Bardzo dobra powieść, żałuję, że miałam mało czasu i w efekcie czytałam dość długo. Ale może to i lepiej, bo spędziłam z nią dwa tygodnie...
Porucznik diabła to powieść historyczna z ogromnym tłem obyczajowym. Jednocześnie wszystko jest spójne, postaci zbudowane wiarygodnie, a ciekawość zżera co będzie dalej. Przy tym wszystkim nie pozbawiona jest humoru, co dodaje smaczku. Polecam:)

Bardzo dobra powieść, żałuję, że miałam mało czasu i w efekcie czytałam dość długo. Ale może to i lepiej, bo spędziłam z nią dwa tygodnie...
Porucznik diabła to powieść historyczna z ogromnym tłem obyczajowym. Jednocześnie wszystko jest spójne, postaci zbudowane wiarygodnie, a ciekawość zżera co będzie dalej. Przy tym wszystkim nie pozbawiona jest humoru, co dodaje...

Do książki Fagyas wróciłem po wielu latach i znowu byłem pod wrażeniem. To niby kryminał, ale przede wszystkim świetna powieść historyczna z rozbudowanym tłem obyczajowym i psychologicznym. Rzecz dzieje się w Austrii w przeddzień Pierwszej Wojny Światowej, a intryga kryminalna (oparta na autentycznej historii) jest taka, że kilku świeżo mianowanych oficerów CK Armii dostaje przysłane pocztą pigułki na potencję. Jeden z nich połyka ów środek i umiera otruty. I właściwie cała fabuła toczy się wokół wyjaśnienia motywów morderstwa i znalezienia sprawcy.

Jak już wspomniałem, intryga kryminalna jest tylko pretekstem do pokazania Imperium Habsburskiego w przeddzień Pierwszej Wojny Światowej, czyli tuż przed rozpadem tegoż imperium. Dostajemy wspaniały opis Wiednia, z jego bujnym życiem towarzyskim i erotycznym, ale też ostrymi podziałami klasowymi. Mamy też ciekawe opowieści z życia dalekich prowincji, gdzie życie było nie tak ciekawe, prawdę mówiąc całkiem nędzne.

Przedstawia Fagyas świetny portret kasty oficerskiej Imperium, poznajemy ich codzienne życie, warunki bytowania, wymagający kodeks moralny. Pokazuje autorka, że stan oficerski był jednym z filarów Imperium, prawdziwym państwem w państwie. Charakterystyczna jest tu scena, gdy prokurator wojskowy chce oskarżyć oficera CK Armii o przestępstwo kryminalne, to musi prosić o zgodę następcę tronu. Z drugiej strony między oficerami toczyła się bezwzględna walka o promocje i kariery, każdy chciał służyć w Wiedniu a zesłanie do odległych garnizonów w Galicji czy Bośni traktowano jako najgorszą karę.

Od pewnego momentu na plan pierwszy wysuwa się subtelna gra psychologiczna pomiędzy prowadzącym śledztwo prokuratorem wojskowym Emilem Kunze a młodym porucznikiem podejrzanym o morderstwo. Niby mamy do czynienia ze zwykłymi procedurami prokuratorsko-sądowymi a tak naprawdę jest to walka na śmierć i życie między śledczym a oficerem, która przechodzi przez różne fazy, od wzajemnej fascynacji, po głęboką nienawiść.

Rzecz jest znakomicie napisana, intryga kryminalna trzyma napięcie tło historyczne, obyczajowe i psychologiczne jest pełne ciekawych smaczków. Wielka szkoda, że książka jest wznawiana, bo jest dużo lepsza od wielu popularnych kryminałów retro i myślę, że zdobyłaby dużą popularność.

Słuchałem audiobooka w znakomitym wykonaniu nieodżałowanego Andrzeja Szczepkowskiego.

Do książki Fagyas wróciłem po wielu latach i znowu byłem pod wrażeniem. To niby kryminał, ale przede wszystkim świetna powieść historyczna z rozbudowanym tłem obyczajowym i psychologicznym. Rzecz dzieje się w Austrii w przeddzień Pierwszej Wojny Światowej, a intryga kryminalna (oparta na autentycznej historii) jest taka, że kilku świeżo mianowanych oficerów CK Armii...

Bardzo mi się ta powieść podoba. Wątki obyczajowe i kryminalne przeplatają się ze sobą na korzyść tych pierwszych, czyli tak, jak lubię, postacie wiarygodne, realia obyczajowe i historyczne również.
Książka ukazała się w Polsce w roku 1984, nie ma w niej żadnych politpoprawnych wtrętów, dodanych "na siłę" postaci, Autorka nie przypisuje bohaterom poglądów i zachowań aktualnych dzisiaj ale niekoniecznie a raczej na pewno - wtedy.
Ta powieść nie jest stara, jest wciąż aktualna.

Bardzo mi się ta powieść podoba. Wątki obyczajowe i kryminalne przeplatają się ze sobą na korzyść tych pierwszych, czyli tak, jak lubię, postacie wiarygodne, realia obyczajowe i historyczne również.
Książka ukazała się w Polsce w roku 1984, nie ma w niej żadnych politpoprawnych wtrętów, dodanych "na siłę" postaci, Autorka nie przypisuje bohaterom poglądów i zachowań...

Kryminał retro z dużą dawką obyczajówki. Może nawet dla niektórych odwrotnie. Klimat odmalowany przekonująco, postacie interesujące. Świetnie pokazane myślenie, motywacje i priorytety społeczeństwa sprzed I wojny światowej.

