Z pewnością każdy, kto choć raz usłyszał lub przeczytał o zamachach samobójczych, zastanawiał się, co prowadzi człowieka w kierunku autodestrukcji, która pociąga za sobą niewinne ofiary. Czy fanatyzm religijny wynika z wyboru jednostki, czy jest wypadkową splotu niekorzystnych okoliczności i podatnej psychiki, a może wypływa z tradycji i uwarunkowań kulturowych? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć Marina Achmedowa w powieści mającej formę dziennika młodej Dagestanki, doświadczonej przez życie dziewczyny ze wsi, która, jak każdy człowiek, chce po prostu zaznać trochę szczęścia. Czytelnik jest świadkiem dorastania Chadidży, wraz z nią przeżywa życiowe tragedie, poznaje twarde reguły rządzące dagestańską społecznością, odkrywa różne twarze islamu. W bardziej uniwersalnym wymiarze "Musiałam umrzeć" to punkt wyjścia do refleksji na temat natury człowieka, dobra i zła, wolnej woli i predestynacji. Jest to na pewno pozycja, po którą warto sięgnąć, chociaż niektóre osoby może zrazić nieco irytujący charakter głównej bohaterki, ale powiedzmy sobie szczerze, czy nastolatka pozbawiona huśtawek emocjonalnych, rozterek miłosnych i prozaicznych zachcianek byłaby wiarygodna?

Z pewnością każdy, kto choć raz usłyszał lub przeczytał o zamachach samobójczych, zastanawiał się, co prowadzi człowieka w kierunku autodestrukcji, która pociąga za sobą niewinne ofiary. Czy fanatyzm religijny wynika z wyboru jednostki, czy jest wypadkową splotu niekorzystnych okoliczności i podatnej psychiki, a może wypływa z tradycji i uwarunkowań kulturowych? Na to...