Wszyscy są kopani. Mistrz Julio, Meksykanin z dużym doświadczeniem i kompletnie bezideowy przekonuje Ilię Erenburga, innych uczniów oraz mnie, że Świat można łatwo zburzyć. Mało tego - ten Świat sam zrobi wszystko żeby się samounicestwić. Wszyscy ludzie, nie wyłączając uczniów Mistrza, sami do tego dążą, choć wydaje im się, że ten Świat kochają.
Wszyscy są kopani: Amerykanie, Niemcy, Francuzi, Włosi, Rosjanie i Żydzi; antysemici, patrioci, komuniści, poeci, dyplomaci i księża z Watykanu.
Wszyscy są kopani i trudno byłoby mi powiedzieć, że są kopani niesłusznie. Raczej z każdym rozdziałem coraz więcej racji przyznaję Mistrzowi Jurenicie.
Wszyscy są kopani, i jest to przy tym niepokojąco zabawne.

Książka napisana w 1921 roku, wydana w 1922 roku, w Polsce przekład w 1924 roku ale bardzo trudno jest w to uwierzyć. Gdybym tej daty nie znał to stawiałby na książkę z lat po Drugiej Wojnie Światowej. Jeden przykład: Mistrz poświęca się pracy badawczej i wymyśla aparat, który "z pomocą jakichś fal świetlnych [może zniszczyć w ciągu godziny] na froncie stuwiorstowym co najmniej pięćdziesiąt tysięcy ludzi". Mr Cool wywozi go do Ameryki i radzi, żeby go nie używać póki co (I WŚ) "sztuczki zaś Jurenity lepiej pozostawić dla Japończyków". Uff...

Wszyscy są kopani. Mistrz Julio, Meksykanin z dużym doświadczeniem i kompletnie bezideowy przekonuje Ilię Erenburga, innych uczniów oraz mnie, że Świat można łatwo zburzyć. Mało tego - ten Świat sam zrobi wszystko żeby się samounicestwić. Wszyscy ludzie, nie wyłączając uczniów Mistrza, sami do tego dążą, choć wydaje im się, że ten Świat kochają.
Wszyscy są kopani:...