Kryminał retro z dużą dawką obyczajówki. Może nawet dla niektórych odwrotnie. Klimat odmalowany przekonująco, postacie interesujące. Świetnie pokazane myślenie, motywacje i priorytety społeczeństwa sprzed I wojny światowej.

niesamowita austro-węgierska historia

niesamowita austro-węgierska historia

„Porucznik Diabła” jest jednym z moich największych odkryć literackich z lamusa starych książek. Dla mnie ta powieść jest swoistą efemerydą pasjonującego kryminału w stylu Agathy Christie oraz retro kryminału na modłę serwowaną nam przez Marka Krajewskiego.
Autorem książki jest węgierka Maria Fagyas, której wczesne dzieciństwo przypadło na czasy, o których mówi książka czyli okres kilku lat przed wybuchem I Wojny Światowej. Fagyas z bezpiecznej perspektywy kilkudziesięciu lat, mieszkając w dalekich Stanach Zjednoczonych, poczyniła powieść osadzoną w realiach monarchii austro-węgierskiej, a właściwie zawężonej do elitarnego grona korpusu oficerskiego C.K. Armii. Powieść serwuje nam całą plejadę niezwykle interesujących postaci, które w większości są zawodowymi oficerami i, jak przystało na Austro-Węgry, ze wszystkich możliwych narodów habsburskiej monarchii. Z powodu tego, że nasi bohaterowie pełnią służbę we wszystkich zakątkach „kraju nad Dunajem”, akcja toczy się często w różnych miejscach, co daje nam możliwość poznania realiów życia codziennego większości regionów Austro-Węgier z klasycystycznym Wiedniem na czele.
Jednak główny trzon powieści osadził się na intelektualnym, a później także emocjonalnym pojedynku dwóch centralnych postaci powieści, prokuratorze wojskowym Emilu Kunze a niezwykle błyskotliwym i czarującym młodym porucznikiem Peterem Dorfrichtem. Zwykła procedura karno-sądowa przekształca się w dedukcyjną bitwę między stronami, potem wzajemną fascynację, aby na końcu osiągnąć fazę nienawiści i wzgardy.
Dzięki powieści możemy, niczym jak przez „fotoplastykon”, obejrzeć obyczajowość kasty oficerskiej C.K. Armii, jej kodeks moralny, pozycję społeczną i warunki bytowania. Jest to fascynująca przygoda dla każdego, kto interesuje się historią, a zwłaszcza historią naszych sąsiadów.
Trudno mi zrozumieć dlaczego ta książka jest zupełnie zapomniana, przy dzisiejszym trendzie czytelniczym na kryminały i powieści osadzone w minionych czasach, jest to absolutna perełka. Trafiłem na tę powieść zupełnie przypadkowo, a na pewno do niej jeszcze nie raz powrócę.

„Porucznik Diabła” jest jednym z moich największych odkryć literackich z lamusa starych książek. Dla mnie ta powieść jest swoistą efemerydą pasjonującego kryminału w stylu Agathy Christie oraz retro kryminału na modłę serwowaną nam przez Marka Krajewskiego.
Autorem książki jest węgierka Maria Fagyas, której wczesne dzieciństwo przypadło na czasy, o których mówi książka...

Doskonała książka.
Pozycja obowiązkowa dla fanów kryminałów retro. Do tego kryminałów psychologicznych.
Wspaniałe oddanie realiów początku schyłku monarchii CK, idealnie nakreślone postaci, ciekawa fabuła. Cóż więcej trzeba?

Co istotne nie ma tu przerysowania. Wszystko jest do bólu autentyczne i realne. Nie jest to thriller, którego autor epatuje makabrycznymi pomysłami, a historia, która może się zdarzyć wszędzie i zawsze. I bardzo często.

Podkreślić należy konstrukcję bohaterów. Dorównuje Dostojewskiemu, a nie ma jego siermiężności.

Naprawdę, niech żaden fan kryminałów retro się nie waha. Porucznika diabła należy odkurzyć!

Doskonała książka.
Pozycja obowiązkowa dla fanów kryminałów retro. Do tego kryminałów psychologicznych.
Wspaniałe oddanie realiów początku schyłku monarchii CK, idealnie nakreślone postaci, ciekawa fabuła. Cóż więcej trzeba?

Co istotne nie ma tu przerysowania. Wszystko jest do bólu autentyczne i realne. Nie jest to thriller, którego autor epatuje makabrycznymi pomysłami,...

Niestety moje oczekiwania wobec tej lektury były chyba zbyt duże. Liczyłam na intensywny kryminał z zaskakującymi zwrotami akcji, a otrzymałam powieść obyczajową z rozwleczonym wątkiem kryminalnym.
Książka nie zaskakuje, akcja ciągnie się i ciągnie.
Mocną stroną jest dość zawiła relacja kapitana-oskarżyciela i podejrzanego. Kapitan miota się w swoich uczuciach względem Dofrichtera od nienawiści aż do porządania i ponownie wielkiej niechęci.
Na pewno warto sięgnąć by zapoznać się z realiami funkcjonowania środowiska oficerów cesarskiej i królewskiej armii, które może zaskoczyć bezwględna rywalizacją o awans.
Po przeczytaniu pozostało mi jedno pytanie: czy autorką, z pochodzenia Węgierka faktycznie gloryfikowała Austriaków, a swych rodaków Węgrów uważała za obywateli Cesarstwa klasy B, czy też miała to być ironia.

Niestety moje oczekiwania wobec tej lektury były chyba zbyt duże. Liczyłam na intensywny kryminał z zaskakującymi zwrotami akcji, a otrzymałam powieść obyczajową z rozwleczonym wątkiem kryminalnym.
Książka nie zaskakuje, akcja ciągnie się i ciągnie.
Mocną stroną jest dość zawiła relacja kapitana-oskarżyciela i podejrzanego. Kapitan miota się w swoich uczuciach względem...