń?
Czy miłość,która zrodziła się w czasach wojny, ma szansę na przetrwanie? Jak wojna zmieniła ludzi?
W powieści znajdziemy odpowiedzi na te pytania.
Autorka łączy fakty historyczne z fikcją...

"Droga ku nadziei" to kontynuacja książki "Podróż w niechciane".
Historia wciąga czytelnika od pierwszej strony i trzyma w napięciu, aż do końca. Autorka łączy fikcję z faktami historycznymi. Bardzo zaciekawiła mnie historia Stadniny Ogierów w Drogomyślu na czele z jej kierownikiem Kajetanem Kajetanowiczem. Ich nieustanne wędrówki i wojenne zawirowania. Życie masztalerzy nie było łatwe.
Drugi tom skupia się głównie na trudnych losach Jadwigi Paterek i Bogusi Brzezińskiej. Obie walczyły o życie, o wolność i miłość.
Kobiety grają tutaj pierwsze skrzypce. Pozostawione same z dziećmi , muszą walczyć o przetrwanie. Ciągłe wędrówki sprawiają , że nigdzie nie mogą zaznać spokoju.

Z zapartym tchem śledziłam kolejne losy bohaterów. Te radosne, ale również i te pełne trosk, przepełnione bólem i strachem. Nie raz musieli podjąć szybkie decyzje, które nie do końca okazywały się dobre. Czasem znajdowali się w nieodpowiednim miejscu o nieodpowiedniej porze. Ale któż nie błądzi?
Zaimponowała mi Jadwiga swoją odwagą i swoim poświęceniem. Zaś Bogusia mimo tylu przykrości, których zaznała ze strony Irmy, na koniec wyciąga w jej stronę "pomocną dłoń"
Największym przegranym dla mnie okazał się Mieczysław, którego zgubiła tłumiona nienawiść do narodu niemieckiego.

Serdecznie zachęcam do przeczytania tej wyjątkowej, choć momentami bolesnej historii.

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki Booktour zorganizowanemu przez dziewczyny z @czytam_dla_przyjemności

"Droga ku nadziei" to kontynuacja książki "Podróż w niechciane".
Historia wciąga czytelnika od pierwszej strony i trzyma w napięciu, aż do końca. Autorka łączy fikcję z faktami historycznymi. Bardzo zaciekawiła mnie historia Stadniny Ogierów w Drogomyślu na czele z jej kierownikiem Kajetanem Kajetanowiczem. Ich nieustanne wędrówki i wojenne zawirowania. Życie masztalerzy...

"Droga ku nadziei" już sam tytuł ciekawi.
Jadwidze i Bogusławie ciągle towarzyszy nadzieja, na koniec wojny, na powrót do Krotoszyna, na spokojne i bezpieczne życie. Droga, która muszą przebyć jest bardzo kręta i bolesna. Mimo tego co doświadczyły kobiety dalej starają się walczyć o swoje szczęście.
Bardzo dobrze autorka potrafiła umieścić fikcję w prawdziwych wydarzeniach historycznych. Opowieść zostaje na długo w pamięci.

"Droga ku nadziei" już sam tytuł ciekawi.
Jadwidze i Bogusławie ciągle towarzyszy nadzieja, na koniec wojny, na powrót do Krotoszyna, na spokojne i bezpieczne życie. Droga, która muszą przebyć jest bardzo kręta i bolesna. Mimo tego co doświadczyły kobiety dalej starają się walczyć o swoje szczęście.
Bardzo dobrze autorka potrafiła umieścić fikcję w prawdziwych...

Druga część cyklu i chyba nawet lepsza. Podobała mi się bardzo.Polecam całość.

Druga część cyklu i chyba nawet lepsza. Podobała mi się bardzo.Polecam całość.

