Christiaan Barnard, światowej sławy kardiochirurg, którego życie prywatne w latach sześćdziesiątych wypełniało rubryki towarzyskie magazynów ilustrowanych, jest współautorem prezentowanej książki. Odtrąceni nie są autobiografią, zawierają jednak pewne obserwacje i doświadczenia autora dotyczące ściśle jego działalności medycznej.

Prof, Barnard właśnie wtedy, kiedy opowiada o swoich pacjentach, jest człowiekiem autentycznym. Jest bardziej sobą mówiąc nam o chorym „złamanym serduszku" pięcioletniej Marietjie, niż gdy udziela wywiadów telewizyjnych.
Problemy moralne bohatera tej książki, doktora Deona von der Riet, mogą być równie dobrze problemami każdego lekarza. Wszędzie niezależnie od rasy i szerokości geograficznej ludzie jednakowo odczuwają ból, i to nic tylko ten najbardziej wymierny - fizyczny, ale również ten wynikający z cierpienia moralnego. Wszędzie na świecie istnieją ludzie odtrąceni. Im właśnie dedykują tę książkę autorzy.
,,Ostateczna odpowiedzialność lub, jak kto woli, poczucie winy zawsze spada na lekarza.
Właśnie to moralne poczucie odpowiedzialności jest istotą legatu przekazywanego lekarzowi na uroczystości wręczenia dyplomu, w momencie kiedy otrzymuje biret akademicki. Nie chodzi tu o stopnie naukowe czy odznaczenia. Jest to symbol nierozerwalnych więzów, które zobowiązują do podejmowania ostatecznych decyzji. Wybór jest zawsze prosty — życie albo śmierć. A jednak jest to wybór najtrudniejszy ze wszystkich.
Życie jest dobrem najcenniejszym. Można z nim zrobić, co się komu podoba; zmarnować je czy się go wyrzec. Odwrócić się do niego tyłem, pragnąć z nim skończyć, czy przeżyć je bezmyślnie, a jednak pozostaje ciągle darem największym.
Czy to oznacza, że dla zachowania życia dozwolone jest absolutnie wszystko? Wszystkie dostępne sposoby?"