Tragedie łączą ludzi. Każdy kataklizm, wojna, śmierć w wypadku wzbudza potrzebę jednoczenia się. Kiedy wszystko toczy się dobrze ludzie komplikują sobie życie sztucznymi problemami. Duma nie pozwala im na szczerą osobę nawet z najbliższymi. Dopiero w obliczu tragedii otwierają się nawet na obcych. Wtedy też nawiązują się najsilniejsze przyjaźnie, albo chociaż znajomości.
Taki jest również w książce Meave Binchy „Noce deszczu i gwiazd”, w której historia znajomości kilku osób w różnym wieku zaczyna się od tragedii. Pożar na statku w zatoce niedaleko Agia Anna staje się przyczyną zmiany. Świadomość bliskości tragedii i ulotności ludzkiego życia zmusza grupkę ludzi do działań i zmian w swoim życiu. Nad tymi wydarzeniami wydaje się czuwać niewykształcona Vonni, która sprawia wrażenie dobrego ducha patrzącego dalej w przyszłość i dostrzegającego więcej z teraźniejszości niż pozostali bohaterowie.
Przekrój bohaterów jest nieco tendencyjny: naiwnie zakochana, egoistyczny samiec alfa, zagubiona feministka – perfekcjonistka, rozżalony naukowiec, jedynak zmuszony do kontynuacji rodzinnego biznesu i tak dalej. Za sprawą tych ludzi na Agia Anna spotykają się różna światy, przez co efekt jest troszkę zaskakujący, ale jednocześnie utwierdzający nas w przekonaniu, że wszystko w życiu ma swoje miejsce, a my po prostu musimy być bardziej szczerzy i dobrzy dla ludzi, którzy stają na naszej drodze.

Tragedie łączą ludzi. Każdy kataklizm, wojna, śmierć w wypadku wzbudza potrzebę jednoczenia się. Kiedy wszystko toczy się dobrze ludzie komplikują sobie życie sztucznymi problemami. Duma nie pozwala im na szczerą osobę nawet z najbliższymi. Dopiero w obliczu tragedii otwierają się nawet na obcych. Wtedy też nawiązują się najsilniejsze przyjaźnie, albo chociaż...