„Nie ma lekarstwa, które wyleczyłoby z tego, czego nie leczy szczęście…”

„Nowe początki” Aleksandry Rak to ostatnia część trylogii Pensjonat na wzgórzu. 
Ostatnia i chyba najbardziej emocjonująca w moim odczuciu…

„Jesteśmy jak patchworkowy kocyk, który tworzą niepasujące do siebie elementy. Ale zszyte jedną mocną nicią budują piękną całość. Trwałą, wyjątkową i silną. Jesteśmy rodziną czy tego chcesz, czy nie.”

Klaudia, Martyna i Patrycja, trzy siostry, które mierzą się z przeszłością i próbują poukładać jakoś swoją przyszłość.

Tylko nie wszystko da się poskładać w całość, uczucie straty, bólu, niezrozumienia pewnych decyzji z przeszłości powoduje, że Martyna jest zagubiona i nie czuje, że jest częścią rodziny.
Czy zaufa siostrom i otworzy się na uczucie?

Patrycja tłamszona najpierw przez matkę, później przez męża musi nauczyć się wiry w siebie?.
Klaudia nie zawsze dokonywała słusznych wyborów, czy tym razem pójdzie za głosem serca?
Czy siostry zbudują wspólną więź?

Czy wspólna strata połączy je na nowo a Pensjonat w Bieszczadach okaże się dla bezpieczną przystanią?



„Wszystkie trzy kompletnie rozbite i osamotnione usiadły na jednej kanapie i zaczęły oglądać brazylijską telenowelę, którą z nudów włączyła Martyna. I choć ze sobą nie rozmawiały, połączyła je jakaś nikła, ledwo dostrzegalna nić porozumienia, która w każdym momencie mogła się zerwać, jeśli tylko któraś z nich zbyt mocno pociągnie swój fragment.”



Ostatnia część pokazuje, że nie zawsze trzeba być połączonymi więzami krwi by razem walczyć z przeciwnościami losu, by otrzymać wsparcie i pomoc, wszak „siostrami nie zawsze trzeba się urodzić”.
Jednak brak zaufania, brak rozmowy, nie wyrażanie swoich uczuć może prowadzić tylko do wzajemnych żali i niedopowiedzeń, które na przestrzeni lat mogą doprowadzić do sytuacji ciężkich do pokonania.

„Byłoby zdecydowanie łatwiej, gdyby ludzie potrafili przyznać się do własnych uczuć. Mówić prawdę, nie owijać w bawełnę, pozwolić się kochać i to odwzajemniać.”

Aleksandra Rak stworzyła piękną opowieść o rodzinie, wzajemnym wsparciu pomimo ciężkich początków. To opowieść gdzie radości przeplatają się ze smutkami, miłość z nienawiścią, chwile szczęśliwe z bolesnymi. Bohaterowie wykreowani bardzo realistycznie, którzy walczą ze swoimi demonami, słabościami, bojący się poprosić o pomoc a jednocześnie szukający jej w rodzinie. Autorka pokazuje w niej różne oblicza miłości...

„Miłość jest jak pszczoła. Żądli mocno, ale daje słodki miód.”

Za możliwość wzięcia udziału w Bookturze bardzo dziękuję bardzo Andżelice z @Czytam_dla_przyjemności i autorce. Całą serię oczywiście polecam.

„Jeśli nie możesz znaleźć drogi, stwórz ją”.

„Nie ma lekarstwa, które wyleczyłoby z tego, czego nie leczy szczęście…”

„Nowe początki” Aleksandry Rak to ostatnia część trylogii Pensjonat na wzgórzu. 
Ostatnia i chyba najbardziej emocjonująca w moim odczuciu…

„Jesteśmy jak patchworkowy kocyk, który tworzą niepasujące do siebie elementy. Ale zszyte jedną mocną nicią budują piękną całość. Trwałą, wyjątkową i silną....