"Droga ku nadziei" to kontynuacja losów bohaterów, których miałam okazję poznać w "Podróży w niechciane" autorstwa Danuty Chlupowej. Autorka po raz kolejny w doskonały sposób połączyła fikcję z faktami, sprawiając że po raz kolejny ciężko mi było odłożyć powieść na półkę.
Bogusia wraz z córką w końcu może wyjechać do ukochanego Floriana. W Drogomyślu jednak nie jest im dane nacieszyć się sobą, gdyż kolejne walki rozdzielają młodych.
Jadzia zakochała się w mężczyźnie, który jak się okazało był członkiem AK. Wspólne aresztowanie zaprowadziło ich do nazistowskiego więzienia w lubelskim zamku.
Czy zakończenie wojny, pozwoli im ułożyć życie tak, jak sobie to wymarzyli?
Bohaterowie tej powieści znowu stawiają czoła przeciwnościom losu, oraz rzeczywistości jaka nastała po zakończeniu wojny. Pełni dylematów i nadziei na lepsze jutro.
To bardzo przejmująca i pełna emocji powieść, w której można się zatracić i która zapada mocno w pamieci. Mimo trudnego tematu, książkę czyta się niesamowicie szybko. Z ogromną przyjemnością polecam tę serię.

"Droga ku nadziei" to kontynuacja losów bohaterów, których miałam okazję poznać w "Podróży w niechciane" autorstwa Danuty Chlupowej. Autorka po raz kolejny w doskonały sposób połączyła fikcję z faktami, sprawiając że po raz kolejny ciężko mi było odłożyć powieść na półkę.
Bogusia wraz z córką w końcu może wyjechać do ukochanego Floriana. W Drogomyślu jednak nie jest im...

Kolejna odsłona losów Bogusi Biegańskiej, Jadzi Paterek, Floriana i innych bohaterów "Podróży w niechciane".

Wojna powoli dobiega końca, każdy ma nadzieję na nowe życie, na bezpieczną przyszłość, choć minimum szczęścia, na spokojny dom. Bogusia postanawia wreszcie pojechać do Dobromyśla, gdzie wciąż w stadninie koni pracuje Florian, aby być blisko ukochanego. Jednak kierownictwo stadniny podejmuje decyzję o ewakuacji koni na zachód, aby uchronić je przed zbliżającymi się wojskami radzieckimi. Do zadanie tego wyznaczony zostaje również Florian. Bogusia musi poradzić sobie z nową rzeczywistością, życiem u obcych, choć serdecznych ludzi, tęsknotą i samotnością, czekając na powrót ukochanego.
Jadzia po dramatycznych przejściach w Lublinie, gdzie przez przypadek trafiła do więzieniu gestapo, postanawia powrócić do Krotoszyna. Wcześniej próbuje odnaleźć swego ukochanego Mieczysława, który dla jej uratowania przed śmiercią, zdradził swoich kolegów z konspiracji. W rodzinnym Krotoszynie decyduje się w odruchu serca, spontanicznie przygarnąć niemieckie niemowlę, jedno z licznych, które znalazło się w transporcie z Wrocławia. Mimo obiekcji postanawia wychować dziewczynkę, której nadała imię Grażynka. Powrót Mieczysława, tak bardzo oczekiwany i wytęskniony, nie przynosi jednak pełni szczęścia; relacje między młodymi drastycznie psują się od momentu, gdy mężczyzna dowiaduje się o narodowości dziecka. Jadzia nie chce zrezygnować z małej, myśląc o jej adopcji.

Czy bohaterowie, których tak bardzo polubiłam, znajdą dla siebie i swoich bliskich wymarzony dom, szczęście, miłość; jak potoczą się ich losy w powojennej Polsce?

Książka niezmiernie mnie wciągnęła i pochłonęła, nie tylko z uwagi na bardzo emocjonalną i pełną zwrotów fabułę, ale również dlatego, że autorka do fikcji literackiej wplotła wiele zdarzeń historycznych, wiele autentycznych postaci, ludzkich losów, co wymagało karkołomnej pracy i dociekliwości. To piękna powieść o nadziei, o miłości, walce o lepszy świat, lepsze życie, o własny dom, bliskość kochanych osób, ale także o - choć niełatwej - umiejętności wybaczania, wymazywania przeszłości. Polecam, bo Danuta Chlupowa potrafi trafiać do serc czytelników, jak mało kto.

Kolejna odsłona losów Bogusi Biegańskiej, Jadzi Paterek, Floriana i innych bohaterów "Podróży w niechciane".

Wojna powoli dobiega końca, każdy ma nadzieję na nowe życie, na bezpieczną przyszłość, choć minimum szczęścia, na spokojny dom. Bogusia postanawia wreszcie pojechać do Dobromyśla, gdzie wciąż w stadninie koni pracuje Florian, aby być blisko ukochanego. Jednak...