Wobec książki ,,Nie wszyscy chłopcy są niebiescy" nie miałam żadnych oczekiwań. Liczyłam na to, że będzie to wciągający queerowy pamiętnik osoby autorskiej, który ukaże nam jak niektóre osoby ze względu na swoją orientację i kolor skóry zmagają się z codziennym życiem.
Już sam początek książki był bardzo intrygujący i ciekawy.
Ogromnie podobało mi się to, że autor swoje queerowe doświadczenie wzorował tylko i wyłącznie na sobie, a nie wokół innych ludzi. Podobało mi się również to, że opisywał on swoje życie od najwcześniejszych lat.
A teraz przejdźmy do gorszych stron książki.
Z bólem serca muszę przyznać, że w autobiografii było wiele momentów, które niesamowicie mnie nużyły. Według mnie, niektóre rozdziały były niepotrzebne, jednak jest to pamiętnik osoby autorskiej i możliwe, że uznawało te wydarzenia za bardzo ważne i kluczowe do tej historii.
Bardzo nie podobało mi się to, że w oryginalnej wersji biografia napisana jest w zaimkach they/them, a w polskiej wersji, pamiętnik przedstawiony jest za pomocą zaimków he/him. Moim zdaniem jest to nieuszanowanie i brak szacunki zarówno do osoby autorskiej jak i innych odbiorców/osób nie binarnych. Wiele z nich może poczuć się zranionym i niezrozumianym, a książka ma przynieść odwrotne efekty.
Książka ,,Nie wszyscy chłopcy są niebiescy" może pomóc zrozumieć i odnaleźć siebie wielu osobom. Pokazuje również to jak społeczeństwo traktuje osoby, które są ,,inne", nie podlegają wszystkim normom społecznym. Myślę, że jest to pamiętnik warty przeczytania. Otwiera on oczy na wiele codziennych sytuacji, o których pojęciu mogliśmy nie widzieć.
2,5⭐/5⭐

Wobec książki ,,Nie wszyscy chłopcy są niebiescy" nie miałam żadnych oczekiwań. Liczyłam na to, że będzie to wciągający queerowy pamiętnik osoby autorskiej, który ukaże nam jak niektóre osoby ze względu na swoją orientację i kolor skóry zmagają się z codziennym życiem.
Już sam początek książki był bardzo intrygujący i ciekawy.
Ogromnie podobało mi się to, że autor swoje...